Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όταν η ψυχή σου είναι άδεια....

Όταν η ψυχή σου είναι άδεια,

Η καρδία σου εχεί παγώσει,

Και ψάχνεις φώς μές στα σκοτάδια,

για ένα σωτήρα να σε σώσει...

Στην αγκαλιά μου θα βρεθείς,

στο απαλό σου το κρεβάτι,

γλυκά σε εμένα θα αφεθείς,

πάντοτινα χαμένη στην αγάπη.

Και σαν τα μάτια ανοίξεις,

και στο κρεβάτι είσαι μόνη,

το όνειρο αυτό θα νοσταλγίσεις,

και η μοναξιά θα σε πληγώνει.

Προβολές: 187

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 18:22: Ευχαριστώ πολυ....

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 20:48: Ευχαριστώ πολύ Κραζων Άφωνος.... Ευχαριστώ και για την παρατήρηση.... Θα το έχω υπόψη μου για μελλοντική χρήση.... Να είσαι καλα...

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:15: τιι μου θυμισες τωρα! πολυ ωραιο!

Σχόλιο από τον/την Nefeli riga στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:26: Καλώς ήλθες στην Γωνιά μας, καλές εμπνεύσεις να μας χαρίζεις και καλή σου χρονιά.

ΩΡΑΙΟ το ποίμά σου, οι στίχοι του τονίζουν την παγωνιά της μοναξιά.

Μου άρεσε.!!!!

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:36: Ανδριάννα μου.... Τι σου θύμισα καλή μου? Ομοιοπαθείς?

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:38: Νεφέλη μου... Το μόνα πράγματα σε αυτή την ζωή που είναι σίγουρα είναι οι φόροι, ο θάνατος και ότι από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή της μικρής ζωής μας θα είμαστε μόνοι....

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 10 Ιανουάριος 2013 στις 22:48: Κωνσταντίνα μου, τα πράγματα είναι απλά... Οι γλυκοί άνθρώποι σε εμπναίουν γλυκά.... Ας είναι καλά η ψυχή που έβγαλε από μέσα μου αυτό το δύστιχο...

Σχόλιο από τον/την Aνδριάννα Θ. στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:49: αστα να πανεεεεεε.....δυσκολο πραγμα η μοναξια κ πολυ χειροτερη οταν εχεις κ συντροφο διπλα σ ;) ειτε τν αγαπας κ ειναι μακρυα σου ειτε σε αλλες περιπτωσεις ειστε μαζι αλλα υπαρχει ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟΟΟ κενο! :)

οτι παρει ο καθενας :)

Σχόλιο από τον/την Giorgos Parginos στις 11 Ιανουάριος 2013 στις 0:59: Αχ βρε Ανδριάνα μου... Άστο να πάει.... Κακό πράγμα η μοναξιά μέσα στο πλήθος....