Η νταλίκα, κοριτσάρα μου κι’ εσύ.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Πάλι   απόψε,  ξεκινάει  νέο  αγώι,

ώρες  ασύμμετρες  στο  δρόμο, ν’ οδηγώ.

Με  τη νταλίκα  κολλημένος  σε  κομβόι,

μάτια  ορθάνοιχτα   μα  η  νύστα,  στο  …φτερό.

 

Ρεφρέν

Μόνη  μου  έγνοια  σώος,  ν’  είμαι  στο  λιμάνι,

να  ξεφορτώσω  και  να  πιώ,  ένα  κρασί

για  τις  αγάπες  μου να  πω,  όλα  χαλάλι,

που  είν’ η  νταλίκα,  κοριτσάρα  μου κι’ εσύ.

 

Κουπλέ

Του  δρόμου  η  πίσσα  το  σκοτάδι  …σημαδεύει,

μία  χαραμάδα,  μοιάζει  η  λευκή  γραμμή,

  για  συντροφιά,  τα  λαϊκά  έχω του  Αρτέμη

μ’ αυτά,  χορεύει  στο  παρμπρίζ  και   η  βροχή.

 

Ρεφρέν

Μόνη  μου  έγνοια  σώος,  ν’  είμαι  στο  λιμάνι…

[NO]

Από τα πιο ωραία περί νταλίκας άσματα που έχω διαβάσει. Δεν ξέρω ποια από τις δυο αγάπες σου σε ενέπνευσε περισσότερο, ίσως και οι δυο το ίδιο, αλλά όποια και να είναι της δίνω τα συγχαρητήρια μου. Πραγματικά υπέροχοι στίχοι, μπράβο σου.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!

[Παντελής]

μέσα από τη καρδιά σου Αρτέμη.

 

καλά δρομολόγια σε όλους σας.