Η αφορμή

[Χάρης Αναστασιάδης]

Πολλές συγκινήσεις είχε η μέρα
ας σταματήσουν οι μάχες ,
φτάνει τώρα.
Πως να γράψω “κάτι καλό”;
όταν δεν είσαι μαζί μου;
Εσύ μου έδινες ώθηση γι αυτό
ήσουν και είσαι η αφορμή μου.
Έπεσε το ύστατο κάστρο
μ' εγκατέλειψες.
Οι σταγόνες της απονιάς πέφτουν
πάνω στην καρδιά μου και την ματώνουν
δεν το νιώθω γιατί είναι κόκκινη.
Όμως,
με το μαρτύριο αντιλαμβάνομαι
πως είμαι ζωντανός .
Μή με κρίνεται.
Σιχαίνομαι να με κρίνουν
αυτοί που δε με γνωρίζουν.