Κάπου,Κάποτε...στο Πριν και στο Μετά

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Τότε που θα ναι πια αργά 

 τα πάθη πια σβηστά

 οργή που έγινε στάχτη 

ζωή πνιγμένη μες στα λάθη

Προχωράς γρήγορα για να σε φτάσω

και αργά σαγηνευτικά για να σε χάσω

 

Τραβάς μπροστά και ευθεία με τη ζωή

και γεύεσαι, ρουφάς την κάθε της στιγμή

                               

Μένω στο πλάι σου και λιγάκι παραπίσω

στο περιθώριο επέλεξα δειλά για να σε αγγίξω

είμαι κοντά, πάντα κοντά και ας μην με βλέπεις

τα λογια θραύσματα καταρρακωμένης σκέψης

 

Χαράζεις τον ορίζοντα με βότσαλα στα χέρια

την σάρκα της ψυχής με άλλων τα νυστέρια

Απλώνεις το βλέμμα μέσα στη σκιά μου

και ζάρωσες τον έρωτα της άφωνης καρδιάς μου

 

Αφήνω στο τέλος της σειράς μια θέση άδεια

στα πρόθυρα κραυγής, της φωνής τα χάδια

είμαι κοντά κι ας μην χωράω δίπλα σου

σκέψεις βότσαλα υγρά σπαρμένα γύρω σου

 

Μην λοξοκοιτάζεις στα μάτια σου αντιφεγγίζει ουρανός

και στα κυανά σου άστρα  θεριεύει ο πειρασμός

Μην εξ απολύεις αγγίγματα τυχαία και αδρανή

και καταβαραθρώνεις όνειρα απάνεμης φυγής

 

Υπόσχεση εκ βαθέων να σου χαρίζω βάλσαμο

στις μύχιες και χρόνιες που κουβαλάς πληγές

να αντέχω όλο το βάρος της ζωής τον κάματο

μηρυκάζοντας οπτασίες στρεβλώσεις και νυχιές

Κάπου, κάποτε στο πριν και στο μετά

όταν εκλείψουν τα πολύτιμα πετράδια 

τα χέρια ελεύθερα από μεταξωτά δεσμά

θα πάρω εγώ τη θέση σου στα σκοτάδια

Τότε που θα ναι πια αργά, 

τα λάθη θα ειναι μερικά

οργή πνιχτή για να λάμψει, 

ζωή χαμένη σε ρηχά βάθη

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Τα λόγια σας νέκταρ με μεθούν

και σε ωκεανούς χαράς με πνίγουν

Στις προσδοκίες αντάξιος να φανώ

πιστός στον δικό μας άυλο σκοπό

Οι ευχαριστίες μου οι λεκτικές

απεσταλμένες σε εσάς μεταξωτές

(Σας ευχαριστώ για τον χρόνο και τον κόπο σας!!!!!!Καλό βράδυ... μέχρι αύριο!!)