Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Καθε Πατριδα σε πονα

ξενε μου οπου σταθεις

συρματοπλεγματα θα βρεις

ξεκινησες να βρεις Πατριδα

στου ρατσισμου τους τη παγιδα

ζωη δεν εχει πια εδω

ειπες πως θα βρεις ριζικο

θηρια με μορφη ανθρωπου

σκυλο,σε σφαζουν επι τοπου

ψωμι και γαλα για παιδια

καθε Πατριδα σε πονα

πολεμο,φτωχεια, ν'αποφυγεις

ζωη να φτιαξεις να οριζεις

στρατοπεδα εδω θα βρεις

κυνηγημενος,κουρελης

δουλεια δεν εχει ξενε εδω

σταυρο σου φορεσαν σταυρο

αγκαθωτο σαν του Χριστου

ανθρωπος εισαι του Θεου

ξενε μου ποσο σε νειωθω

δουλεια και στεγη να σου δωσω

ενα μυρμηγκι ειμαι κι εγω

που τους ανθρωπους αγαπω

σε νοιαστηκα οταν σε ειδα

αχ,και να σου'δινα Πατριδα

Προβολές: 48

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 20 Απρίλιος 2015 στις 12:30: πολλά μπορούμε να κάνουμε, μα άν νιώσεις τον πόνο στο πετσί σου,

τότε συμπονάς, δεν το εύχομαι σε κανένα, μα είναι όπως πάμε επόμενο.....

Σχόλιο από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 20 Απρίλιος 2015 στις 18:47: συμφωνω απολυτως.....ευχαριστω πολυ....καλο βραδυ..!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 21 Απρίλιος 2015 στις 11:34: Καλημέρα κυρία Αδαμοπούλου

ανθρωπος εισαι του Θεου

ξενε μου ποσο σε νειωθω

δουλεια και στεγη να σου δωσω

ενα μυρμηγκι ειμαι κι εγω

υπάρχουν εξαιρετικές σκέψεις στο ποίημα....

Σχόλιο από τον/την Αδαμοπουλου Γεωργια στις 21 Απρίλιος 2015 στις 22:15: τ'ανθρωπινα κουρελια τα θυμουνται μονο στα δελτια των 8 με υφος φιλανθρωπικο.Καλο βραδυ.!

Σχόλιο