ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 

Γράφω για την μοναξιά μου, γράφω αλλά δεν μου έχει απομείνει

τίποτα πια μέσα μου, για να το αποτυπώσω στο χαρτί.

Συναισθήματα, εμπνεύσεις, δυνάμεις • όλα έχουν καταρρεύσει.

Γράφω για τον καιρό μου, γράφω για τον κόσμο, την ιστορία.

Κάποια στιγμή όμως θα σταματήσω, γιατί σταματάει το μυαλό κι η

απογοήτευση μεγαλώνει.

Είμαι ένας μη αναγνωρισμένος ποιητής, ένας μοναχικός άνθρωπος

που ψάχνει λίγη παρέα να βρει, ένας Άγνωστος Ποιητής, ένας λύκος

της στέππας.

Θα σωθώ;…… θα σωθούμε;….. θα αντέξουμε;….. θα ανοίξουμε τις

καρδιές μας να ‘ρθουμε πιο κοντά;… θα νικήσουμε;……. θα δείξει.

 

Πνευματικές αξίες και ιδανικά μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού

Το πρώτο και κυρίαρχο στοιχείο που θα πρέπει να διέπει την κοινωνία

των ανθρώπων είναι η αγάπη.

Τι είναι όμως η αγάπη; Σε κανένα λεξικό δεν θα μπορέσουμε να

βρούμε μια πλήρη και ικανοποιητική απάντηση.

Μπορούμε όμως να οσμιστούμε την έννοια της μέσα από τον Ύμνο

της αγάπης όπως μας την παραθέτει ο Απόστολος Παύλος:

η Αγάπη δεν ζητάει τα εαυτοίς

δεν επέρρεται

δεν εκπίπτει

δεν φθονεί

δεν αυθαδιάζει

δεν χαίρεται στην αδικία

συγχαίρει μάλλον εις την αλήθεια

δεν ασχημονεί

μακροθυμεί, αγαθοποιεί, πάντα υπομένει,

πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει.

 

Το δύσκολο σημείο είναι το να μην αγαπάς μόνο αυτούς που σ’

αγαπούν αλλά και τους εχθρούς σου και να το κάνεις όχι μόνο εσύ

αλλά και οι άλλοι.

Στη πραγματικότητα όμως ξέρουμε ότι αυτό το κάνουν ή προσπαθούν

να το κάνουν, πολύ λίγοι και ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτούν μόνο

το συμφέρον τους, είναι μισόθεοι, ανελεήμονες ,αδιάλλακτοι, εριστικοί,

μισαλλόδοξοι, βλάσφημοι του Πνεύματος του Αγίου, φιλήδονοι

μάλλον παρά φιλόθεοι εφευρέτες κακών, παραβάτες συνθηκών,

πλεονέκτες π.χ. κυβερνήσεις που κάνουν κατάχρηση εξουσίας (ενώ η

εξουσία θα έπρεπε να ασκείται όχι βάση της ωμής βίας, αλλά βάση του

υπό του Θεού παραχωρηθέντος φυσικού δικαιώματος στη κοινωνία

των ανθρώπων και μόνο τότε η εξουσία θα μπορούσε να αποτελέσει

αντιπρόσωπο της δικαιοσύνης και υπηρέτη του Θεού, προς όφελος

όλων), όχι όλες, υποκριτές θρησκευτικοί ηγέτες, (όχι όλοι) θηριώδεις

εγκληματίες, γιατροί που καταστρέφουν την υγεία π.χ. (συμφέροντα

φαρμακοβιομηχανιών όχι όλοι), δικαστές και εισαγγελείς, δικηγόροι

που καταστρέφουν την δικαιοσύνη π.χ. (αθώωση ενόχων, ενοχοποίηση

αθώων, στέρηση δικαιώματος εκδίκασης στους φτωχούς, ανικανότητα

καταδίκης των ανέντιμων πλουσίων, όχι όλοι, αστυνομικοί βρώμικοι

πληρωμένοι για να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των πλουσίων

και των πολιτικών είτε είναι καλοί είτε είναι κακοί και ενώ θα έπρεπε

να επαινούν το καλό και να τιμωρούν το κακό, κάνουν το αντίθετο,

όχι όλοι). Δημοσιογράφοι καλοπληρωμένοι που παρουσιάζουν την

αλήθεια όπως τους συμφέρει και όχι ολόκληρη όπως θα έπρεπε, όχι

όλοι.

Οικογένειες διαλυμένες από διχόνοιες, ζήλιες, μοιχείες, ψεύδη,

αιμομικτικές σχέσεις βιασμούς και κακοποίηση παιδιών από τους

γονείς κ. α. όχι όλες.

Εν κατακλείδι «κάποιοι» είναι υπέρ άνω του νόμου και δε ζούμε σε

μια κοινωνία αγγέλων.

Ο Σόλων έλεγε ότι οι νόμοι είναι άχρηστοι αν δεν τηρούνται από όλους.

Στα παραπάνω αναφερθέντα επαναλάμβανα πάντα το όχι όλοι. Αν

υπάρχει λοιπόν ένα μικρό υπόλοιπο ανθρώπων στη σημερινή κοινωνία

που αντιστέκεται στο κακό και προσπαθούν ο καθένας να κάνει ότι

καλύτερο μπορεί, είναι η εξαίρεση στον κανόνα και σ’ αυτούς στηρίζεται

ακόμα η όποια ισορροπία μπορεί να υπάρξει, στη γη.

Θα τολμούσα να πω ότι αν σήμερα είμαστε 7,5 δισεκατομμύρια, τα

100 εκατομμύρια ανθρώπων ζουν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση για

το πιστεύω τους και δεν έχει καταδικαστεί ακόμα η ανθρωπότητα και

δεν καταστράφηκε εντελώς ακόμα η γη.

Αν εφαρμόζουμε τον νόμο του Ιησού Χριστού δηλαδή «αλλήλων τα

βάρη βαστάζετε» τότε ναι θα βρισκόμασταν σε καλύτερη θέση. Αλλά

πώς να γίνει αυτό όταν κυβερνούν άνθρωποι που τα βάρη που σηκώνει

ο φτωχός απλός λαός «αυτοί» ούτε με το μικρό τους δαχτυλάκι δεν

τολμούν να ακουμπήσουν; Η αγάπη οφείλει να είναι αμφίδρομη για να

οικοδομηθούμε όλοι, όταν είναι μονόδρομη κάποια στιγμή θα στερέψει.

Ευτυχώς όμως, η αγάπη έχει πρόσωπο (ο Θεός αγάπη εστί). Όταν

λοιπόν ο Θεός κάνει εκδίκηση σ’ αυτούς που καταδυναστεύουν και

αιχμαλωτίζουν αθώες ψυχές και φέρει νέα γη, και νέους ουρανούς για

να κατοικεί εν δικαιοσύνη, με το λαό του, τότε θα φανερωθεί και η

αγιότητα των θελήσεων τους δια της σοφίας των γνώσεων τους δια της

ευτυχίας των αισθημάτων τους.

Ας πει λοιπόν ο καθένας μας:

«Πάρε ψυχή μου ολόκληρη

τη σωτηρία σου

Υψώσου πιο πάνω από την αμαρτία

το φόβο, κάτι ακόμα να κάνεις

ή να κρατήσεις, σκέψου ποιο

Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σου,

ποιο χαμόγελο του Πατέρα

είναι δικό σου, ποιος Σωτήρας

πέθανε για να σε κερδίσει

παιδί τα’ Ουρανού θα’ πρεπε

ποτέ να δυσφορήσεις;

Και πάλι ας πει ο καθένας μας

Βράχε των αιώνων ‘συ•

όταν ο εχθρός έρθει τρομερός

επί σε ας στηριχθώ

και δεν θα καταισχυνθώ

Και πάλι ας πει ο καθένας μας

Κύριε μάθε με πώς να χειρίζομαι τα συναισθήματα μου κατάλληλα

για να μην είμαι απελπισμένος και δυστυχισμένος-ό-ή.

Όταν βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη θέση απομονωμένοι,

θλιμμένοι, απελπισμένοι, να έχουμε το θάρρος της μηδενικής

ελάχιστης ενέργειας να λέμε «Θεέ μου σ’ ευχαριστώ και σε δοξάζω για

την κατάσταση στην οποία έχω περιέλθει, -βοηθάει- ο Απ. Παύλος δε

λέει τυχαία ότι «στην αδυναμία μου εκεί φαίνομαι δυνατός» ή ο Δαβίδ

«γνωρίζω ότι οι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη πιστώς με ταλαιπώρησες,

ας με παρηγορήσει το έλεος σου δέομαι το κατά το λόγο σου, τον προς

τον δούλο σου» ή ο Ιώβ «Ακόμη και αν με θανατώσεις εγώ επί σε θέλω

ελπίζει».

Να έχουμε καλό λόγο στο στόμα μας διότι «ο άντρας που δε φταίει

στο λόγο είναι τέλειος άνδρας δυνάμενος να χαλιναγωγήσει και όλο

του το σώμα»! μίλα όμορφα

«Η ομιλία είναι μια ορμέφυτη απόρροια του πνεύματος η οποία

εξερχόμενη εκ του στόματος αποτελεί μια αντιληπτή αποκάλυψη

της νόησης. Γι’ αυτό λοιπόν ας γυμναζόμαστε εις την ευσέβεια διότι

αυτή έχει επίγνωση της επαγγελίας, στην παρούσα ζωή και στη

μέλλουσα. Διότι η γραφή δεν λέει μάταια «Αναντιρρήτως το μυστήριο

της ευσέβειας είναι μέγα, ο Θεός εφανερώθει εν σαρκί εδικαιώθει εν

πνεύματι, εφάνει εις τους αγγέλους, εκκυρήχθει εις τα έθνη, επιστεύθει

εις τον κόσμο ανελήφθει εν δόξη».

Ας προσπαθούμε κάθε μέρα να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. (οι

καλοί τρόποι σκλαβώνουν).

Η εκκλησία του Χριστού βρίσκεται στις καρδιές μας, όσοι λατρεύουμε

τον Κύριο των δυνάμεων, με πνεύμα και αλήθεια, το σύνολο των

πιστών. Αλλά δεν είμαστε ενωμένοι, αλλά διασκορπισμένοι, ώστε να

στεκόμαστε εις εν πνεύμα συναγωνιζόμενοι εν μία ψυχή παρά μόνο

δια της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου και ένας καλός κάνει για

χίλιους κακούς (π.χ. ένας σπαρτιάτης για 80 πέρσες) ή (…..πως ένας

θα μπορούσε να καταδιώξει χίλιους και δύο να τρέψουν σε φυγή δέκα

χιλιάδες). «Ψάχνω να βρω έναν ισόψυχο μου» λέει ο Απ. Παύλος. Τα

λέω αυτά διότι θέτω το ερώτημα: Ποιος έχει καλή παρέα; Υπάρχει φιλία;

«Επίστρεψον ημάς Κύριε και θέλουμεν επιστραφεί. Επίστρεψον ημάς

ΙΕΧΩΒΑ και θέλουμεν επιστρέψει. Επίστρεψον ημάς Θεέ μας και

επίλαμψον το πρόσωπο σου καθ’ ημών και θέλουμεν λυτρωθεί». Διότι

ο Θεός συνέκλεισεν τους πάντας εις την απείθειαν δια να ελεήσει τους

πάντας.

Αν είχαμε την δύναμη να δούμε τους εαυτούς μας όπως μας βλέπουν

οι άλλοι συχνά αυτό θα ήταν βήμα προς τη νίκη και την απελευθέρωση.

Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο απ’ το γνωρίσουμε το συντομότερο

τους εαυτούς μας. Ο Θεός, είναι η πηγή της μεγαλύτερης σου χαράς.

Η πίστη μου βρίσκει ανάπαυση σ’ Αυτόν μονάχα που πέθανε για

να πληρώσει τις παραβάσεις μου. Όλα τα θαύματα του Κυρίου μας

είναι κάτι περισσότερο από απλά γεγονότα, είναι από μια άποψη και

παραβολές. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πιστεύουμε στο πραγματικό

γεγονός κι ότι δεν το θεωρούμε ιστορικό γεγονός.

Λυτρωμένος, θεραπευμένος, αποκαταστημένος και συγχωρεμένος

ποιος άλλος σαν εμένα θα τον δοξολογεί;

Όταν ο Θεός επικοινωνεί απ’ ευθείας με τον άνθρωπο, εξακολουθεί

να κατέχει όλες του τις δυνάμεις και τις ικανότητες του.

Υπάρχουν υπερφυσικά δώρα οράσεως. Ο Σατανάς δεν έχει κανένα

δικαίωμα να ελέγχει περί αμαρτίας. Η θέληση του ανθρώπου, οφείλει,

ενωμένη μετά του Θεού να κυβερνά το πνεύμα, τη ψυχή και το σώμα.

Η γνώση και η αλήθεια δίνουν τη νίκη κατά του Σατανά. Ο Θεός

θέλει ο άνθρωπος να συνεργάζεται ενεργητικώς με το Άγιο Πνεύμα.

Ο Θεός θέλει να ενεργούμε κατά τρόπο νοήμονα δηλαδή με σκέψη

να συνεργαζόμεθα μαζί του. Ουσιώδης παράγων για τη νίκη είναι

το ελεύθερο πνεύμα το οποίο συνεργάζεται με το Άγιο Πνεύμα και

είναι οπλισμένο με το κύρος του ονόματος του Χριστού εναντίον των

δυνάμεων του σκότους.

Η θέληση είναι το κέντρο, το εγώ του ανθρώπου. Τα πονηρά πνεύματα

παρενοχλούν τη σκέψη του ανθρώπου με κάποια έμμονη ιδέα. Η πλάνη

απευθύνεται στη διάνοια. Οι δυνάμεις του σκότους είναι εις θέση να

πλαστογραφούν το Θείο. Ο Θεός δεν διατάσσει τίποτα, αν δεν είναι

σύμφωνο με το χαρακτήρα του και το λόγο του.

Η απελευθέρωση είναι το δώρο του Θεού και εκδηλούται δια του

Αγίου Πνεύματος το οποίο αποκαλύπτει την αλήθεια, Ο πονηρός

σπείρει ψεύδη εις τας διανοίας των ανθρώπων δια τον Πατέρα και τον

Υιό. Τα πονηρά πνεύματα είναι ανθρωποκτόνα, ψευδολόγα, απατηλά,

ακάθαρτα, βλεδυρά κακά. Κατοικούν στο σώμα και τη διάνοια του

ανθρώπου. Είναι πραγματικές και λογικές υπάρξεις. Είναι ευαίσθητα

στο φόβο. Είναι ικανά να λάβουν μια αιτιολογημένη απόφαση.

Η χριστιανική εκκλησία θα φτάσει στο ύψος της πνευματικής

στάθμης εις την οποία εκκλήθει όταν θα αναγνωρίσει την περίπτωση

της δαιμονικής καταλήψεως και θα δυνηθεί να τη θεραπεύσει, όταν θα

είναι εις θέση να «δέσει» τον ισχυρό άνθρωπο δια της προσευχής, να

διώξει τους δαίμονας εν ονόματι του Χριστού και να απελευθερώσει

τους ανθρώπους από τη δουλεία. Αυτές οι εγκαταλείψεις του Θεού,

που συμβαίνουν από καιρό σε καιρό, δεν είναι παρά, τρόποι που

χρησιμοποιεί για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του και για την

προετοιμασία τους στο μεγάλο αντικειμενικό σκοπό που έχει υπ’ όψη

του για αυτά.

Αν ο Κύριος στο έλεος Του και την αγάπη Του μας δίνει κάποια

ασυνήθιστη εμπειρία, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που ο διάβολος,

μπορεί να κάνει κακό. Και πολύ συχνά συμβαίνει άνθρωποι που

έχουν τέτοιες εμπειρίες, να χρειάζονται τη παιδεία του Θεού που θα

τους κρατήσει στο σωστό και ασφαλή δρόμο. Βρισκόμαστε σ’ ένα

γυμναστήριο μ’ έναν γυμναστή που μας κοιτάζει και μας λέει τι να

κάνουμε και πώς να αγωνιστούμε.

…….Είναι δύσκολο να παλεύεις

με τα στοιχεία της φύσης

το κρύο, την πείνα, τον κίνδυνο

και τους ανέμους.

Είναι δύσκολο να βγαίνεις νικητής.

Είναι δύσκολο να κυνηγάς

η επιβίωση είναι δύσκολη

Κι όμως είναι άνθρωποι

που έτσι ζούνε και καταφέρνουν.

Είναι οι πιο απλοί, οι πιο χαμογελαστοί

κι ας μη ξέρουν πολλά.

Ήταν ο Νανούκ ο Εσκιμώος

που ενώ κατόρθωσε πολικές

αρκούδες εφτά, με το καμάκι μόνο

από ασιτία στο τέλος πέθανε

κυνηγώντας ελάφια

στο παγωμένο μέρος

Ο αγώνας για την επιβίωση ανέκαθεν δυσκόλευε τον άνθρωπο, ο

θάνατος πάντα ελλωχεύει. Η απάτη είναι το μεγάλο όπλο με το οποίο

ο Σατανάς διατηρεί τον κόσμο κάτω από την εξουσία του. Τα πονηρά

πνεύματα χρησιμοποιούν ακόμη και αποκαλύψεις υπερφυσικές για να

πετύχουν το σκοπό τους. Τα πονηρά πνεύματα μιμούνται αντιγράφουν

και παραποιούν και αυτήν ακόμη την ενέργεια του εγκεφάλου. Τα

πονηρά πνεύματα κάνουν εισηγήσεις και διδασκαλίες ακόμη και στο

νου του ανθρώπου σαν να φαίνονται δικά του συμπεράσματα. Ο

Σατανάς δεν είναι πανταχού παρόν αλλά δύναται να μεταβεί από τον

ένα τόπο στον άλλο, με ταχύτητα αστραπής.

Στον ουρανό γίνεται πόλεμος μεταξύ των λεγεώνων των αγγέλων

που έμειναν πιστοί και εκείνων που έπεσαν.

Μεταξύ του Δράκοντος που έχει παρασύρει οπίσω του τα έθνη τα

οποία απεπλάνησε και των αγίων. Μεταξύ των εθνών και του Αρνίου.

Μεταξύ του Δράκοντος και της εκκλησίας μέχρι όταν το Αρνίο εξέλθει

νικητής και οι μετ’ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.

Οι δοκιμασίες μας έρχονται μας έρχονται για να αποκαλυφθεί η

γνησιότητα της πίστης μας. Ο Θεός προττάσει το δικό του θέλημα

πάνω μας. Ο πιστός δεν πρέπει ποτέ να χάνει τον έλεγχό του. Η πίστη

είναι μια άρνηση στον πανικό, απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Ο ΘΕΟΣ πίσω από μια συνοφρυωμένη όψη, κρύβει ένα γελαστό

πρόσωπο.

Το παιδί του Σαββαώθ , οφείλει να έρθει εις το φως, το οποίο δίδει ο

Κύριος για να διαφωτίσει τους πνευματικούς του πειρασμούς και όλες

τις λεπτομέρειες της ζωής του, εάν θέλει να δυνηθεί να απορρίψει τα

έργα του σκότους και να ενδυθεί την πανοπλία του φωτός.

Τη βάση της απελευθερώσεως και του πολέμου εναντίων των

δυνάμεων του σκότους, αποτελεί η γνώση περί του τρόπου της Θείας

ενέργειας εις τον άνθρωπο. Το Άγιο Πνεύμα το οποίο κατοικεί στο

ανθρώπινο πνεύμα το οποίο έχει αναγεννηθεί, ζωοποιεί το παιδί του

θεού καθ’ ό μέτρο η ανθρώπινη θέληση συνεργάζεται μετ’ αυτού. Η

λέξη «εργάζομαι» δεν επιβάλλει μηχανικήν ενέργεια. Δεν σημαίνει

δηλαδή ότι η σκέψις τα πόδια, τα χέρια ενεργούν ως αυτόματο, υπό τη

Θεία παρόρμηση καθ’ όν τρόπο μια μηχανή εργάζεται αλλά ότι υπάρχει

ενεργητική δράση της θελήσεως.

Οι σκοτεινές δυνάμεις κάνουν τον άνθρωπο ένα αυτόματο, ένα

εργαλείο, μια μηχανή. Ο Κύριος όμως, ο Θεός της αγιοσύνης και

της αγάπης, επιθυμεί να τον κάνει ένα ελεύθερο ον με σύνεση και

αυτοπειθαρχία. Με λογική και ευθυκρισία πλασμένο σύμφωνα με την

εικόνα αυτού. Γι’ αυτό ο Θεός δε λέει σ’ οποιαδήποτε λειτουργία της

ανθρώπινης ύπαρξης, μείνε σε αδράνεια.

Η άσκηση της εξουσίας μας εν Χριστώ, δεν είναι η θεραπεία για όλα

γενικά τα κακά. Λέγεται ότι «ο πόλεμος είναι 99% προσμονή».

Ο κίνδυνος είναι υπερφυσικός και αυτοί που βρίσκονται σε κίνδυνο

είναι τα πνευματικά παιδιά του Θεού τα οποία δεν δελεάζονται εύκολα

από τον κόσμο και την σάρκα. Που είναι όμως πρόθυμα να μάθουν όλα

όσα μπορούν για τα πνευματικά πράγματα, με ειλικρινή επιθυμία να

γίνουν πιο «πνευματικοί» και πιο προχωρημένη στη γνώση του Θεού.

Η πλάνη που προέρχεται από «διδασκαλίες» δεν ενδιαφέρει τόσο τον

κόσμο, όσο την εκκλησία.

Τα πονηρά πνεύματα δε θα παρακινήσουν τους πνευματικούς

Χριστιανούς σε φανερή αμαρτία όπως είναι π.χ. το έγκλημα, η μέθη, η

χαρτοπαιξία κ.τ.λ.

Ενώ θα επιχειρούν να τους πλανήσουν με κάποια μορφή «διδασκαλίας»

και «δοξασίας» όταν μάλιστα ο πιστός αγνοεί ότι η πλάνη σχετικά

με «διδασκαλίες» και «δοξασίες» δίνει τόπο στα πονηρά πνεύματα

να μπουν και να κάνουν «κατοχή» του πλανεμένου, όπως και θα την

έκαναν και με τη φανερή αμαρτία.

Η ίδια ικετευτική κραυγή του Μακεδόνα «βοήθησε μας» ακούγεται

σήμερα όχι μόνο από τα ειδωλολατρικά κράτη, αλλά και από πιστούς σ’

όλο τον κόσμο. Από αληθινά παιδιά του Θεού, αναγεννημένα που όμως

από άγνοια και παραπλάνηση, έχουν αιχμαλωτιστεί και φυλακιστεί

πνευματικά από τον Σατανά και τα πονηρά πνεύματα. Το φως πρέπει

να φτάσει σε όλους, τα έργα του εχθρού πρέπει να ξεσκεπαστούν και

να καταστραφούν στο όνομα του Ιησού Χριστού. Το μήνυμα της νίκης

του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό, πάνω στον Σατανά και στις

δυνάμεις του, πρέπει να ακουστεί παντού, σ’ αυτούς τους σημαδιακούς

«κακούς καιρούς» των εσχάτων ημερών. Ένα μήνυμα, που φωτίζει και

απαλλάσσει το μυαλό και τη θέληση, από τις λαθεμένες ερμηνείες

βασικών χωρίων της Αγίας Γραφής, που φέρνει τη ψυχή σε ζωντανή

επαφή με το ζωντανό λόγο του Θεού μέσω του Αγίου Πνεύματος και

που την ελευθερώνει από τη Σατανική κυριαρχία.

Έτσι θα μπορεί να μάθει ο πιστός πώς να αγωνίζεται τον πνευματικό

Αγώνα νόμιμα και θριαμβευτικά εις έπαινον της Δόξας του Θεού

Εν Χριστώ Ιησού

…Ο Ρωμαίος λέει: άνθρωπε

κυριάρχησε εαυτόν…..

Ο Έλληνας λέει: άνθρωπε

Γνώθεις ‘εαυτόν….

Ο Κινέζος λέει: άνθρωπε

Βελτίωσε εαυτόν….

Ο Βουδιστής λέει: άνθρωπε

Εκμηδένισε εαυτόν

Ο Βραχμάνος λέει: άνθρωπε

συγχώνευσε τον εαυτό σου με το σύμπαν

Ο Μουσουλμάνος λέει: άνθρωπε

Ταπείνωσε τον εαυτόν σου

Ο Χριστός λέει: χωρίς

Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα…

Ο Χριστιανός λέει: Τα πάντα

μπορώ να κάνω, απ’ αυτόν που

με ενδυναμώνει τον Ιησού Χριστό…

«Ο άνθρωπος του Θεού είναι χορτασμένος χωρίς να φάει. Είναι

ξεδιψασμένος χωρίς νερό. Είναι ένας βασιλιάς μέσα σ’ ένα ταπεινό

μανδύα. Είναι ένας θησαυρός μέσα στα ερείπια. Ψάξε να τον βρεις ».

 «Καλό που δεν ευλογεί ο Θεός είναι κακό. Κακό που ευλογεί ο Θεός

είναι καλό. Τα πάντα είναι σωστά όσο κι αν φαίνονται στραβά, όταν το

χέρι του Θεού είναι σ’ αυτά».

Μερικά από τα ισχυρότερα πάθη του ανθρώπου, είναι: το αλκοόλ, τα

ναρκωτικά, ο τζόγος και οι γυναίκες.

Νικήστατε όλα.

Άνθρωποι της ματαιότητας

πηγαίνουν στις δουλειές τους

ταΐζουν τα σκυλιά τους

μετράνε τα λεφτά τους

πηγαίνουν στην εκκλησία,

ντύνονται καλά, ανάβουνε

κεριά, τρώνε τα ψωμιά τους

γεμίζουν τη κοιλιά τους.

Μα ο αετός πετά στον ουρανό

τα λουλούδια στολίζουνε τη γη

η αρκούδα μουγκρίζει στα βουνά

και οι φτωχοί αιμορραγούνε.

Τα δάσος καίγεται ξανά

πολέμους ξεκινάνε στο όνομα του Μαμωνά

και άλλοι πολεμάνε.

Άνθρωποι αιμάτων και δολιότητος

σκοτώνουν στα κρυφά

βιάζουν στα σκοτάδια

όπλα κατασκευάζουν φονικά

πουλάνε τα παιδιά τους.

Φρικτός ο κόσμος γύρω

Εγκλήματα και ρατσισμός

να γίνει ολοκαύτωμα

να γίνει χαλασμός.

Κορμιά χαμένα τριγυρνάνε

σκελετωμένα προσωπεία

κομπάρσοι είναι της ζωής

να σκάσει! Η χολή τους απ’ τη κακία.

Στην άμυνα και την υπομονή

στου τίμιου αγώνα την ελπίδα

θα πασχίσεις για ελευθερία

θα σταυρωθείς για την αγάπη.

Είναι ο τρόπος για τη νίκη

της λύτρωσης ο δρόμος, η ιστορία της ζωής.

Ο Άγνωστος ποιητής

Ζεις για να πεθάνεις

πεθαίνεις για να ζεις

όλα είναι ψέμα

η αλήθεια της ζωής.

Μη σταματήσεις να παλεύεις

τις σκιές που σε περικυκλώνουν

πάντα να γυρεύεις

τα πράγματα που σε λυτρώνουν.

Αν δε νικηθείς, ποτέ δε θα νικήσεις

και δες το μεγαλείο τ’ ουρανού

το δρόμο βρες του γυρισμού

αν θέλεις να κρατήσεις.

Πάλι στα ίδια θα βρεθώ

να σκέφτομαι ν’ αναπολώ

να συνεχίσω δίχως να μπορώ

πάλι να πρωτοστατώ.

Ο Άγνωστος ποιητής

Το φως που φέγγει δε φωτίζει

των ανθρώπων τις καρδιές

αλλά το σκότος βασιλεύει

και το χάος κι οι σκιές.

Μία σπίθα στο σκοτάδι

ένας λέων στων προβάτων το κοπάδι

στων ασυνειδήτων τη βουλή

αρκεί να κάνει αλλαγή.

Δεν υπάρχουν λέξεις πονηρές

μα πονηρά μυαλά

ενίοτε συγκρούονται δυνάμεις

ενίοτε ο χρόνος σταματά

δεν ζούνε όλοι αληθινά.

Θέλει πόλεμο για το καλό

και η ζωή δε θα’ναι μαύρη

ούτε βαρετή,

υπέροχη θα είναι και παντοτινή.

Ο Άγνωστος ποιητής

Με τους αστέρες δοξάζεται το φως

καθ’ έκαστον και διαφορετικά

διαγράφουν οι πλανήτες

κυκλική τροχιά

του γαλαξία η ομορφιά.

Ποτέ! Το σκότος, το φως

θα καταλάβει

Ποτέ! Η άγνοια τη σοφία

θα νικήσει.

Όμως όλα συνυπάρχουν

ως της κρίσεως τη μέρα.

Ο νικών θα λάβει

ο νικών θα τερματίσει

θα λυγίσεις, θα πέσεις

όμως πάλι όρθιος να σταθείς

διότι η ζωή εστί αγώνας

όσο ψυχή, τόσο πνοή

μαζί με το κορμί.

Ο Άγνωστος ποιητής

Ανάφλεξη στο σύμπαν ζωηρή

πυροδοτείτε σφόδρα, σφόδρα

για επιβίωση πνευματική

ο αγώνας υπάρχει ακόμα.

Πόλεμος ιερός έχει κυρηχθεί

για δικαιοσύνη κοινωνική

εκρήξεις, φωτιές, σεισμοί

πτώματα πολλά στη γη.

Όρθιο πώς να κρατήσεις

το κεφάλι

να στηλώσεις ίσια το κορμί

θα σε πάρουνε φαλάγγι

οι λύκοι οι σκοτεινοί.

Εδώ είναι η μάχη

όλη, η αλήθεια μαζεμένη

εδώ είναι το τέλος

με την καρδιά πυρρωμένη.

Ο Άγνωστος ποιητής

Πόσες φορές είπα ζωή τέλειωσες για μένα

Πόσες φορές άρχισες ξανά

που τόσο πολύ αγάπησα από παιδί μικρό

κι όμως φεύγεις σιγά-σιγά.

Να ‘ταν ξανά τα νειάτα

τη δύναμη να είχα όπως

παλιά και να χανόμουν

στις περιπέτειες• και την ανεμελιά.

Και τώρα να που βλέπεις

την ψυχή μου γερασμένη

πεσ’ μου σε παρακαλώ

τι μου απομένει.

Μια ευκαιρία δώσ’ μου

και ίσως να τα καταφέρω

να τα βρω με τον εαυτό μου

και κάτι από αυτά που έχασα

να γίνει δικό μου.

Ο Άγνωστος ποιητής

Είναι ανελέητα τα γεράκια της εξουσίας

είναι η ζωή πρόστυχη

αλλά η ιστορία γράφεται με αίμα

και τη γράφουμε οι νικητές.

Η ανάγκη οδηγός και το δίκιο μας φωτιά

ήρθε η ώρα να σταθούμε με ίσια τα κορμιά

η επανάσταση αρχίζει

πολεμάτε με καρδιά

Είναι ανελέητα τα γεράκια της εξουσίας

τσακισμένα όμως πέφτουν κάτω

από εν αιθρία κεραυνούς

συντριμμένα δεν θα ξανασηκωθούν

θα σαπίσουν θα αναλωθούν.

Κι αν την αλήθεια τη σκεπάζουν

και τη σιωπή μας λεηλατούν

αυτές οι πέτρες θα φωνάξουν

όλα τα αίσχη ν’ αποκαλυφθούν

και οι αξίες να αποδοθούν.

Κρίσεις αλήθειας και ειρήνης δεν τις θέλουν

διαρκώς ματαιοδοξούν

νομίζουν πως δύναμη έχουν

όμως δεν ξέρουν ότι αυτοκτονούν.

Το ξέσπασμα της οργής των λαών

το αντίτιμο των πράξεων τους

η εκδίκηση του Θεού

η κληρονομιά της ζωής τους.

Τη γη θέλουν να κυριαρχήσουν

η φύση όμως αντιδρά

να καταδυναστεύουν άλλους θέλουν

τιμωρία μεγάλη θα γευτούν.

Η ιστορία γράφεται με αίμα

και γράφεται από τους νικητές

ελεεινά κι αχρεία όντα

σαθρά υποκείμενα

καείτε στη φωτιά.

Ο Άγνωστος ποιητής

Στα σκοτάδια που ζω εγώ

γιατί να ‘ρθει να ζήσει άλλος

γιατί η ψυχή να πλακωθεί

με βάρος που να σηκώσει δε μπορεί;

Το μονοπάτι το στενό

δεν το βαδίζουν όλοι

δεν αγαπούν όλοι αληθινά

δεν τερματίζουν όλοι.

Μέσ’ από τα σύννεφα ο ήλιος

παλεύει για να βγει

από τη σκοτεινιά το φως

μάχεται να ξεπηδήσει.

Του κόσμου το τέλος ήρθε

το βίωμα των εσχάτων καιρών

η σαπίλα του κόσμου έφτασε

στα πέρατα της γης.

Μέσα στη νύχτα, μόνος περπατάς

άγρια σκυλιά, τέρατα συναντάς

ζόρικη είν’ η επιστροφή

ίσως μονόδρομος, τι να σου κάνει η προσευχή.

Ο Άγνωστος ποιητής

Της ζωής το δύσκολο παιχνίδι

ποιός ως το τέλος θα αντέξει;

όλα τα θηρία, τη συμφορά και τη κακία

ν’ αντισταθεί και να νικήσει;

Άστατος καιρός, πόνος, μοναξιά

κάπου τελειώνει η αγάπη…η ζωή

αλλά εσύ να ξυπνάς κάθε ανατολή

και να φωνάζεις: γουρούνια αντέχω ακόμα.

Αφού πόνεσες έγινες Θεός

αφού δεν πέθανες έγινες πιο δυνατός•

τώρα παλεύεις με το Χάρο

τι δοξασμένη μάχη!

Μη τα παρατάς.

Πάνω στα συναισθήματα πατώ και προχωρώ

πάνω στο θάνατο πατώ και ζω

έμαθα τώρα πια δε κλαίω

δε θέλω άλλο να πονώ

θα υπομένω, τον καιρό, θα προσπερνώ.

Εγώ είμαι αετός, πετώ ψηλά

αυτοί ας με κυνηγούν

ας έρθουν στα ψηλά βουνά

εκεί στους ουρανούς,

ας έρθουν να με βρουν.

Ο Άγνωστος ποιητής

1. Στο φως των άστρων του ουρανού

αντανακλά του σύμπαντος η δόξα

η ψυχή ν’ ανέβει θέλει

να φτάσει να υψωθεί.

Την ατραπό πρέπει να βαδίσεις

το πέρασμα το μυστικό

κι αφού τους πειρασμούς νικήσεις

στεφάνι αμάραντο να σου δωθεί.

Ο θάνατος καραδοκεί, ύστατος εχθρός

με θάρρος να σταθείς

μπροστά στην πύλη να μη φοβηθείς.

Κι όταν την τελευταία δώσεις μάχη

φρόντισε να αξίζει ο αγώνας

ν’ αντιλαλήσουν τα βουνά

και να στενάξουνε οι κάμποι

να σε θυμούνται τα παιδιά

και να σε κλαίει η γης.

2. Φύλακας είναι στη σκοπιά

στη πύλη μπροστά θα στέκει

άγρυπνος θα καρτερεί

το πέρασμα φυλάει.

Έρχονται διαβάτες και περαστικοί

όλους τους ελέγχει

και τους καθοδηγεί

Είναι μόνος, όμως βράχος

αντέχει το φορτίο του χρόνου

και προσμένει το τέλος.

3. Της αρετής το δρόμο

σαν διαλέξεις

να ξέρεις, μόνος σου

θα περπατάς

ο δρόμος θα στενευτεί

μη τα παρατάς.

Πίσω ποτέ να μη γυρίσεις

μάθαινε να πολεμάς

τους εχθρούς της ψυχής σου

να νικήσεις, στο τέρμα φτάσε

μάθαινε να αγαπάς.

Τότε θεός θα γίνεις

ελεύθερος θα κυβερνάς

τέλεια γνώση θα κατέχεις

θα’ σαι βασιλιάς.

4. Στο ζενίθ πνεύμα και ψυχή

το κορμί ακολουθεί,

ξαφνικά αρχίζει να γλιστρά

η δύναμη τον εγκαταλείπει

να πιαστεί να γαντζωθεί

από κάπου προσπαθεί

αδιαμφισβήτητη όμως η πτώση.

Μα πριν ολότελα ξεπέσει

σθεναρά ψυχομαχεί

αυτόν τον θάνατο νικά

και στ ανάστημα του μένει

δίχως να καταφρονηθεί

διότι μάλλον να ζει και να υπάρχει

δικαίως πολεμά.

Ο Άγνωστος ποιητής

Ανοίγω πόλεμο με λίγους φίλους

και πολλούς εχθρούς,

ανοίγω πόλεμο από τη γη

ως τους ουρανούς.

Άλλα λέω εγώ κι άλλα λεν αυτοί

ότι λέω,

αλίμονο σ’ αυτούς που αιχμαλωτίζουνε ψυχές,

αλίμονο σ’ αυτούς που δεν αγαπήσανε ποτέ,

αυτοί που λεν το κακό –καλό

και το καλό-κακό, τους δοσίλογους.

Ως πότε το κακό θα νικάει το καλό;

Χίλιες φορές τη μία και μία για τις χίλιες.

Οι Ρωμαίοι ίσως και να συγχωρέθησαν,

οι Φαρισαίοι όμως όχι (οι υποκριτές)

Αυτοί που εσκεμμένα αμαρτάνουν, δε

θα συγχωρεθούν ποτέ κι αυτοί που

για την αλήθεια ζούνε δε θα πεθάνουνε

ποτέ γιατί είν’ ο Θεός μοναδικός

αυτόν που μας φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός.

Ο Άγνωστος ποιητής

Έχω πιάσει τον ταύρο απ’ τα κέρατα

με δύναμη Θεού

και θα φτάσω ως τα πέρατα

με καθαρό το νου

Έχω την πίστη ως φλόγα άσβεστη

την αρετή κατέχω

και μόνο μπροστά τρέχω.

Με ανώτερη σοφία βαδίζω

και όλα τα αντιμετωπίζω

δεν οπισθοχωρώ.

Έχω φίλους αξιέπαινους

της οικουμένης παλικάρια

παιδιά είναι του Θεού

και της αυγής λιοντάρια.

Όλοι μαζί με μια πνοή

θα χαράξουμε μια νέα χρυσαυγή.

Αφήνω το σκοτάδι στην ερημιά της νύχτας

και παίρνω το φως του ήλιου της ανατολής,

το φεγγάρι ολόγιομο στη μέση

και ανοίγω το δρόμο της αυγής.

Αρχίζω ν’ αναπνέω να φυσώ και να σφυρίζω

τη πόλη τριγυρίζω

τον Κύριο αινώ

και τη ψυχή μου άγω.

Σιωπώ και ταπεινώνομαι

και δύναμη αγγελική κατέχω

όμως δε θα καταστρέψω

αλλά θα διαπρέψω.

Και συ μη νομίζεις, μη λυπάσαι μη φοβάσαι

ενώ η δέηση μου είναι μεγάλη

χωρίς να είμαι αγύριστο κεφάλι

παίρνοντας την ευλογία προφανώς

θα τη δώσω, όπως εσύ έτσι κι αυτός.

Η κρίση άρχισε, η δικαιοσύνη πλησιάζει

ο αγώνας για τη νίκη

οι θλίψεις, ο ουράνιος πόλεμος

ξεκίνησε.

Τώρα όλοι μόνοι, όποιος αντέξει

ο άνεμος της αλλαγής σφυρίζει

είναι η ώρα να πετάξουνε οι αετοί,

είναι καιρός να γίνει διαχωρισμός.

Οι δρόμοι περπατήθηκαν,

οι θυσίες προσφέρθηκαν,

το φως της αλήθειας φέγγει,

αυτοί που πέσανε σηκώθηκαν

κι αυτοί που στέκονται αναρωτιούνται

αν όρθιοι θα παραμείνουν.

Τα κρυφά απεκαλύφθησαν

και τα μυστικά ανεγνώσθησαν

όλα είναι φανερά, είναι έτοιμα

ποιος φοβάται; ποιος δειλιάζει;

Αλίμονο, πυρ και θείο έρχονται από τον

ουρανό.

Ο Άγνωστος ποιητής

Είναι μερικές καρδιές

που δεν αγαπούν πολλές φορές

είναι μερικά μυαλά

που δεν χάνονται στην σκοτεινιά.

Στο διάβα των καιρών

η ανθρωπότητα κατρακυλά

στο διάβα των καιρών

ο ήρωας νικά ξανά.

Στη σφοδρή ανεμοζάλη

όρθιος πάλι να σταθείς

κι αν έρθει συμφορά

σθεναρά ν’ αντισταθείς

ότι είναι να γίνει γίνεται

την ιστορία εκπορνεύουν

κι ότι γίνεται μαθαίνεται

τη χούντα μεθοδεύουν.

Ψάξε να βρεις τη θέληση

τον κόσμο να αλλάξεις

ψάξε να βρεις τη δύναμη

πορεία να χαράξεις.

Λίγο ακόμη για το τέλος

ακόμα λίγο και νικάμε

λίγο ακόμα πάντα αγαπάμε.

Ο Άγνωστος ποιητής

Άρπαγες βιάζουν τη ζωή

με ψέματα και μεθοδίες

την καταπατούν

δεν είναι εδώ ο θησαυρός

εδώ δεν ειν’ αγάπη.

Σκυλιά πολλά στο δρόμο

πρέπει να προσέχεις

αλλού παγίδες, εμπόδια παντού

μόνο στον εαυτό βασίσου

να είσαι δυνατός.

Κοίτα ψηλά στους ουρανούς

αν θες αλήθεια για να βρεις

και πίστεψε στον Κύριο

αν θέλεις να σωθείς.

Χάνεται η γη

χάνεται η αγάπη

λίγο χαμόγελο ξανά

να νικήσει μπορεί τον Σατανά.

Τι πέρασα και τι περνάω και τι ακόμα έχω να περάσω αυτά που θα

‘ρθουν κι αυτά

που φεύγουν. Αυτά είναι σαν να έχουν όλα γίνει κι όλα χάνονται και

τίποτα δε μένει• ματαιότης κάθε τι και φθείρεται η γη.

Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα Θεέ μου τίποτα δεν μένει

σταθερό, αγάπη στον κόσμο αυτό ζητώ, κι όμως χάνω το παιχνίδι κι απ’

την αρχή πάλι ξεκινώ,

Πέτρα στην πέτρα δεν θα μείνει αλλά πάλι μπροστά κοιτώ μήπως

φθάσω στην Ιθάκη λίγο να ξεκουραστώ.

Γειά σου ανθρωπότητα, εκεί που χάνεσαι εγώ δεν θα ‘ρθω

αντιστέκομαι στο ρεύμα, κόντρα πάω στον καιρό• γιατί δεν θέλω να

πέσω στον γκρεμό,

Στο όνομα της αγάπης ζω στο τέλος να δικαιωθώ.

Ο Άγνωστος ποιητής

Αν καταδικάσω τους εχθρούς μου θα πρέπει να καταδικάσω και

τους φίλους μου, όμως αυτό δε μ ‘ αρέσει και τους συγχωρώ όλους.

Δαιμόνια πολλά θα συναντήσεις στο δρόμο αυτό τον δύσκολο - και

όλα να τα αντιμετωπίσεις, όσο αυτό κι αν είναι επίπονο• Να χαίρεσαι

που είσαι ζωντανός και πάντα την αλήθεια να ζητάς ο κόσμος είναι

σκοτεινός μην τα παρατάς – γιατί ο δρόμος είναι φωτεινός όταν αγαπάς.

Ο Άγνωστος ποιητής

Δόξα τω Θεώ, έχω γυρίσει κι εγώ σε μέρη πολλά έχω πάει και ακόμη

περισσότερα χιλιόμετρα έχω φάει.

_ Βουνά κάμπους και ραχούλες, ποτάμια, βρύσες και δροσούλες, έχω

βιώσει στη καρδιά μόνο αρμονία, μόνο ομορφιά.

_ Μόνος μου και με παρέα δίχως σπαθιά, χωρίς μαχαίρια με τη θέλησή

μου τη καλή μια αίσθηση απαλή, με πρωτοβουλία δυνατή.

Πόσες φωτιές, τόση ψυχή.

Ο Άγνωστος ποιητής

Πάει καιρός που παίδευα

το πνεύμα μου ν’ ακμάσει

το άπειρο τη ψυχή μου να γεμίσει

Πάει καιρός που ήθελα

τους «γύρω» μου να πείσω

και ξέπεσα νικήθηκα

απ’ τον κόσμο αποσύρθηκα,

μα δεν το διάλεξα.

Γι’ αυτό και τώρα αναθαρραίνω

και το χαμό μου προλαβαίνω.

Θέλω μια ευκαιρία δυνατή

την ευτυχία ν’ αποκτήσω

περιμένοντας την αλλαγή

και πιο πολύ να ζήσω.!

Ο Άγνωστος ποιητής

 

Από την ήττα στο θρίαμβο είναι ο τρόπος του Θεού.

Η ζωή μου χάραξε μαχητική πορεία απ’ τη καρδιά σας εύχομαι

Καλή ελευθερία

Όταν φτάσεις στην πέτρα

και πάνω εκεί καθίσεις

θα είσαι βασιλιάς.

Τότε στα πόδια σου

θα βρίσκεται η γη,

σκέπη σου θα είναι ουρανός.

Ο κόσμος θα’ ναι πια δικός σου

εσύ θα κυβερνάς.

Άδικος ο πόλεμος, χωρίς τιμή

η μάχη• οι άνθρωποι του ψεύδους

χαλάν τις συμφωνίες. Δεν στέκεται

η ειρήνη, δεν τη θέλουν• μιλάν

γι’ αυτή κι όμως ζητούν πόλεμο.

Πόσο ν’ αντισταθούμε;

Πόσο ν’ αγωνιστούμε;

Μέχρι το τέλος, μέχρι θανάτου…..

αυτή είναι η πυγμή της ζωής.

Ξεκινάει ν’ ανέβει το βουνό

ψάχνοντας τη δύναμη να ‘βρει

επιμένει δεν οπισθοδρομεί.

Φθάνει στο όριο της χθεσινής ημέρας

αρπάζει τη βέργα συνεχίζει.

Ιδρώνει αγκομαχεί

όμως πεισματικά βαδίζει

και φθάνει στη κορφή,

φθάνει στη πηγή.

Ολοκλήρωσε το έργο.

Στη ζωή δε μετράει το ύψος

αλλά το ανάστημα∙ όχι η πυγμή

αλλά το σθένος που έχεις στην καρδιά.

Να προσέχεις να μη πέσεις και

σήκω για ν’ ανέβεις ψηλά, εκεί

όπου κάθε κορυφή θα φαντάζει μικρή.

Η ώρα της κρίσεως, είναι κοντά, και αν με πίστη και αλήθεια

πορεύτηκες στη ζωή σου, όσα σφάλματα κι αν έχεις κάνει, αφού

μετάνιωσες θα δικαιωθείς και θα απολαύσεις ευφορία ψυχής,

πληρότητα, ελευθερία, θα γευθείς, την μακαριότητα.

Γι’ αυτό να προσμένεις τη στιγμή αυτή με αστείρευτη ελπίδα και να

επιποθείς την αιώνια ζωή.

Είναι μόνος, υφίσταται διωγμό

ένας κυνηγημένος κυνηγός

του άπιαστου ονείρου.

Δεδιωγμένος ένεκεν δικαιοσύνης

στο διάβα του ανάβει φωτιές,

φωτιές σβήνει.

Είναι αδιαμφισβήτητα ο καπετάνιος

της απροσιτότερης περιπέτειας.

Οι θεριστές απεστάλησαν

δια να θερίσουν

οι αετοί συνείχθησαν

δια να καταφάγουν

τους καρπούς της γης

το σάπιο σώμα.

Ο δρόμος τελειώνει

στέρεψε το έλεος

η κρίση άρχισε

όποιος αντέξει.

Η ανηφόρα είναι μεγάλη

ψηλά η κορυφή

όμως θα την πατήσεις

και εκεί πάνω θα καρφώσεις

τη σημαία σου.

Τότε το βουνό θα βρίσκεται στα πόδια σου.

Όμως θα πρέπει να το σκαρφαλώσεις

να το αναρριχηθείς

αν θέλεις να είσαι ο νικητής.

Ανέβα ψηλά!

Πολέμησα με δαίμονες

κι ακόμα πολεμώ

η δόξα μου εξεγείρεται

όταν τους νικώ.

Μη γελιέστε διότι ως το χώμα ταπεινώθηκα

μα έως τρίτου ουρανού υψώθηκα

κι ακόμα συνεχίζω.

Τη πόλη ακόμα δεν κατέκτησα

όμως εκεί βαδίζω

την πολιορκώ την πλησιάζω

και τη ζωή μου θυσιάζω.

Φως διαχέεται απ’ το βάθος της νύχτας

βοάν οι πέτρες και σαλεύουν τα βουνά.

Κύματα ορθώνονται ψηλά

σαν μάγισσες του τρόμου

τα μάτια βλέπουνε θολά

στο πέρασμα του χρόνου.

Διαλύθηκαν οι ουρανοί

κι οι άνεμοι πλέον δε φυσούν

τώρα χαλασμός, τώρα η δικαιοσύνη επιστρέφει

η εκδίκηση ολοκληρώνεται.

Αγάπησε τους όλους. Φίλους γνωστούς αγνώστους και λοιπούς μα

πάνω απ’ όλα τη θεία ύπαρξή σου. Κι όταν καλά τον Κύριο εννοήσεις

στην απεριόριστη Του αγκαλιά θα πέσεις αιώνια για να ζήσεις.

Εξάντλησα δυνάμεις

αναζήτησα λύσεις

αγκρέμιστα τα τείχη

της αδιαλλαξίας

η αλήθεια να επιφανεί

ο ήλιος να λάμψει δυνατά

ώστε το παλιό να γκρεμιστεί

και από το νέο να αντικατασταθεί.

Η πόλη κοιμάται κακό, το κακό πλησιάζει

ο άνθρωπος αδιαφορεί,

τι υπομονή να’χει ο παρατηρητής

πόσες αντοχές ο βιοπαλαιστής

χάνεται ο ήρωας πεθαίνει ο ποιητής.

Τα περιστέρια πετούν περήφανα

ο αετός μονάχος

και ‘γω στο δρόμο διαλογίζομαι

το μέλλον που μέλλει να’ ρθει.

Πολλές χάνονται ψυχές

άλλες πολλές θα έρθουν

φιλίες διαλύονται ξανά

καινούργιες πάλι θα γενούν.

Μία προσπάθεια ακόμη

για αληθινή δικαιοσύνη

μια γροθιά ακόμα

για την πορεία προς τη νίκη.

Όταν οι ώρες κυλούν αργά

όταν ταξιδεύεις

στα χρώματα του ασύλληπτου

ονείρου τη διάσταση

τότε έχεις αυτό που χρειάζεσαι.

Και ο κόσμος δε σε νοιάζει

δε σε σκιάζει ο θάνατος

και θέλεις να φτάσεις στο τέρμα

εκεί που τελειώνει.

Το φως παλεύει με το σκοτάδι

η αλήθεια με το ψέμα

στο βωμό της δικαιοσύνης

ποιος θα θραμβεύσει;

η μήπως συμφορά μεγάλη;

¨ότι είναι να γίνει, ήδη έγινε

ο καιρός όμως υπάρχει

στα ίχνη του καλείσαι να βαδίσεις

Κύκλοι ομόκεντροι, απ’ το ίδιο

σημείο γύρω•περιστρέφεται το σύμπαν

κάθε άνθρωπος μονάχος

μια καλαμιά στο κάμπο

υπό του αγέρος την πνοή.

Όλα ανθίζουν η φύση ευωδιάζει

οι άνθρωποι ανοίγουν τη καρδιά τους,

δίκαιοι και άδικοι χαίρονται μαζί

η αγάπη θριαμβεύει•

όμως έρχεται η ώρα της

αδιαλλαξίας, του μίσους

η ειρήνη αποχωρεί

κι ο πόλεμος αρχίζει.

Άντε πάλι απ’ την αρχή

απ’ το μηδέν και πάλι πόνος

και πάλι φθόνος.

Έτσι η ζωή υψώνεται, πέφτει

γλιστρά, χάνεται και ξαναφαίνεται.

Ο δρόμος φαντάζει ατελείωτος

Με πολλές δοκιμασίες, αλλά

ο καιρός τσουλά, ξανά χιόνια,

καταιγίδες συννεφιές.

Και ο ήλιος θα φωτίσει πάλι

τα άχρωμα πρόσωπα τις

ματωμένες καρδιές ώσπου

κι αυτός θα κοιμηθεί, για

να λάμπουν μόνες τους αυτές

οι καρδιές, οι ψυχές.

Με ιδρώτα αίμα και πόνο

γράφουν την ιστορία

με τη φωνή το σθένος και το χρόνο

πολεμούν την αδικία.

Στη φλόγα της μάχης

υψώνεται το πνεύμα

την ώρα της κρίσης

πυρρώνεται η καρδιά

ξηλώνονται τα γαλόνια

θα γίνει ξαστεριά.

Όποιος αντέξει τερματίζει

σκόνη θα γίνουν όλα

νέα ζωή αρχίζει

ανθίζει μια βιόλα.

Ο Άγνωστος ποιητής

Στη καρδιά της νύχτας, ξυπνάς

εφιάλτες βλέπεις, πάλι αγρυπνάς

η ψυχή σου να καθαρίσει αγωνίζεται

στους δρόμους πάλι περπατάς.

Οι σκέψεις σου τελειώνουν

κουρασμένο το κορμί

την εξάντληση δεν την αντέχεις

ένα σου μένει• Η οργή.

Πάλι ξέσπασες, ξανά

μετάνιωσες

τώρα έλα να κοιμηθείς,

απ’ την αρχή, ομορφότερα

όνειρα να δεις.

Στην αγωνία της ψυχής μου ήλπισα! Σε μια απεγνωσμένη κραυγή

απελπισίας

Ο κόσμος δεν αλλάζει

δεν άλλαξε ποτέ.

Τον εαυτό σου κοίτα να διασώσεις

αν θες να κάνεις το καλό

και τότε πια θα καταλάβεις

πως όλα στον κόσμο μάταια

τα πάντα ματαιότης.

Ήτανε παλάτια όμορφα

και το γρασίδι πράσινο

εικόνες ψεύτικες που δε

χορτάστηκαν ποτέ

ερείπια γίναν όλα

καήκανε τα χόρτα.

Ένα μένει! μόνο ένα!

Κοίτα ψηλά.

ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ

Η ζωή είναι μυστήριο. Είναι ένα φαινόμενο γεμάτο αντιθέσεις.

Απαρτίζεται από διαδικασίες και μηχανισμούς που την επιτρέπουν να

συντηρείται και να εξελίσσεται.

Μια σημαντική διαφορά που αξίζει να επισημάνουμε, είναι αυτή

μεταξύ των ζώων και του ανθρώπου, και έγκειται στο ότι αυτός έχει

πνεύμα, ενώ τα ζώα όχι, παρά το γεγονός πως και οι δύο έχουν ζωή.

Ο όρος πνεύμα βγαίνει από τη λέξη πνοή και όπως το ιστιοφόρο

χρειάζεται το φύσημα του αέρα για να σαλπάρει, έτσι και ο άνθρωπος

έχει ανάγκη από το πνεύμα για να ζήσει, ως νοήμων ον. (ΨΥΧΗ ΚΑΙ

ΖΩΣΑ)

Σ’ αυτήν την περίπτωση όμως η ζωή παίρνει βαθύτερο νόημα

ξεπερνώντας τις πρωταρχικές ανάγκες για τροφή και πόση.

Φανταστείτε έναν άνθρωπο που πνίγεται. Αν κάποιος την τελευταία

στιγμή τον βγάλει στην επιφάνεια, θα σωθεί παίρνοντας μια βαθειά

ανάσα, γεμίζοντας τα πνευμόνια του με οξυγόνο.

Παραλληλίστε αυτή την περίπτωση, με κάποιον άλλο, που για

διάφορους λόγους είτε για τον θάνατο ενός συγγενικού προσώπου

είτε για οικονομικές δυσχέρειες κ.τ.λ. βρίσκεται σε μία κατάσταση

μελαγχολική, δεν έχει τη δύναμη να σηκωθεί το πρωί να πάει στη

δουλειά του, αποφεύγει να πει καλημέρα στους γνωστούς του, γίνεται

απαισιόδοξος και αρχίζει να καμπουριάζει, σκυθρωπιάζει, μαραίνεται

μόνο που τώρα δεν υποφέρει μόνο το σώμα αλλά και η ψυχή και το

πρόβλημα γίνεται ψυχοσωματικό.

Βλέπουμε λοιπόν ότι σώμα και ψυχή έχουν ανάγκη, απ’ τη μια το

οξυγόνο για να αναπνεύσει το σώμα κι απ’ την άλλη πνεύμα αγάπης κι

ελπίδας, για να αναπνεύσει η ψυχή.

π.χ.: θετική ψυχολογία περισσότερα αντισώματα

ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα

κακή ψυχολογία άγχος

αρρώστια

καταστροφή

υγείας κ.α.

 

ΜΑΣΟΝΙΑ

Μασονισμός ή μασονία είναι μια παγκόσμια μυστική οργάνωση,με

θρησκευτικό και κοινωνικό χρώμα…..

Όλες οι μυήσεις και οι τελετές γίνονται μέσα σε κατασκότεινες

αίθουσες των στοών, διακοσμημένες με μαύρες κουρτίνες, ανθρώπινους

σκελετούς, νεκροκεφαλές, κόκκαλα, συμβολικές παραστάσεις,

φέρετρα, βωμούς, λαμπάδες, θυμιάματα, ματωμένα μαντήλια και ξίφη.

Ο υποψήφιος για εισδοχή ή προαγωγή μασόνος οδηγείται με

σφραγισμένα μάτια, μπροστά στους ανωτέρους του, περνάει από μια

σειρά δοκιμασιών, για να διαπιστωθεί η αντοχή και η ψυχραιμία του,

δίνει φρικτούς όρκους και απαντά σε διερευνητικές ερωτήσεις των

ανωτέρων του. Όλα αυτά βέβαια γίνονται μέσα σε μια ατμόσφαιρα,

φρίκης, σκοτεινού μυστηρίου και αυστηρής τελετουργίας.

Οι μασονικές στοές, για να λειτουργούν ανεμπόδιστα και νόμιμα,

έχουν πάρει μορφή φιλοσοφικοκοινωνικών σωματείων και συντηρούν

σε κάθε χώρα ορισμένα φιλανθρωπικά ιδρύματα.

..Παράλληλα ίδρυσαν άλλες θυγατρικές οργανώσεις, με σκοπό από

τη μια μεριά να εντυπωσιάζουν τους λαούς με την φιλανθρωπική τους

δράση και απ’ την άλλη να ελέγχουν τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις

με τις οποίες επανδρώνουν τις οργανώσεις αυτές και παράλληλα να

στρατολογούν μέσα απ΄΄ αυτές τα αυριανά στελέχη των στοών τους.

Έχουν αντίστοιχα μυστήρια με το χριστιανισμό (πλαστογράφηση του

Θείου, σκοτεινές απομιμήσεις) όπως είναι (το βάπτισμα, ο γάμος κ.α.).

Ο μασονισμός έχει αντικοινωνικό χαρακτήρα, διότι:

Πίσω από την φιλανθρωπική του δράση κρύβει τα κοσμοκρατορικά

σχέδια του διεθνούς σιωνισμού επιβάλλει αυστηρά την

αλληλοϋποστήριξη των μελών του σ’ όλους τους τομείς (κοινωνικό,

πολιτικό, οικονομικό) καταργώντας έτσι την αξιοκρατία.

∙ Δεσμεύει με φοβερούς όρκους τα μέλη του για να μην αποκαλύψουν

τα μυστικά του.

∙ Λογοκρίνει (παράνομα) κάθε δημοσίευμα ή ομιλία των μασόνων

σχετικά με τις δραστηριότητες και τους σκοπούς του.

∙ Παρακολουθεί συστηματικά ολόκληρη τη ζωή των μελών του, για

να τους τιμωρεί ή να τους προστάζει ανάλογα.

∙ Γενικά περιορίζει ασφυκτικά τη σκέψη και τη δράση τους.

∙ Αποκλείει τους φτωχούς, τους μαύρους και τους αμόρφωτους.

 

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

Τα μέσα που χρησιμοποιούν οι μάγοι για την επικοινωνία τους με τα

πνεύματα και την επίτευξη των σκοπών τους, είναι πολλά και παράξενα:

εξορκισμοί (ακατάλυπτα μαγικά λόγια) γητέματα (υπνωτισμοί)

ραντίσματα, σταυρώματα, καρφώματα, καπνίσματα, δέσιμο κόμπων,

γράψιμο ακατανόητων λέξεων ή σχημάτων ή συμβόλων κ. α.

Αντικείμενα που χρησιμοποιούν στις τελετές τους είναι, φυλαχτά,

σκόρδα, μαχαίρια, βελόνες, καρφιά, σκούπες, κόκκαλα, τρίχες, πίσσα,

νωπό αίμα ανθρώπου ή ζώου, βότανα, φίλτρα (μαγικά φάρμακα)

κ.α. Όλα αυτά γίνονται στο σκοτάδι ή στο σεληνόφωτο και με μια

σχολαστική τελετουργικότητα.

Άρχηγός των μάγων είναι ο Σατανάς, πράγμα που το διακηρύττουν

και οι ίδιοι, επίσημο δε βιβλίο τους είναι η Σολομωνική.

 

ΠΑΡΕΝΘΕΤΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

3,5 εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες πάσχουν από κατάθλιψη (η

σύγχρονη αρρώστια), εξ’ αιτίας «των αγαπημένων τους κηδεμόνων»,

είτε γονείς είναι , είτε αδέρφια, είτε συγγενείς επειδή έχουν κάποια

ευαισθησία πιο ανεπτυγμένη από τους άλλους ή και μπορούν να λένε

όλη την αλήθεια, η οποία δεν τους συμφέρει όλους ή επειδή τυγχάνουν

να είναι θύματα κάποιων ψυχιάτρων οι οποίοι μ ‘ ένα βλέμμα βγάζουν

διάγνωση και γράφουν συνταγές και σε υπερβολικές δόσεις για

να θησαυρίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες, (70 χιλιάδες Ευρωπαίοι

πεθαίνουν κάθε χρόνο από παρενέργειες από τα χάπια).

Η μισή Ελλάδα ζει από το όριο της φτώχειας και κάτω χωρίς αυτό

να ενοχλεί καθόλου τους Ευρωπαίους εταίρους μας οι οποίοι έχουν

εξαθλιώσει τον Ελληνικό λαό, χωρίς να τους ενοχλεί καθόλου, στη

δήθεν Ευρώπη της αλληλεγγύης, θαρρείς και μόνο η Ελλάδα έχει

διαφθορά ή ελλείμματα και ξαφνικά για όλα τα κακά της «κρίσης»

φταίει μόνο η Ελλάδα ή είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο.

Η κρίση δεν είναι μόνο κρίση οικονομική, αλλά μάλλον πιο πολύ

κρίση αξιών και είναι παγκόσμιο φαινόμενο.

Ότι γίνεται στην Ελλάδα γίνεται και στους λαούς όλου του κόσμου,

στο όνομα της «Ανάπτυξης» το οποίο είναι ένα καλοστημένο παραμύθι,

αφού βλέπουμε ότι τα μαγαζιά κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο η

ανεργία αυξάνεται και ανθούν οι βιομηχανίες όπλων, οι υπερβολικοί

φόροι κ. α. με λίγα λόγια οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι

φτωχοί φτωχότεροι και όσο η αστική τάξη θα βάλλεται και θα ανοίγει

το χάσμα πλουσίων και φτωχών μη περιμένετε να μεσουρανεί η ειρήνη.

Ψυχιατρεία: Τα σύγχρονα κολαστήρια των ψυχών. Φίμωτρα

καταστρέφουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

 

ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ

Διαπιστώνω ότι οι περισσότεροι Έλληνες δεν δοξάζουν με ορθό

τρόπο το Θεό.

Βάζουν την «Παναγία πάνω από το Χριστό, προσεύχονται

(προσκυνάν) αυτήν και τους αγίους». Πουθενά δεν υπάρχει γραμμένο

στο ευαγγέλιο, ο όρος Παναγία.

Την Μαριάμ την μάνα του Ιησού Χριστού (γεννημένη από σάρκα)

την λέει: Ευλογημένη μεταξύ των γυναικών, μακαρία, Κεχαριτωμένη

αλλά πουθενά «Παναγία». Πανάγιος είναι μόνο ο Θεός, και μόνο

αυτόν οφείλουμε να προσκυνάμε, ούτε τον Ιησού Χριστό τον Υιό του

Θεού τον μονογενή, ούτε τους αγίους.

Και ο μόνος που μπορεί να μεσιτεύει μεταξύ Θεού και ανθρώπων

είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, διότι αυτός σταυρώθηκε για τις αμαρτίες

μας.__

Προβολές: 96

Σχόλιο από τον/την Stauroula Chronopoulou στις 25 Ιούλιος 2017 στις 23:46

*********************************************************************

*!*!*

ΚΑΛΩς ΜΑς ΟΡΙΣΕς

ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΜΑς

ΣΤΙΧΟΤΑΞΙΔΕΥΤΗς ΔΗΜΗΤΡΗς . & _

" Το μεγαλύτερο πάθος του ανθρώπου ,

είναι ότι δεν αναγνωρίzει τα λάθη του ,

γι΄αυτό λιθοβολεί τους πάντες . & _ "

Λουκάς ο Ευαγγελιστής

" Αν θέλεις να είσαι ΝΙΚΗΤΗς ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ , εκδικήσου !

Αν θέλεις να είσαι ΝΙΚΗΤΗς ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ , συγxώρεσε . & _ "

" Ένας δειλός είναι ανίκανος να νιώσει αγάπη . Αυτό είναι

το προνόμιο των Γενναίων . & _"

ΜΑΧΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ

" Μ ΄αρέσει εκείνος που η Ψ Υ Χ Η του

είναι πιο Β Α Θ Ι Α από την πληγή του . & _ "

ΝΙΤΣΕ

" Όταν είναι Θέλημα Θεού ,

μπορείς και σ΄ένα άxυρο επάνω

να ταξιδέψεις . & _ "

Ευρυπίδης

ΛΑΜΠΕΡΕς ΙΟΥΛΗ ΕΣΠΕΡΕς ΣΑς ! ! !

ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! !

* Λ Α Μ Ψ Η *

*****************************************************************************

ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ : ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙς ΣΑς ΝΑ' ΝΑΙ ΛΙΓΑΚΙ

ΜΙΚΡΟΤΕΡΕς ΔΙΟΤΙ ΘΕΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΙΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΝΟΗΤΕς . & _

ΑΠ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΑς ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΧΑΛΙΝΑΓΩΓΕΙΣΤΕ

ΤΟ ΧΕΙΜΑΡΡΏΔΗ ΛΟΓΟ ΣΑς . & _ ΝΑ ' ΣΤΕ ΚΑΛΛΑ ; ))

*!*!*

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services