Το άσπρο σου μακό

[Katia]

Πρωί την πόρτα μας χτυπήσαν οι μπασκίνες
-πέρασαν κιόλα, χρόνια δυο και κάτι μήνες-
Δυο χρόνια τώρα που μετρώ την αντοχή
στην καθ' ανάσα μου λαχτάρα κι ενοχή
 
Απ' το παράθυρο στο δρόμο είχες σαλτάρει
πίσω σου έτρεξε του νόμου το κουβάρι
Κραυγές, σειρήνες, σκόνη... άγριο σκηνικό
Στερνή ματιά σου, κoυβαλώ, στον πανικό

...............
Πριν φύγεις χάραξες δυο λόγια στο σκοτάδι
«Κάθε κλουβί, μια πόρτα κρύβει για τον Άδη»
Σε βρήκαν χάραμα με τ' άσπρο σου μακό
σφικτά δεμένο στο γερμένο σου λαιμό ...
 
Πρωί την πόρτα σα χτυπούν πια δεν ανοίγω
Να 'χα κουράγιο κι όπως έφυγες.. να φύγω
Σκληρή η ζωή και το κουράγιο μου λειψό
φτωχός κι ο κόσμος δίχως τ' άλλο μου μισό.

............................

Φτωχού μπουκιά δεν είχε κλέψει
δεν είχε κάνει φονικά
Πάνω του βρήκαν μοναχά
μια χούφτα όνειρα στη τσέπη
κάτω απ’ τα βλέφαρα φωτιά
Όπλα δικά του για ν' αντέξει
τα νιάτα του που ροκάνιζαν
νταβάδες και αφεντικά.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

Γεια σου Κατια

[ΠΑΥΛΙΝΑ]

Εφυγες νωρις

προτού ζήσεις την ζωή

Εφυγες νωρίς

χωρίς τύψεις

στη ψυχή................  Συγλονιστικό!!!!!!!!!!!!!!

[Δημήτριος Γκόγκας]

Πάνω του βρήκαν μοναχά
μια χούφτα όνειρα στη τσέπη
κάτω απ’ τα βλέφαρα φωτιά

[Τσιανος Τακης]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!