Σαν παραμύθι

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Σαν παραμύθι, μια φορά κι έναν καιρό

που λέει η γιαγιά σ’ αγαπημένα εγγόνια

θέλω να μείνει στο μυαλό μου, τρυφερό

να το θυμάμαι, να ξεχνιέμαι στα στερνά μου χρόνια.

 

Σαν παραμύθι σε καιρούς μοντέρνους, σημερνούς

για δεσποσύνες με καρδιά τριανταφυλλένια

για ιππότες πάνω σ’ άλογα, ηλεκτρονικούς

για φρούρια, καστρόπορτες, παράθυρα ανοιγμένα.

 

Έρωτας ζευγαριού από βασίλεια εχθρικά

ανάστατη καρδιά, μυαλό φευγάτο από το σώμα

σκέψεις κρυφές, όνειρα, πάθη ερωτικά

κραυγές ψυχής, πόνοι βουβοί, κλεισμένο στόμα.

 

Ρόδα σταλμένα από δρόμους μυστικούς

μ’ άρωμα εικονικό και άλικο το χρώμα

επιστολές δακρύβρεχτες με χαρακτήρες φωτεινούς

μέσ’ από λαβυρίνθους άυλους και ταχυδρόμους δίχως σώμα.

 

Μη μου μιλάς, μην το χαλάς

το παραμύθι μου ανέγγιχτο το θέλω

όσα μου χάρισες πίσω μην τα ζητάς

είναι δικό μου πια, θα το κρατήσω ως το τέλος.

Αριάδνη Μεσογείτη

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ ωραίο !!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο!!!

[NO]

σσσσσσσσσσσσσσσσ..................... θα στο πω χαμηλόφωνα για να μην σου το χαλάσω, Έγραψες υπέροχα, μπράβο σου..... σςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς.

[Ειρήνη]

Ωραίο σαν παραμύθι!!!

[Στιχοπλάστης]

[Celestia]

Υπεροχο!!!!!!!!

[Αριάδνη Μεσογείτη]

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια!

Ναι, ταιριάζει απόλυτα με νεραϊδοϊστορία, τόσο απίθανο φαίνεται τώρα, τόσο παραμυθένιο...

Καλή σας μέρα!