Έντυνες την νύχτα με Πανσέληνους Κόκκινες ,
και στα χέρια σου κράταγες , τις χορδές , 
της δικής μας Αγάπης ...

Σε μια Κόλαση σταύρωνες
τους αναστεναγμούς της κρυφής αμαρτίας μας ,
και κοινωνούσες τους Πόθους μου σε Ναό Μυστικό ...

Εγώ σε ανάσταινα κάθε ξημέρωμα
σε καταγώγια λύτρωσης , 
μεθώντας σε , Νέκταρ ...

Αιώνες ολόκληρους ,γινόμασταν πάντα Αθάνατοι ,
και τα κορμιά μας πεθαίνωντας έβρισκαν ,
ξανά , μια νέα Ζωή ...

© Μαρία Π . Νάντh

Προβολές: 88

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 1 Δεκέμβριος 2014 στις 21:03

τον έρωτα τον νιώθουμε περίπου όλοι ίδιο.

καλώς όρισες Μαρία και καλό μήνα.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 8 Δεκέμβριος 2014 στις 19:36

Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services