ΑΗΤΟΣ

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

ΑΗΤΟΣ

Είμαι ένας Aητός

δε ξέρω από λύπη ή μελαγχολία

μήτε αισθήματα αγάπης ή χαράς

ζω ζωή να παίρνω από τη σάρκα

των ζωντανών που κατασπαράζω

την αγωνία τους δε πρέπει να νοώ

την απελπισία τους καν να αισθανθώ

μ’ άλλους όρους της ζωής το χρέος  

στη φύση δίχως τύψεις Αητός. 

.

Είμαι ένας Αητός

λογικό αν είχα … όμως δεν αρμόζει

το ένστικτο η φύση μου ‘χει δώσει

αθάνατη δύναμη παντοτινή

άσβηστο κερί να με φωτίζει

κόπο για σκέψεις ούτε λόγος

ακούραστα πετάω μες το κόσμο

είμαι του τρύγου το θεριό  

θάνατο με τρόμο να σκορπώ.

.

Είμαι ένας Αητός

ήπιο το βιός μου δίχως άγχος  

αιώνια γαλήνη μες τη σιγουριά

το ένστικτο ενάντια στο λογικό

θεούς δε με θέλει να λατρεύω

μήτε κάρες αγίων να προσκυνώ

ευγνωμοσύνη δέος για τη φύση

πανάγια μάνα, χέρι-χέρι στο θεό.

.

Είμαι ένας Αητός

κι ας περάσουν μύρια χρόνια

κι ας σβήσουν τ’ άστρα όλα

μες στη ψυχή σου μάνα φύση

κι άγγελος ελπίδας και ειρήνης

και πολέμων όρνεο κι οδύνης

φως ζωής το φρικτό θανατικό

μα αλαζόνας δεν είμαι Αητός.

[Αντώνης Κατατονιακός]

εγώ το έχω γράψει και παλαιότερα, δεν είμαι ποιητής ούτε και σκοπεύω να γίνω, να ασχοληθώ με την ποίηση. όμως λατρεύω την καθαρή ποίηση και την ανάγνωσή της. Με αυτά που έχουν κατατεθεί στα κιτάπια της ποίησης, θεωρώ πως πρέπει να εργαστούμε σκληρότερα για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Στο ποίημά σου υπάρχουν πολύ καλά στοιχεία αλλά και σημεία που νομίζω ότι γραφήκανε χωρίς επεξεργασία. Αν κάνω λάθος, ζητώ συγχώρεση....

[Παντελής]

θαυμάζω το έργο σου,

μα να σου πω τα αγρίμια σκοτώνουν από ανάγκη να τραφούν,

οι άνθρωποι είμαστε αλάζονες, συμπάθα αν σου γράφω τετριμένα.