ΜΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ- Παύλος Ζησάκος

[zissakos pavlos]

Εφυγες μια νύχτα ξαφνικά

χωρίς να πείς ουτ΄ένα αντίο

Τα ίχνη σου ακόμα είναι νωπά

βαθειά σιωπή απλώθηκε τριγύρω

Και μένω μόνος τώρα εγώ

με την σκιά σου να μιλώ

       Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν

Μια παρεξήγηση χωρίς καμμιά εξήγηση

που έσβησε ζωή και θύμιση

Μια παρεξήγηση μας έκανε κομμάτια

και γίναμε ναυάγια σε άγνωστα λιμάνια

Εφυγες μια νύχτα ξαφνικά

ούτε που πρόλαβα για  να σου εξηγήσω

Πήρες τα πράγματα σου βιαστικά

που πας καρδιά μου να΄ρθω  ξωπίσω

Να μείνω μόνος δεν μπορώ

θέλω τα ίχνη σου ν΄άκολουθώ.