Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μ'αναγνωρίζεις;

Χθες, είπες, πως μ'αγαπούσες
κι όμως με πρόδωσες.

Σήμερα εγώ πληγωμένη
κείμαι στη μέση του δρόμου
με σκισμένα, τα γεμάτα αίμα,
κουρέλια μου και φωνάζω:
«Είμαι εγώ! Αυτή που
κάποτε αγάπησες...
αν δεν πιστεύεις, κοίταξε
τις πληγές μου, δωσ'μου
το χέρι σου, Να! εδώ κι εδώ...
Λοιπόν; Μ'αναγνωρίζεις τώρα;
Πες μου, σε παρακαλώ...
Μ'αναγνωρίζεις;

pic-a-poem.gr
Άννα Κ. Γεωργάκη -1992-

Προβολές: 86

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 6 μέλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Φεβρουάριος 2013 στις 20:20: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 14 Φεβρουάριος 2013 στις 5:34: .

Ωραίο !!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 14 Φεβρουάριος 2013 στις 14:26: Τι να σου πω, κάτι μου θυμίζεις αλλά δεν είμαι και σίγουρος........ Α! Θεέ μου εσύ είσαι; Τι να σου πω, τι να σου πω, δεν έχω τίποτα άλλο παρά μόνο ότι εξακολουθείς να γράφεις καταπληκτικά!

Σχόλιο από τον/την pic-a-poem.gr στις 15 Φεβρουάριος 2013 στις 1:01: Τι να πω; Τι να πω; Κι εγώ; Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια, με γεμίζετε ιδιαίτερη χαρά και μου δημιουργείτε την "ανάγκη" να συνεχίζω με την ίδια αγάπη και δύναμη...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 15 Φεβρουάριος 2013 στις 9:07: και δίχως αγάπη μπορεί να είσαι αγνώριστος,

αλλά κι η αγάπη μπορεί να σε κάμει αγνώριστο...

καλημέρα!!!!