Και μόνη κλαίω σήμερα

[Aνδριάννα Θ.]

Μου’ δωσε δώρο η ζωή Εσένα ν’ αγαπήσω Μα έφυγες πριν σε χαρώ Έφυγες πριν σε ζήσω Και μόνη κλαίω σήμερα Κι αναζητώ εσένα Αναζητώ τα μάτια σου Και είμαι στα χαμένα Και μόνη κλαίω σήμερα Να αναζητώ μια αγάπη Που έφυγε προτού να’ρθει Και μ’ έπνιξε το δάκρυ  Μια πίκρα μου έδωσε η ζωή Καρφί μες στην καρδιά μου Έδιωξε κείνον π’ αγαπώ Τον έδιωξε μακριά μου Ανδριάννα Θ.

[Παντελής]

μη τα παίρνεις κατάκαρδα, τα λάθη διορθώνονται,

άμα υπάρχει κατανόηση, την υγεία σου να έχεις, είναι το πρώτο σου μέλημα.

 

καλό απόγευμα Ανδριάνα.

[NO]

Να τα μας τώρα, τι έγινε Ανδριάννα, πως αλλάξαμε ρότα ξαφνικά; Μπήκαμε δυναμικά στα βάσανα του έρωτα. Έγινε η απόσταση εχθρός; Στο ξανά είπα ή μου φαίνεται, όχι στο ξαναείπα είσαι αναδυόμενο αστέρι της ποίησησ, ένας ανατέλλων ποιητικός ήλιος. Άπειρα μπράβο. Βλέπω τελικά ότι η Παυλίνα δικαιώνεται καθημερινά, όταν υπάρχει πόνος γράφονται αριστουργήματα. Αν είναι έτσι προτιμώ να είσαι χαρούμενη και να γράφεις σαχλαμάρες.

[NO]

Παυλίνα με έστειλες αδιάβαστο, Υπέροχο το σχόλιο σου.

[Aνδριάννα Θ.]

η αποσταση παντα ειναι εχθρος σε αυτην την σχεση! αστα να πανε! χαχαχαχα οταν ειμαι χαρουμενη δεν γραφω καν! δεν ξερω γιατι αλλα οταν καποιος μου λειπει γραφω πολλα για αυτον! παυλινα μου εχεις δικιο!

[NO]

Είπαμε θεά η Παυλίνα, Θεά!

[Aνδριάννα Θ.]

κι εγω ;)

[Ειρήνη]

Όμορφο τραγούδι!!!