Στάχια κ'ανθους να σου χάριζω

[Αδαμοπουλου Γεωργια]

πουλί θα γίνω και θα'ρθώ

στο τάφο σου να κατοικώ

στο κυπαρίσσι μια φωλιά

θα στήσω να'χω συντροφιά

θα σου μιλάω την αυγή

και θα σου δίνω ενα φιλί

δε θάχω εννοια πια καμμιά

εσένα θά'χω αγκαλιά

λουλούδια θα σου κουβαλώ

να σου στολίζω το σταυρό

και δε θα νιώθω μοναξιά

θα σου μιλώ κελαηδιστά

μέρες και νύχτες εγώ κοντά σου

θα σε φροντίζω,θα'μαι η σκιά σου

ποτίζοντας τα λουλουδάκια

παν΄της ζωής μου τα φαρμάκια

εννοιες δε θα'χω θα εισαι εκει

να σου μιλάω μια ζωη

ουτε θέλω αλλο ταίρι

στο κυπαρίσσι σου τ'αγέρι

κει στα βουνά σου θα'ρθω εγω

πως μου'λειψες,να σου το πώ

και κελαηδώντας θα γυρίζω

στάχυα και ανθούς να σου χαρίζω

[Παντελής]

να σου στείλω τα δάκρυα μου που στράγγισα στην άκρια μου.