Ράμπο Λυσιστράτη και Μανιάκι

[NO]

Ο Χρήστος βγήκε παγανιά με σύντεκνο παρέα

τάχα το παίζει κυνηγός, τώρα το παίζει Ράμπο

με στρίμωξε στις βατσινιές με ψάχνει με κεραία

από μοντέρνο gpς που έστησε στον κάμπο.  

 

Μα πονηρά του γλίστρησα, την γλίτωσα νομίζω

μ’ αν από κείνον ξέφυγα, που είναι ο κουμπάρος;

Από το κρύο το πολύ τα πόδια δεν ορίζω

τρέμω σαν ψάρι στο βουνό, ριγώ λες κι είμαι σπάρος

 

Τρεις μέρες ήταν άφαντος, τρεις μέρες τον ζητούσα

και τώρα δα επίθεση, μου έκανε δεινή

με στρίμωξε μπαμπέσικα κι ενώ αναζητούσα

παγίδα να του έστηνα με κάλτσα μου λινή

 

Πήρε κουμπούρια, ζώστηκε, το είπε, και τουφέκι

σαν λοχαγός που στρίμωξε τον βασιλιά σε σκάκι

κι ανάθεμα την τύχη μου, των Τούρκων το φελέκι

που να τον βρω Ειρήνη μου και τον Καραϊσκάκη;

 

Κι ενώ αναρωτιόμουνα η μοίρα πως τα πλέκει

εδώ που με καθήλωσε πως τάχα θα την κάνω

να ο Θεός βοήθησε, για δες μου παραστέκει

στα πόδια έβγαλα φτερά και φεύγω να προκάνω

 

Και τώρα είμαι σπίτι μου και την κυρά φωνάζω

Ελένη το τουφέκι μου πιάσε και τα φυσίγγια

τον Χρήστο κάνω πόλεμο για δες κυρά μου βράζω

το αίμα μου ανέβηκε καλή μου στα μηνίγγια

 

Φέρε μωρέ την ζώνη μου, φέρε τις τελαμώνες

θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι

του όπλου φέρε την λαβή φέρε και τις περόνες

και πρόσεχε μην άθελα αγγίξεις την σκανδάλη

 

- Ποιόν Χρήστο πάλι πολεμάς, μου είπε με θυμό,

μην τον Αθανασόπουλο τον άντρα της Τασίας;

Κάτσε λιγάκι μια σταλιά,…. να πιω λίγο χυμό

στο Βιετνάμ δεν βρίσκεσαι στα μέρη της Ασίας…

 

που θέλεις τον λεβένταρο να πας να πολεμήσεις

που τελαμώνες ζήτησες, μου θέλεις και τουφέκι

και με φυσίγγια κυνηγιού μου θες να το γεμίσεις

εσύ μια στάλα άνθρωπος κόντρα με το ντερέκι.

 

Άντε περπάτα γρήγορα και πέσε στο κρεβάτι

ο Χρήστος μ’ έχει σύμμαχο την μάχη θα την χάσεις

σε απεργία θα ριχτώ θα γίνω Λυσιστράτη

αν κάνεις τον πολεμιστή, το sex να το ξεχάσεις

 

Εδώ θα στέκομαι φρουρός μην το κουνήσεις ρούπι

άντε μωρέ να κοιμηθείς, που τον Θεό τον Άρη

τον έκανες σημαία σου,… για δείτε βρε σουλούπι!

Αν σηκωθείς καημένε μου σου κόβω το ποδάρι

 

Για το κρεβάτι κίνησα με την θωριά αχρήστου

σκεφτόμουν την σκαπούλαρε. Τι το ’θελα ο βλάκας

να κάνω εξομολόγηση στην σύμμαχο του Χρήστου

σαν το ποντίκι πιάστηκα στο δόκανο της φάκας

 

Εσύ θα γίνεις απεργός θα γίνεις Λυσιστράτη

κι εγώ με το παράπονο στο βλέμμα θα κοιτώ

θα νιώθω σαν εξόριστος κάπου στον Άϊ Στράτη

για πες μου η Τασία του, θα γίνει Λαμπιτώ;

 

Πάλι με χρόνους με καιρούς κάπου θα σε τρακάρω

που θα μου πας πολεμιστή, εγώ θαρρείς ξεχνώ;

Απ’ της Ελένης τα δεσμά λιγάκι θα λασκάρω

και θα σου ρίξω φίλε μου ευθεία στο ψαχνό. 

 

Αχ Χρήστο, μου την γλίτωσες, μπαγάσα, τυχερέ

μα να το ξέρεις το χρωστάς ετούτο στην συμβία

κι αν του πολέμου τον χακί δεν βάζω τον μπερέ

είναι γιατί υπέκυψα………….. σε ανωτέρα βία.

 

[NO]

Μπάτε κορίτσια στον χορό, δεν είναι εδώ για γέλια

Ο Χρήστος κάνει πόλεμο και τρίζουν τα θεμέλια

 

[Ειρήνη]

Πάει θα με τρελάνουνε αυτοί οι στρατηλάτες απ' το Μανιάκι φτάσαμε μέχρι τις Λυσιστράτες. Εδώ καλέ συμβαίνουνε τέρατα και σημεία. Ουδόλως αποκλείεται να πάμε και στην Τροία. Του πόλεμου τα τύμπανα τ' αυτιά μου έχουν πάρει ο Πάτροκλος μπας πολεμά, στην Τροία, με τον Πάρη?  Η κάλτσα σας η κουρελού, η χιλιοτρυπημένη είν' η αιτία τελικά και όχι η Ελένη. Αλλά η πολυμήχανη ξέρει καλά τα κόλπα, του πόλεμου, πώς να σιγούν, τα ματωμένα όπλα.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!

Δεν έρχεται ο Πρόβουλος

Ούτε και οι τοξότες

Μα ούτε λόγο συμφιλιωτικό 

Θα πούμε στους Λεβέντες

Αφού πολέμους θέλουνε 

Θα χάσουν την ειρήνη

Κι όσοι δεν παραφέρονται

Χορταίνονται σαγήνη...

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παλι τα κοπανησατε

μου φαινεται κι οι δύο

και Ραμπο μου το παιζετε

κι ας κανει τοσο κρυο

 

Καθως κοιτω το ματι σας

και βλεπω πως γυαλιζει

τρεχω να φυγω μακρια

μπαρουτι μου μυριζει

 

Σε τουτο δω τον πολεμο

εγω θα μεινω απ'εξω

κι ετσι που θα'μαι αλωβητος

λαφυρα θα μαζεψω

 

Και θα σας τα μοσχοπουλω

να βγω απο την κριση

αφου καταφερα κι εγω

τη ροδα να γυρισει

 

χαχαχα  καταπληκτικα ολα!!!

 

 

 

[NO]

Εδώ γίνεται πόλεμος

εδώ γίνεται μάχη

κι ο Γιώργος λέει αμέτοχος

θα μείνει σε μια ράχη

 

Να καρτερεί τα λάφυρα

να μας μοσχοπουλήσει

από το αίμα μου ζητά

αυτός να θησαυρίσει

 

Η άλλη πάλι η Ρηνιώ 

μας έφθασε στην Τροία

κι αντί κοντά μου να σταθεί

κάνει τα δύο τρία

 

Αλλά θαρρώ πως σύμμαχο

ποτέ δεν θα την έχω

μάλλον τον Χρήστο συμπαθεί

Θεέ μου πως αντέχω.

 

Γρηγόρη τον Μπαλουχανά

πως τάχα και γνωρίζεις

μην υπηρέτησες εδώ;

Πες μου μη με ζορίζεις

 

Γιατί αν ήσουν λοκατζής

σε θέλω σύμμαχο μου

και μαυροσκούφη άτρωτο

να έχω στο πλευρό μου.

 

Φίλε μου Τάσου ήρθανε

του Πρόβολου τοξότες

μα η Λυσιστράτη μ’ έφαγε

δεν έχω στρατιώτες

 

Κι ο Χρήστος τώρα δεν μιλά

τι τάχα ετοιμάζει

μην κάνει παιδομάζομα;

ή όπλα δοκιμάζει;

[NO]

Ε τότε θα το πιούμε το ουζάκι μας όταν έρθεις. Μην ξεχαστείς να με ενημερώσεις την επόμενη φορά που θα σε κάνουμε για λίγο Μυτιληνιό.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εγω την κριση σκεφτωμαι

και πως θα της ξεφυγω

μα στο δικο σας πολεμο

το αιμα μου δεν χυνω

θα μεινω παρατηρητης

και θα χειροκροταω

μα γω θα ειμαι νικητης

γιατι δεν θα πειναω!!!

 

Η κριση θελει πολεμο

και σεις τον ξεκινατε

σηκωσατε τα οπλα σας

κι αδεσποτα χτυπατε

 

Μα εγω ολα τα λαφυρα

θα βρω και θα μαζεψω

κι ολα τα χρεη μου μεμιας

σιγουρα θα κουρεψω

 

[alter ego#--ξινή]

Ράμπο, Μανιάκι, λυσιστρά-  γίναν ένα κουβάρι κι ο καημένος ο Δαβίδ έχει εντελώς σαλτάρει. Ήρωας σκληροτράχηλος, απ' το είκοσι ένα, το έπαιζε μα προσοχή βαρά μπροστά στη Λένα. Εκείνη βλέπει ο κλοιός  γύρω του ότι σφίγγει κι ότι κοντά στον Γολιάθ μοιάζει μ' ένα μερμήγκι. Αυτός, του λέει Καραμή-, σε τρώει λαχανίδα αντρείες και "μολών λαβέ" ήταν του Λεωνίδα! ---- Όταν από τ' αριστερά η σύζυγος στη βγαίνει πώς περιμένεις σύμμαχο να βρεις στην οικουμένη.

[alter ego#--ξινή]

Δεν είναι αυτός ο στρατηγός

που ήξερα απ' τη Σπάρτη.

Αυτός ενδιαφέρεται

για τη δική του πάρτη!

Δείξε μας Αρχιστράτηγε

μια κάποια αντρειώτη

τον Λεωνίδα σκέψου το

έχεις συμπατριώτη!

Δεν το περίμενα, από σε,

ν' ακούσω αυτό, Θεέ μου,

να περιμένεις "άκαπνα"

λάφυρα  του πολέμου!

Το αίμα σου χαλάλισε 

κι εσύ διά την κάλτσα

να δικαιώσεις πάραυτα

των Σπαρτινών τη  ράτσα!

[NO]

Τώρα καιρό που διάλεξε

ο χάρος να με πάρει

ο Γιώργος πλάτη γύρισε

κι ο θάνατος κορτάρει

 

Ο Χρήστος κάνει πόλεμο

με φίλους και μ’ εγγόνια

κι εγώ μονάχος πολεμώ

και τρέμουν τα σαγόνια

 

Έτσι σαν άλλος Σαμουήλ

ψυχή πριν παραδώσω

στο Κούγκι τα εφόδια

θα τα κλειδαμπαρώσω

 

Και λίγο πριν τα πέταλα

σαν άτι τα τινάξω

φωτιά θα βάλω Γιώργο μου

να τα ανατινάξω.

 

Και τότε ποια τι λάφυρα

θα πάρεις σε κασέλα;

άντε κανένα ενθύμιο

η μια παλιό μασέλα.