Της ψυχής μας το στέκι
Μια Σιωπή, ολόρθη στέκεται.
Πατά στις μύτες κι αραχνοΰφαντη ορθώνεται.
Πάνω απο την μάντρα
σαν σε κρυφτούλι μικρών παιδιών,
πασχίζει, να κρυφτεί απο παντού.
Τόσο εύθραυστη, λεπτή και μόνη!
Πατά στις μύτες των νυχιών
και με το δάχτυλο στα χείλη
σχηματίζει ένα άηχο σσσσσ.
Πως τάχα βρέθηκε στον κόσμο αυτόν,
η μόνη πεταλούδα;
Γυάλινη, νεραϊδόπλαστη, κερένια χρυσαλίδα.
Πολύχρωμος της Άνοιξης ο κόσμος!
Κι αυτή σιωπηλή και διάφανη, για μάς,
κοιτά πάνω απο την μάντρα.
Όσπου τα παιδιά με τα γδαρμένα γόνατα
την βρήκαν
κι αρχίνησαν τρελό χορό τριγύρω της.
Κι εκείνη έσπασε σε χίλια δυό κομμάτια.
Σχόλιο
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Προστέθηκε από τον/την zissakos pavlos 0 Σχόλια 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος Φεβ 10, 2024. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις 0 Μου αρέσουν
Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση 1 Μου αρέσει
Ξεκίνησε από τον/την Liontas. Τελευταία απάντηση από τον/την Δημήτρης Φάββας Νοέ 25, 2021. 24 Απαντήσεις 6 Μου αρέσουν
© 2025 Created by Nikolakakos Georgios (spartinos). Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά