Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πρόσωπα

Στο νόθο βλέμμα

φιγούρες ετερόκλητες

σχήματα στρεβλά,αλλοιωμένα

σπινθήρες εικόνες δυσανάλογες

ασύνδετες προτάσεις

πρόσωπα παρατημένα

για μια παράταση αλήθειας

παράσταση ελπίδας

Σάπια ρίζα μύρισε στο χώμα

αφέθηκε στα χρόνια

τρόμαξε το χρώμα

μην εξυμνείς τον άνεμο που φέγγει

σε μαρμάρινο όνομα

μια αλόγιστη αυτοκαταστροφή

ισοδύναμη της λογικής

καθοδηγεί σε χωριστά δωμάτια

σε στέγες γκρεμισμένες

Πνίγεσαι αρπάζεσαι από θραύσματα

κουρασμένα βιώματα

η ματιά εναλλάσσεται με την εικόνα

φωτογραφίες ανθρώπων χωρίς όνομα

κέρδισες το δικαίωμα

να θαφτείς στο χώμα

Κρεμόσουν από τα χείλη

έκρινες τις όψεις σου απρόσμενες

φεγγίτες οράματα ανομολόγητα

αχόρταγες υπάρξεις

πρόσωπα χαμένα

στην κάπνα και στο θόρυβο

στον όλεθρο, στο σάπιο

τα φρενιασμένα αρώματα

το χρεοκοπημένο μακιγιάζ

τα περασμένα παράσημα

ζωής φρενήρης,κλινήρης

στα πέρατα της ίρις

Μετρίασες τον πόνο

τον φθόνο κέρασες με άτολμα κεριά

στα ροδοπέταλα νωχελικής άπνοιας

ο θρήνος μετενσαρκώνεται

σε πεπαλαιωμένο κρασί που ξίνισε

γιατί ξέχασες το πώμα να σφραγίσεις

Την κίτρινη την όψη

την στάχτη, το λιοπύρι

ξεφραγμένες σκέψεις

ακουμπούν στη μνήμη

που φλέγεται από επιθυμία να σταθεί στο νου

μια εικόνα, χωρίς πώμα, χωρίς τέλμα

στα πέρατα του ομότιτλου σπαραγμού

σε κυήματα απέραντα

στο κατώφλι του ενός εγωιστικού λιμού

Καμιά παραίτηση

καμιά υποχρέωση

παρατημένα πρόσωπα

ξέχασες να πιεις μαζί τους

και ξέμειναν σε άλμπουμ και σε κάδρα

σε σπίτια που γκρεμίστηκαν

σε πελάγη του ουρανού

με σεληνιασμένα άστρα.

Προβολές: 115

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 9 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 14:55: Την Καλησπερα Μου!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 16:19: Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ (όχι από σένα) αν πω ότι είναι συγκλονιστικό...!!!

Τι φο βε ρό κατηγορώ!!!

Βάιε μας αποτελείωσες!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 16:31: Ειρήνη... ευχαριστώ θρέφομαι από τα λόγια σου!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τσακίρη Χαρά στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 17:58: Εγω, πρέπει να ομολογήσω ότι με τρόμαξες λιγάκι με τις εικόνες που έβαλες.... διαβάζοντας και κοιτώντας τες ένιωσα σαν να στροβιλιζόμουν ανάμεσα στην δύναμη των λέξεων και των εικόνων που δημιουργούνταν απο συτες και τα παραπάνω πρόσωπα σε συνδυασμό ακραίο και τρομακτικό αληθινό!!!

Με λίγα λόγια είναι συναρπαστική η γραφή σου!!! Ενα ταξίδι λέξεων και αισθήσεων!

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 30 Σεπτέμβριος 2012 στις 21:55: Οι φιλοσοφικές ανταύγειες των εκφράσεων σου και η πλοκή στην "ενορχήστρωση" των, μου δίνουν το "δικαίωμα" να μην έχω ικανά λόγια , για να σου πω την δύναμη που αναβλύζει από το ποίημα σου!..

Είσαι πολύ δυνατός Βάιε και η απόδοση των ποιημάτων σου κρύβουν μεγάλη "Ποιητική μαεστρία" !!..

Τελειώνοντας, ξαναγράφω τον επίλογο σου:

"παρατημένα πρόσωπα

ξέχασες να πιεις μαζί τους

και ξέμειναν σε άλμπουμ και σε κάδρα

σε σπίτια που γκρεμίστηκαν

σε πελάγη του ουρανού

με σεληνιασμένα άστρα."

Καταπληκτικός επίλογος!.

Καλησπέρα Βάιε!..

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Οκτώβριος 2012 στις 1:21: .... είναι τουλάχιστον καταπληκτικό

άφωνη μ΄αφησες Βάιε!

από κεινα που θέλεις να διαβάσεις πάνω από μιά φορά!