Κάποιο, απόγευμα.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Με την φίλη μου …Σοφία

είπαμε στην παραλία

την ζωή μας  εξ’ αρχής,

να ξεφυλλίσουμε.

Στην παρέα μας, κι’ ο χρόνος

απροσκάλεστος  και, μόνος

βοηθούσε τα παλιά,

ν’ αποτιμήσουμε.

 

Ρεφρέν

Δίπλα  η  θάλασσα,

με φλοίσβιο νανούρισμα

…έκλεβε, της  μοναξιάς  μας

το φτερούγισμα.

Κι’ έγερνε, στο πλάι  ο ήχος

καθώς  λιόγερμα,

μας  καρφίτσωνε στο στήθος

κάποιο, απόγευμα.

 

Κουπλέ

 

Με  την φίλη μου …Εμπειρία

αραχτοί και, την …Σοφία

αργοπορημένο κύμα ,

…διαφεντεύαμε.

Απροσδόκητα  ο  χρόνος

είν’ αργά, είπε εντόνως

άκαιρο, αυτό  το δείγμα,

που συλλέγαμε.

 

Ρεφρέν

Δίπλα  η  θάλασσα…

 

Κουπλέ

Με τις φίλες  μου ωστόσο

αφού, ήπιαμε καμπόσο

στην  βεγγέρα μας  εκείνη

και, ξεδώσαμε.

Τα κλειδιά στον γέρο χρόνο

της  ψυχής  μας  κι’, ένα δάκρυ

από των ματιών την άκρη,

…παραδώσαμε!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

Πολύ ωραίο !!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Ωραιος!!!