ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΔΑΚΡΥΑ

[Celestia]

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΔΑΚΡΥΑ


Bαδίζω με πόδια τρεμάμενα
που σκοντάφτουν συνέχεια
στον σταυρό μου….

Απλώνω τα χέρια αναζητώ
την τελειωτική σωτηρία μου….
Κραυγάζοντας και λέγοντας
το όνομα σου.....

Αφήνομαι στη θύελλα…
Ανάμεσα στο λευκό χιόνι…
Που κάνει να φαίνεται θαμπά
η παγωμένη σου μορφή…

Τα δάκρυα μου λεκιάζουν
τα κρύα μάγουλα μου
μπαίνοντας βαθιά…
Να μολύνουν την ψυχή μου…

Ελευθερία ή σκλαβιά…
Κόλαση ή παράδεισος…
Ο ήχος από τα κρυστάλλινα
δάκρυα που πέφτουν μέσα μου…

Μάτια που παρακαλούν…
Μάτια που ξεγελούν…
Αφήνουν τη σιωπή να δείξει
την άφατη προσμονή…
Για την αλήθεια…

Η αινιγματική σου σιωπή ….
Όλη η μυστικοπάθεια του κόσμου....
Η αλήθεια που ποτέ….
Δεν θα ανακαλύψω….

[Celestia]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!!!

[Τσιανος Τακης]

Εξαιρετο!!!!!!

[Κατερίνα]

κλασσική Γκρατσιέλλα

 

μπράβο κορίτσι!

[Ειρήνη]

...και η αλήθεια του κρυστάλλινη Πασχαλίτσα!!!!

Υπέροχο!!

Χρόνια πολλά κουκλί!

[Παντελής]

άγνωστες οι βουλές του Κυρίου μας,

δε μπορούμε να τις καταλάβουμε, ευτυχώς ή δυστυχώς.

 

Να είσαι καλά φίλη μου Γκρατσιέλα.