Άπόψε τη πανσέλινο!

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

 

Τη νύχτα απόψε  αυτή την φωτεινή

έχει βγει το ολόγιομο φεγγάρι

και τότε εγώ θυμήθηκα το λευκό σου μαργαριτάρι

τότε που εσύ με κράτησες  σφικτά στην αγκαλιά σου

κι έγιναν τα χεριά σου φωτιά

κρατώντας με στην αγκαλιά σου!!

 

Φορώντας  την αγάπη σου

Στολίζοντας το λαιμό μου

θυμήθηκα κι απόψε την πανσέληνο

να χορέψω και πάλι ως τον ουρανό σου

 

Κι απόψε έχει πάλι  πανσέληνο
κι  αναζητώ το πρόσωπό σου
να δω το γλυκό χαμόγελό σου

προτού χαθεί και σβήσει

με το φως της μέρας που αρχίζει …

 

Κι απόψε στην πανσέληνο
πλανιέσαι στ’ όνειρό μου
στην ερημιά που σβήστηκε
το πιο γλυκό χαμόγελό σου

Τη νύχτα που μ’ αγάπησες
δεν βγήκανε βροχή τ’ αστέρια
μα μόνο η πανσέληνος

που κοίταζες τα ουράνια πέπλα

 

Κι απόψε πάλι έχει πανσέληνο
θυμήθηκα το άρωμα σου

εκεί που μύριζε φωτιά

κι εγώ κλείστηκα στην αγκαλιά σου

 

Π.Σ.

 

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

καλό μας βράδυ!

 

[Δημήτριος Γκόγκας]

κι έγιναν τα χεριά σου φωτιά

κρατώντας με στην αγκαλιά σου!!

ωραίος στίχος

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

[Πάρης Παπανικολάου]

Όμορφο πολύ...ρομαντικό !!!!

[Παντελής]

έτσι γιατί στους καλές μας φίλες, να δείχνουμε ευαισθησίες ψυχής.