Με παίρνει το παράπονό σου
κάθε νωρίς και κάθε αργά
τώρα που στο δωμάτιό σου
ήχος κανείς δεν σαλαγά.

Όλα στη θέση τους κι εντάξει,
δεν έχω να τακτοποιώ.
Τόσα πως έχουνε αλλάξει
τώρα συνειδητοποιώ.

Δεν είχα μάτια μου χαμπάρι
ο χρόνος πως μας κυνηγά.
Εκείνος τρέχει κατοστάρι
κι εγώ το πήγαινα σιγά.

Έτσι είναι κι έτσι πρέπει να 'ναι,
μεγάλοι γίνονται οι μικροί.
Με τα φτερά τους θα πετάνε,
γλυκιά αλήθεια και πικρή.

Εσύ όμως όσο μεγαλώνεις
γίνομαι εγώ παιδί μικρό,
είν' η σειρά σου να θυμώνεις
που κλαίω στο παραμικρό.


Όπως του ξυραφιού την κόψη
είν' του καιρού οι προσταγές
τώρα που βρίσκονται εν όψει
είναι οι νύχτες μου αργές.

Προβολές: 286

Σχόλιο από τον/την NO στις 10 Ιανουάριος 2014 στις 15:46

Είσαι καταπληκτική. Όλη η αλήθεια της ζωής και του γονιού, μέσα από ένα αριστουργηματικό σε όλα του ποίημα. Να το χαίρεσαι το παλικάρι σου!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 10 Ιανουάριος 2014 στις 19:06

Ψυχούλα δυνατή μου είσαι η πιο γλυκιά μανούλα του κόσμου!  έτσι είναι οταν είσαι γονιός και έτσι θα΄ναι πάντα!!

Να χαίρεσαι τον λεβέντη σου!

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 10 Ιανουάριος 2014 στις 20:18

γλυκιά αλήθεια και πικρή.   !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ετσι! Ειναι ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ καθε γονιου.

Ας μεγαλωνουν τα παιδια και οι επιτυχιες τους και μεις να τα καμαρωνουμε  για την σταδιοδρομια τους κι ας μικραινουμε........

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 10 Ιανουάριος 2014 στις 20:21

ΝΑ  ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 11 Ιανουάριος 2014 στις 2:51

Στιχουργικό τάλαντο και μητρική στοργή, συνδυασμένα σε μια υπέροχη ποιητική δημιουργία!

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 11 Ιανουάριος 2014 στις 13:32

Έτσι είναι κι έτσι πρέπει να 'ναι,
μεγάλοι γίνονται οι μικροί.
Με τα φτερά τους θα πετάνε,
γλυκιά αλήθεια και πικρή. 

Υπέροχο Ειρήνη..να τον χαίρεσαι !!!

Καλό Σαββατοκύριακο !!!

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 13 Ιανουάριος 2014 στις 12:00

σαν φιλί που σημαδεύει, από μια απόλυτη Μάνα!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Ιανουάριος 2014 στις 19:51

Καταπληκτικο!!!

Τυχερος ο υιος σου!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 28 Ιανουάριος 2014 στις 9:44

κ. Ειρηνούλα τα πουλιά κάποτε πρέπει ν' ανοίγουνε τα φτερά τους,

μα σα μάνα πάντοτε θα είσαι κοντά, στα δύσκολα και στη χαρά τους.

καλημέρα και συμπάθα που σε παρεξήγησα άδικα.

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services