Βύθιες ψυχές

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΑΜΟΥΝΤΑΝΗ]

Κάθησα επάνω σε ένα βράχο Ιερό..
και στήλωσα το βλέμμα μου σε σένα..
σύννεφα γκρίζα σε κλαμμένο Ουρανό..
είδαν τα μάτια μου τα κουρασμένα

Ο αγέρας ίσα που φυσούσε στα μαλλιά
σαν μου ψιθύρισες ανείδωτες αλήθειες
που τις κρατάνε με τη Μνήμη αγκαλιά
εκείνες οι ψυχές οι ηρωικές και βύθιες

Αυτές που άδολα πολέμησαν για λευτεριά
σε χρόνους εαρινούς και δοξασμένους
και δεν λογάριασαν βολή και σιγουριά
κόντρα βαστάξανε σ΄ αντίθετους ανέμους

Εκείνες που δεν δέχθηκαν ποτέ σκλαβιά
και με κομένα τα φτερά ψηλά πετάξαν
που δεν τις άγγιξε ποτέ η μικροψυχιά
και με θυσία την ιστορία μας αλλάξαν

Και εγώ σε άκουγα και ένοιωθα ντροπή
γιατί δεν είχα ούτε μια λέξη να σου πω
για να καλύψω λίγο τη δική μου ενοχή
αφού δεν άξιζα με αυτές να συγκριθώ.

(Δήλεια Δέσποινα )

[Παντελής]

βρίσκεσαι στον δρόμο της αρετής Δέσποινα, συνέχισε για να λέγεσαι άνθρωπος.