Άφησε στο μεσονύχτι

[Δημήτριος Δημητρίου]

Άφησε στο μεσονύχτι
τα κρυφά του ίχνη
και γελούσε το φεγγάρι κι ο αυγερινός.
Έβγαλε το μεσοφόρι.
Έκλεισε το στόρι.
Και στη κάμαρη απόψε, χάθηκε το φως.

Έγειρε πάνω στον ώμο.
Το φιλί του μόνο,
έσταξε πάνω στα χείλη, μια δροσοσταλιά.
Ένα δάκρυ κύλησε.
Κι άφησε το πόνο
να χτυπάει αντίστροφα στη τυφλή καρδιά.

Έφυγε για τη Σελήνη,
δρόμο που αφήνει
κι μια αγάπη άτυχη να μεθοκοπά.
Σ΄ ένα ετοιμόρροπο
τοίχο της αφήνει
μήνυμα, πως κι αν πονά, πίσω δεν γυρνά.

[Παντελής]

πετυχημένος στίχος γραμμένος πάνω σε μουσική, πιστεύω είναι δύσκολο εγχείρημα!!!!!!!

καληνύχτα σου Δημήτρη.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολύ ωραιο!!!