ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ

[NO]

Μου λες πως νίκησα μα συ έχεις νικήσει

κατακαλόκαιρο κι εγώ μόνος κρυώνω

καίει φωτιά στα σωθικά που δεν θα σβήσει

για όσα έγιναν, απόψε,  μετανιώνω

 

Τι κι αν μιλάς, για νικητή και για χαμένο

στην αμμουδιά μ’ έχει ο χρόνος φυλακίσει

σαν το καράβι που ’χει μείνει βυθισμένο

να περιμένει την σκουριά να το τσακίσει

 

Κι εσύ μονάχη σαν το γέρο καπετάνιο

να περιφέρεσαι στο μόλο τώρα μόνη

να με κοιτάς, να σε κοιτώ, να μην σε πιάνω

ούτε τα χέρια σου να σφίγγουν το τιμόνι

 

Κι οι δυο να λέμε πως ο χρόνος θα νικήσει

μα πελεκήσαμε με σφύρα σε αμόνι

τις πεθυμιές μας, τα οράματα, την ζήση

και πορευόμαστε στους δρόμους τώρα μόνοι.  

 

                               Δ.Β.Κ

Πάνο μου, ξανά "έγραψα"

Ειρήνη μου, άντε να σε δω............

[Ειρήνη]

Είσαι κορίτσι μου θεά

πάει εδώ το ωωωω και αααα

[Ειρήνη]

Πνίγηκ' η Καπετάνισσα στων στίχων το μπουρίνι

ας συγχωρήσει ο Ποιητής και δεν θα ξαναγίνει χμ

[Ειρήνη]

Είπα θα κάτσω φρόνημα μα δεν μπορώ ν΄αγιάσω

της Ποίησης το τέρατο τσιγκλά και πώς να σκάσω!

Να τον βαρούμε αλύπητα μας λέει από πάνω

δεν γίνεται λοιπόν εγώ να είμαι υπεράνω

[NO]

Μα να μου πει ποήτρια και τέτιου επιπέδου

στης ποίησης την έκταση στο κέντρο του γηπέδου

πως είμαι αποκρουστικός μοιάζω του Καλιγούλα

η φάτσα μου πως προκαλεί ναυτία κι αναγούλα!

 

Ειρήνη μου σε χαιρετώ θα κοιμηθώ κλαψούρης

να έχω τόσα άσχημα, να είμαι και χαμούρης;

κι ας είναι μες τα κλάματα, Ειρήνη μου η νύχτα

με έκανες και γέλασα, γλυκιά μου καληνύχτα

[Ειρήνη]

Πάει η ώρα τέσσερις με τούτα και με κείνα,

καληνυχτώ σε άφωνε και ώρια Κωνσταντίνα!

[NO]

Κι εσένα σε καληνυχτώ σύμμαχε Κωνσταντίνα

πέσε γλυκά στην αγκαλιά του ήσυχου Μορφέα

σαν η Ειρήνη έκρινε πως μοιάζεις με τα κρίνα

για να ‘χεις όνειρα γλυκά θα στείλω τον Ορφεά.

[NO]

Το ξέρω Ειρηνούλα μου πως ήταν καλαμπούρι

είσαι αϊτός δεν πιάνεσαι πότε από την μούρη

άντε να πάω ο άμοιρος απόψε να την πέσω

και μες στον ύπνο μου μπορεί και πάλι να συνθέσω

 

Καληνύχτα ή μάλλον καλημέρα σας