Στα μπαλωμένα μπλουζάκια που καλύπτουν ακόμη τα κύτταρά μας
Στα καπέλα που δεν φορέσαμε όπως θελήσαμε
Στα χαμηλά ταβάνια που μας έκρυψαν το μπλε και ρουφήξανε τη σκέψη μας
Στο μοβ λαμπατέρ που του κρεμάσαμε ανέμελα ένα όνειρο και στέγνωσε
Στις μαύρες κουρτίνες που δεν τολμήσαμε να ανοίξουμε στο κόκκινο
Στα ξύλινα παγκάκια που επάνω τους χαράξαμε ονόματα και φράσεις
πριν πεθάνουν μέσα μας
Στην υπόσχεση που δώσαμε ξέροντας πως δεν θα κρατήσουμε
Στην αλήθεια που δεν τολμήσαμε να παραδεχτούμε
Στο γκράφιτι που ξοδέψαμε στον τοίχο για να δηλώσουμε παρόν σε χρόνο αγύρτη
Στα σφιχτά κορδόνια των σπορτέξ που κρατάνε στη θέση τους τα πόδια μας
για να μην ελευθερωθούν και αλλάξουν κατεύθυνση
Στις μικρές ενοχές που δεν κατάφεραν να μεγαλώσουν μέσα μας γιατί τις πνίξαμε
πριν την εφηβεία τους
Στην αόρατη πόρτα της αγωνίας που μένει πάντα μισάνοιχτη για να
ξαγρυπνά ο νους μας
Στο ασανσέρ της πολυκατοικίας που κάθε μέρα ανεβοκατεβάζει τα θέλω μας
που δεν μπορέσαμε
Στη γειτόνισσα που το απόγευμα ποτίζει τα λουλούδια της
ξεπλένοντας για λίγο την αδιαφορία από τα μάτια μας
Στον άστεγο που μέσα μας ανακουφίζουμε πριν του προσφέρουμε ένα ευρώ
για την ψυχή μας
Στο λεωφορείο που πέρασε για άλλη μια φορά λίγο πριν φτάσουμε στη στάση μας
Στο φίλο που του υποσχεθήκαμε πολλά μα γρήγορα έγιναν δανεικά οι πράξεις μας
Στα όμορφα σκιρτήματα που ένας Θεός μπαίνει μπροστά και τα βαφτίζει κρίματά μας
Στις δημιουργίες που παίρνουν σχήμα, χρώμα, φως και γίνονται οι αδυναμίες μας
Στα σφιχτά χείλη που δεν πρόδωσαν και μάτωσαν για να προλάβουν τη θυσία μας
Στη φωτιά που κυλά εντός μας για να έχει ο αγέρας πνοή
Στη φωτιά που κυλά εντός μας για να έχει ο αγέρας πνοή
Μην σταματάς τη φωτιά... μην στεγνώσεις γυμνός στα άδικα χέρια τους
Οι ιριδίζουσες σκέψεις μας δεν χωράνε στα χέρια τους....

Ν.Κ.

Προβολές: 80

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 2 Απρίλιος 2014 στις 15:11

Ναι Χρήστο, πάντα χωρούν κάπου... αρκεί τα χέρια που θα τις χωρέσουν, να μην τις ματώσουν...

Κωνσταντίνα μου, η φωτιά πρέπει πάντα να κυλά εντός μας... το πάθος για τη δημιουργία, για την ελευθερία, για την ανύψωση της ψυχής, δεν πρέπει ποτέ να σιωπά μέσα μας, γιατί αν σιωπήσει τότε γινόμαστε αυτόματα έρμαια στα χέρια εκείνων, που θέλουν τη σκέψη μας τυφλή... πιστεύω πως οι άνθρωποι που αγαπούν την τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της, μόνο τυφλοί δεν μπορούν να είναι...

¨Ενα όμορφο απόγευμα και στους δυο σας :)

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 2 Απρίλιος 2014 στις 22:15

Τι να πάρω, τι ν' αφήσω!!! Είπες όσα ΄σχεδόν έχουν περάσει από το μυαλό του καθενός μας!!!

Μπράβο σου!!!

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 4 Απρίλιος 2014 στις 22:56

Εκπληκτικο φιναλε.Μπραβο!!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 5 Απρίλιος 2014 στις 20:38

Θα συμφωνήσω με τον Χρήστο!!  Εξαιρετικές σκέψεις και γραφή Νατάσα μου!!

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 7 Απρίλιος 2014 στις 22:00

Ειρήνη, Τάκη, Παυλίνα ευχαριτώ :)

Την καληπέρα μου σε όλους!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services