ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

Πήραν οι άνθρωποι κασμά και σκάψανε βαθιά,
μέσα στο νου  
βρήκαν το μάγμα της μαγιάς και πλάσανε μύρια θεριά ...
και τέρατα, και θεούς.
Σε στοίχους ποιητικούς τα συνέταξαν, ως παραμύθια
ή συναξάρια
τα ονόμασαν μύθους κι φτιάξαν θρύλους, ωραία πράματα
παραδοσιακά,
ως ένα βαθμό καλό μείγμα, χρήσιμη η λατρεία για την ιστορία,
για το γήινο δράμα.

Μετά ήρθαν οι ζηλωτές, στο όνομα μιας αλήθειας ζοφερής,
με πρόδηλες υποκρισίες,
μυθοποιώντας με βροντόφωνες παράκλησες φτιάξανε ατσάλινες
θρησκείες,
να πω όλες προς το παρόν; δε λέω, μα οι πλείστες άγονες δίχως μάγμα μαγιάς, κι ανώφελες, ξενόφερτες κι αλλοπρόσαλλες σε πολλά έθνη,
στείρες κι ασύμβατες με το δικό τους DNA.

Πολεμώντας με το παρελθόν, προφήτες φτιαχτήκαν το μέλλον
να προλέγουν.
Μετέπειτα, προς επαλήθευση των προλεχθέντων, κρυφά παλινδρομούν και τ’ αλλάζουν
μη τυχόν και πέσουν έξω κι αμφισβητηθούν για ότι τάχα αληθές προείπαν.

Επήλθαν φυσικά ένα σωρό παρεξηγήσεις, εφεύρουν όμως κάθε λογής επεξηγήσεις.
Πι χι, τα ‘πανε επιστήμη, που δεν ήταν, τα λένε και πίστη,
μήτε αυτό είναι.
Όποτε αδυνατούν να πείσουν, κεφαλές αγαλμάτων σπουν
με βαριοπούλες.
Κι αν τυχόν εναντιωθείς, ρατσιστή ή εθνικιστή ή παραβάτη, κλπ.
σε στιγματίζουν.

Τες θεομηνίες-γεγονότα, της φύσεως τα φαινόμενα,
λένε πως είναι οιωνοί
πότε κακοί, πότε καλοί, πότε τιμωροί, κατά το δοκούν,
δίχως ψήγμα λογικής,
ίνα πολεμούν την αληθινή ιστορία ως αιρετικό παρελθόν,
τάχα ως ειδωλολατρία,
κι επ’ αυτού, βεβηλώνουν ναούς και συνειδήσεις, καίνε γνώση
και βιβλία, αφανίζουν πνεύμα και μνημεία, όλα στ’ όνομα του θεού κάποιας τους θρησκείας-
λες κι ο θεός αρχηγός κράτους είναι ή εθνάρχης ή πατριάρχης
εθνικού ιερατείου.

Μετέπειτα εμφανίζονται κι οι παρείσακτοι, οι φωστήρες,
(σβηστήρες και ζωστήρες),
πλάνοι ρήτορες: Θεολόγοι, πολιτικάντηδες δεξιοί και σοσιαλισταί,
και οι δήθεν προοδευτικοί αριστεροί,
μαντατοφόροι σωτήραι, βαθιά βουτηγμένοι σε δόγματα οι πλείστοι,
ζερβόδεξοι φασίσται.
Ο σκοπός; πριν τα προφητικά αποθέματα λείψουν, μηδέν του Λόγου
όρθιο ν’ αφήσουν.

Πολεμώντας με το παρελθόν το μέλλον ίνα προλέγουν
με πολλές παραπομπές
σε περαιτέρω ασάφειες, σε γεγονότα ασήμαντα επί το πλείστο.
Οι προσφυγές σε αποθήκες
[με στοιβαγμένα γεγονότα ακατάλληλα, στη μούχλα και τη σήψη]
αδιάντροπα συνεχείς.
Ανασύρουν, ανασκευάζοντας τα σε πλανερή προπαγάνδα
παντοίου τρόπου να τα μαγειρεύουν αληθή,
σ’ επίσημη ιστορία βαπτίζοντας τα.

Ανδρέας Παλαιόσοφος

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

βλέπουμε με τι μίσος και μένος τα σπάνε οι τζιχαντιστές. τα ελληνικά γραπτά και κτιστά μας μνημεία με τούτο το τρόπο έχουν καταστραφεί, αφανιστεί, αλλοιωθεί για πάντα. θα πω μετά ποιοι ήτανε όλοι τούτοι οι αρχικοί τζιχαντιστές, οι προπάτορες των σημερινών. πως όμως να το πω ήπια;  

  

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

Ερώτηση: πόσα απ' όλα τα γραπτά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας έχουν φθάσει σε μας σήμερα;

[Παντελής]

...ο Χριστός έλεγε όποιος θέλει πίσω μου ελθεί.

δεν είναι φανατική πίστις, αλλά προσωπική δύναμη,

δεν πειράζει αν είμαι φτωχός στο πνεύμα.

[Ανδρέας Παλαιόσοφος]

Χριστός και Παναγία μου Παντελή, ο καθείς έχει την επιλογή του. Ο Βολτέρος βασιζόμενος στον Επίκουρο, δεν είμαι εγώ επικούρειος παρά μόνο λίγο, μα και λίγο Πυθαγόρειος-Νεοπλατωνιστής, λοιπόν ο μακαρίτης ο Βολτέρος έλεγε ότι θα έδινε και τη ζωή του προκειμένου να υπερασπιστεί και την άλλη κι αντίθετη γνώμη. Αυτό πάει να πει ανθρωπισμός. για τα δεινά που βασάνιζαν τον άνθρωπο μίλησε ο μακαρίτης ο Επίκουρος, και για τις οδύνες που αλύπητα έδερναν τη ψυχή της ανθρωπότητας κι ακόμη τη δέρνουν, και πιο πολύ για το θάνατο, πως θα νικηθεί ο θάνατος κι οι οδύνες που προκαλεί. αιώνες πριν τους Χριστούς, τους Μουάμεθς, κλπ. δίδασκε ο Επίκουρος και τα πλήθη έρρεαν να ακούσουν, να ανακουφιστούν, γυναίκες, παιδιά, δούλοι, ξένοι ντόπιοι, πολλοί βάρβαροι. Μιλούσε, δίδασκε, ανακούφιζε μα κι έγραφε προπάντων, κι έγραψε πολλά, μα πάρα πολλά. Πούντα τούτα όλα τα μνημεία σκέψης, οι θησαυροί οι ανεκτίμητοι; Τίποτις μα τίποτις δεν έχει διασωθεί παρά μόνο ελάχιστα ψήγματα. του τα κάψανε όλα του φουκαρά, στη πυρά. ποιοι; λίγη σημασία έχει, το μείζων είναι οι κοινωνίες, η Ελλάδα μας προπάντων, να αποτελματωθεί από όλα τούτα, οθωμανισμούς, ανατολισμούς, παλαιοβυζαντινισμούς, τη διαφθορά, τον αναχρονισμό, τον ιδεολογικό σκοταδισμό, τον νουοκτόνο δογματισμό, για να πάρει μπροστά, να ξεκολλήσει το καράβι από τη ξέρα θεέ μου, αμήν και πότες. και ο καθείς ας πιστεύει όπου θέλει κι αν θέλει, φτάνει να παράγεται έργο, πολιτισμός, πρόοδος, να χει νόημα κι η ζωή. ελεύθεροι στην ελευθερία.