Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Άτιτλο

Μεγάλο το γιατί του εσώτερου ψυχολογικού μαρασμού.

Χίλιες, μύριες οι εξηγήσεις του οξύνου.

Πέρα από αυτές το γεγονός βοά:

«Το χειρότερο παραμερίζει το καλύτερο».

Και το μίσος την αγάπη.

Η απληστία νίκησε! Ο θρίαμβος της ζήλιας!

Δακρύβρεχτη γενναιοδωρία θύμα εγωπάθειας.

Θύμα και η ανιδιοτέλεια. Θύμα και αυτή.

Κοίτα τα ψηλά βουνά, το ρεύμα που αστράπτει.

Με το ίδιο βλέμμα και το γεγονός. Αυτό είναι το σημαίνον.

Όχι το γιατί, όχι το από πού, μήτε το πώς.

Γιατί πόλεμος και όχι ειρήνη;

Βία επιδερμική και υποδόρια η ανθρώπινη διαμόρφωση.

Φιλοδοξία και επιτυχία τα συστατικά του αδίστακτου ανθρώπου.

Προβολές: 67

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Δεκέμβριος 2013 στις 16:06: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Δεκέμβριος 2013 στις 22:56: Φιλοδοξία και επιτυχία τα συστατικά του αδίστακτου ανθρώπου. !!!

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 19 Δεκέμβριος 2013 στις 21:25: Πέτρο αν εξαιρέσω το γεγονός ότι το ποίημα θα μπορούσε να σταθεί πανάξεια ως πεζός λόγος, θεωρώ ότι είναι το καλύτερο φιλοσοφημένο ποίημα που έχω διαβάσει από σένα. Ως εκ τούτου συμφωνώ και με τους προ- λαλίσαντες που συνηθίζουμε να λέμε.