Ἤγγικεν ἡ ὥρα.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

ὁ καθεὶς ἀσφαλῶς ἄς πεθαίνει ὅπως τ' ἀρέσει·

ἡ σορὸς ἀξίας ὅλο καὶ κάπου θὰ χωρέσει.

~

Ὅλ' οἱ σπουδαῖοι, δές, ὅλοι τους ἔχουν πεθάνει·

μόνον ὁ Κλινό,  σὰν Βέγγος, τρέχει  καὶ... δὲν φθάνει!

- Σᾶς παρακαλῶ, πλήζ: μὴ χάσω τὴν εὐκαιρία...

Μοῦ 'π' ὁ Χάρος ἔχει πάλι ἀπόψ' ἐφημερία.

Θὰ καθήσω σὰν καλὸ παιδὶ νὰ Τὸν περιμένω·

θὰ σᾶς στείλω καὶ ρεπορτὰζ χρονομετρημένο.

Μόλις τὴν ψυχή μου στὸ τσεπάκι Του θὰ βάλει,

κάποιος θὰ βρεθεῖ κλινοσοφιστεῖες νὰ ψάλει.

Κι' ἐννοεῖται, στὴν  Γωνιά, δὲν θὰ μὲ ξαναδεῖτε,

- ἐμέ, τὸν μόνον, ποὺ γιὰ τὰ γκραικά σας αἰδεῖται.

Χαρμοσύνως φανταστικαὶ καμπάνες ντὶν ντὰν ντόν...

θὰ σημάνουν, λόγια νὰ σκεπάσουν συκοφαντῶν.

Θὰ πεθάνω - χαρά σας - ἀκαρδιοχειρούργητος,

ἀλλ' ἡ χαρά μου; Ποὺ θὰ "φύγω"... - κι' ἀλειτούργητος!

Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

[Ιωαννης]

ιάνη καλησπέρα
δύσκολο να το σχολιάσει κανείς
ελπίζω να μήν έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία
και να μάς γράφεις συχνά εδώ

το σκωπτικό σου χιούμορ είναι ίσως τό εργαλείο σου
να πλησιάζεις δύσκολες για σένα έννοιες

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Δὲν δίνω ἐκ τῶν ὑστέρων ἐξηγήσεις γι' αὐτὰ ποὺ γράφω. Δὲν αἰσθάνομαι οὔτε εἶμαι ἀποτυχημένος.