Η σχεδία.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Κάθισα κι’ έραψα, μικρή σχεδία

που την ονόμασα, νέα ζωή

φώναξα στο όνειρο, σήκωσε ιστία

ούριο άνεμο, σαν είχα βρει.

Η  φαντασία μου, γαληνεμένη

κανένα εμπόδιο, ρηχά  νερά

η ελπίδα δίπλα μου, ευτυχισμένη,

με καθησύχαζε, ψιθυριστά.

 

Ρεφρέν

Δελφίνο …αδέρφια μου, γοργόνες  είδα

σε ρότα υπεύθυνη και, γελαστή

μα στον ορίζοντα, μαύρη κηλίδα

είχε παράξενα, εμφανιστεί.

 

Κουπλέ

Σε λίγο κύματα, ποιο αφρισμένα

στην αυτοσχέδια , βάζουν νερά

τ’ όνειρο τρόμαξε, πανιά, σκισμένα

η ελπίδα, δάκρυσε δίχως, μιλιά.

Στην αγωνία μου, να την αδειάσω

εκείνα, μ’ έβρεχαν,  ειρωνικά

την ξαναγέμιζαν πώς, να προφτάσω

ώσπου, στα άπατα  πήγε ,βαθιά.

 

Ρεφρέν

Γοργονοδέλφινα, για βοηθήστε

γλάροι  γοργόφτεροι, που είστε ψηλά

χάρη απ’ την θάλασσα, ευθύς  ζητήστε,

να βρω ανέπαφος  άλλη, στεριά.

[Πάρης Παπανικολάου]

Υπέροχο !!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!