Κοιμαται η πολη οι δρομοι αδειανοι
σ ενα παραθυρο γρυλιζει ενα πιανο
και γω περπαταω μα πουθενα δε φτανω
μιλαω χωρις φωνη μιλαω χωρις φωνη
-----------------------------------------------------
Βαρυναν οι ωμοι τα βασανα πολλα
κανενα χερι δεν ηρθε να βοηθησει
ματαια ψαχνω μηπως και βρω μια λυση
να νοιωσω πιο καλα να νοιωσω πιο καλα
--------------------------------------------------------
Σφυριζουν πλοια μακρυα στον πειραια
που πανε κι ερχοντε χωρις να σταματανε
κι αναρωτιεμαι σαν φευγουνε που πανε
και γω στη μοναξια και γω στη μοναξια
-----------------------------------------------
Ξυπναει η πολη ακουγοντε φωνες
κι εγω ακομα μοναχος περπαταω
χωρις να ξερω τι κανω και που παω
τα ιδια με το χτες τα ιδια με το χτες
--------------------------------------------------
Το αποφασισα θα φυγω απο δω
πριν ερθει ο χαρος να παρη το ρεγαλο
πριν το ταξειδι να κανω το μεγαλο
για λιγο να χαρω για λιγο να χαρω
----------------------------------------------
Βγαινει ο ηλιος πισω απ τις κορφες
και ενα συνεφο στο βαθος παιχνιδιζει
και γω δε νογαω αν βρεχει αν χιονιζει
οι σκεψεις μου κρυφες οι σκεψεις μου κρυφες
-----------------------------------------------------
Ενα τσιγαρο στα χειλη μου σβηστο
που δεν τ αναβω δε θελω να το καψω
γιατι φοβαμαι οτι να ζω θα παψω
και δε θα αναστηθω και δε θα αναστηθω
----------------------------------------------
Σκιαζοντε οι μνημες δε βγαινουν στο μυαλο
για μιαν αγαπη που εφυγε και παει
χωρις να μαθω ποτε αν μ αγαπαει
και ζει σ αλλο γυαλο και ζει σ αλλο γυαλο
----------------------------------------------------

Προβολές: 22

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 18 Ιανουάριος 2020 στις 19:58

Σκιαζοντε οι μνημες δε βγαινουν στο μυαλο
για μιαν αγαπη που εφυγε και παει
χωρις να μαθω ποτε αν μ αγαπαει
και ζει σ αλλο γυαλο και ζει σ αλλο γυαλο

Ενω θα έφευγε, καλύτερα που δεν το έμαθες.

Το αντίθετο θα ήταν....εκτός από περίσσιο πονο,και κατι σαν πρόδιδε τα ίδια της τα λόγια.(Αυτο είναι και το πιο τίμιο)

Σχόλιο από τον/την ΠΕΤΡΟΣ ΛΕΜΠΙΔΑΡΑΣ στις 20 Ιανουάριος 2020 στις 11:48

Ο ηλιοστάλαχτος ήλιος της μοναξιάς πηγάζει αθώρια ευεργετημένος από τον λεπτοτάτο ουρανό των 

φεγγοβόλων σε εξερχομένη ευαισθησία προσδοκίας επιθυμούντων αισθαντικά ευλογημένων ανθρώπων ! ! !

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services