Εύθυμα αφηγηματικά

[NO]

Εδώ θα αναρτήσω κάποια ποιήματα από την συλλογή μου που τα έχω κατατάξει στην κατηγορία "Εύθυμα αφηγηματικά". Να με συγχωρήσετε φίλοι μου για το μέγεθος τους, και ιδιαίτερα ο Ιάνης, αλλά λόγω του αφηγηματικού χαρακτήρα των και της ιδιοσυγκρασίας του ποιητή, η μείωση του μεγέθους των πρέπει να θεωρηθεί αδύνατη. Τέλος θέλω να σας ζητήσω συγνώμη επειδή στον ρου του λόγου, χρησιμοποιούνται κάποιες λέξεις που μπορούν να ενταχθούν στην κατηγορία της αισχρολογίας, αλλά και πάλι λόγω ποιητικής αδείας και της άποψης μου, ότι δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι, νομίζω ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω κάποιες λέξεις χωρίς να προκαλέσω την επιθετική κριτική σας. Νομίζω άλλωστε ότι είναι καιρός να ευθυμήσουμε και λίγο. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

 

                    ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ

 

Εχθές μου είπε η κυρά, σαν έκλεινα την πόρτα

“λεβέντη είναι εύκολο να φέρεις δυο κουλούρια;

μην βγαίνω τώρα το πρωί, έχω να πλύνω χόρτα

να καθαρίσω την αυλή, να πλύνω τα παγούρια” 

Μην σκας της αποκρίθηκα θα γίνει όπως θέλεις

διαταγές αφέντρα μου, είναι οι πεθυμιές σου

“άμα δεν σου τα έφερνα θα ήμουνα τεμπέλης”

και προσταγές οι χάρες σου και οι αποθυμιές σου

Έχε το νου σου μοναχά μην ανεβώ την σκάλα

θα σου κορνάρω για να βγεις να πάρεις τα κουλούρια

με βασανίζει μέρες τρεις στο πόδι μια φουσκάλα

και με τα χόρτα άμα θες μαγείρεψε λαθούρια      

 

Μ’ ανάθεμα τη ζήση μου το άδειο μου κεφάλι

που έτρεξα να πιω καφέ, υπό ζεστές συνθήκες,

δύο τσιγάρα άναψα, πνίγηκα στην αιθάλη

και τα σιμίτια έμειναν στου φούρνου τις προσθήκες

Καθώς η ώρα πέρασε, κόντευε μεσημέρι,

χωρίς να ξέρω πως και τι μου ήρθε στο μυαλό μου

πως τα κουλούρια ξέχασα, Θε’ μου το γουδοχέρι,

να κρύψω πρέπει γρήγορα αν θέλω το καλό μου     

Θα μου την πει και τι να βρω για να τα πασαλείψω

κυρά θα πω μπαγιάτικα πως ήταν τα κουλούρια

πρέπει να βρω μαλαγανιά με ψέμα να καλύψω

κι αντί να παίξω άμυνα πρώτος θα κάνω γιούρια   

Για δείτε μωρέ πράγματα γι’ ακούστε εξυπνάδες

σηκώθηκαν τα λάχανα να δείρουν τον μανάβη

μάλωσα με τον φούρναρη θα κλάψουνε μανάδες

είναι τσιγκούνης μάτια μου το φούρνο δεν ανάβει 

Αυτά σκεφτόμουν να της πω και πέρασε η ώρα

το πρόσωπο μου μελανό τα χείλη μου βαμβάκι

δεν πήρε καν τηλέφωνο δεν ξέσπασε η μπόρα

και πάω σπίτι να γευτώ λαθούρια και φαρμάκι   

Καλά - καλά δεν πρόλαβα την πόρτα να περάσω

έτρεξε και με φίλησε κι είπε “δεν κάνω πλάκα”

μη ψάχνεις μύθους να μου πεις κι εγώ θα το ξεχάσω

άλλωστε ξέρουμε κι οι δυο, παντρεύτηκα μαλάκα  

                                           Δ.Β.Κ

 

Σχολιασμός της Ποιήτριας Ειρήνης που με άφησε άφωνο

και μου "έκλεψε" την δόξα. Χαλάλι της το αξίζει!!!

Εφόσον ,όπως φαίνεται, καλά δε πάει η μνήμη
σκέψου να σου ανέθετε να φτιάξεις και τη ζύμη
Θα είχε γίνει κάρβουνο αν το 'χες ψήσει κιόλα
και τότε πια στα σίγουρα θα έτρωγες τη φόλα.
ή μες του φούρνου την πυρά 
θα σ΄είχε ρίξει η κυρά.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Ωραιος!!!

[Katia]

Ενα κι ενα  οσα εχεις ανεβασει στη σελιδα σου!!!!!!!!!! Τα διαβασα ολα, εννοειται! Οποιος σε προσπερνα, αυτος χανει.. Πλουταινει η γωνια με την παρουσια σου!

Καλως μας ηρθες φιλε!

[NO]

Αγαπητή Κάτια ένιωσα σαν μικρό παιδί από την χαρά μου, που σχολιάστηκα από ΣΕΝΑ με τέτοια λόγια. Αν σε τιμούν με τον τρόπο αυτό οι κορυφαίοι της γωνιάς μας, τότε, για λίγο έστω, νιώθεις Θεός. Σε ευχαριστώ από καρδιάς Θαλασσινή μούσα. 

[NO]

Όλες σου οι μουσικές επενδύσεις είναι άριστα πετυχημένες, αυτή γιατί να μην έιναι;