21η ΕΠΕΤΕΙΟΣ

[NO]

Πόνοι με πιάσανε παιδιά, πολύ μεγάλοι πόνοι

δε με χωρά το σπίτι μου με κέρδισαν οι δρόμοι

άφησα τις ελπίδες μου στην Τούλα και στον Μπόνη

και γέμισαν με μελανιές οι δύστυχοι μου ώμοι.

 

Και άλλη μια επέτειο μου ’λαχε να ξεχάσω

αφού δεν άνοιξα εχθές το παλιο-κινητό μου

έφαγα τις σφαλιάρες μου κόντεψα να τα χάσω

σαν γύρισα περιχαρής νωρίς στο σπιτικό μου.

 

Πίσω απ’ την πόρτα φύλαγε κουνώντας το ποδάρι

και κράταγε την μέση της με τα γερά της χέρια

ας ήταν ν’ άνοιγε η γη, μέσα της να με πάρει

προτού να πω γεια και χαρά μέτρησα χίλια αστέρια.

 

Γιατί μου ’πε ρε γάιδαρε το ξέχασες και πάλι

χρόνια πολλά σε κουβαλώ, σε έχω στην καμπούρα

τι διάολο έχεις στο μυαλό, στο κούφιο σου κεφάλι

κι ανάθεμα που έβαλα δεν ξέρω την μαγκούρα.

 

Μα μη σε νοιάζει άχρηστε τα χέρια μου κρατάνε

πέρνα πιο μέσα για να δεις τι σου ’χω ετοιμάσει

άντε κουνήσου, κόλλησες; Τα πόδια σου δεν πάνε;

περπάτα βρε κοπρόσκυλο, περπάτα βρε κουμάσι.

 

Πάρε μια προκαταβολή και μια για να θυμάσαι

πάρε και μια ανάστροφη, πάρε και μια στην πλάτη

κι άμα σου πω τι έγινε μετά θα με λυπάσαι

πιο λίγα πέρασαν θαρρώ οι δόλιοι στη Βαγδάτη.

 

Γιατί σπουδαίοι φίλοι μου γιατί ρε φιλαράκια

αργήσατε να πάρετε για να μου ευχηθείτε

και μέτρησε η πλάτη μου της σκάλας τα μπαρμάκια 

κι έγινε το κορμάκι μου να κλαίτε αν το δείτε.

 

Κάθε φορά μου ευχόσασταν νωρίς το πρωινό

και κάλπης μάγκας ήμουνα αχ! Πάνο μου και Τούλα

μα φέτος που με πήρατε μετά το δειλινό

έχασα τη μασέλα μου και μου ’μειναν τα ούλα.

 

Παρόλο που την αδικώ μ’ αυτά τα χωρατά μου

νομίζω πως θα έπρεπε στ’ αλήθεια να τις φάω

ανάθεμα με μια φορά να είχα τα μυαλά μου

να ’μουν ο πρώτος που θα πει ακόμα σ’ αγαπάω.

  

Με τούτο όλο σκέφτηκα να κάνω λίγη πλάκα

και αν δε με πιστεύετε, ελάτε να με δείτε

πολλές ευχές μου έδωσε δεν μ’ είπε ούτε βλάκα

κι αν είμαι ψεύτης φίλοι μου σε άλλους μην το πείτε.

Σημειώσεις:

Το ποίημα αυτό μπήκε μετά από απαίτηση της Ελένης, (επειδή ξεχνώ τις επετείους, χα χα χα)

Ο Πάνος Μπόνης και η Τούλα είναι ένα φιλικό ανδρόγυνο που μου θυμίζουν κάθε χρόνο την επέτειο του γάμου μου, (που εγώ συνήθως ξεχνώ), επειδή δεν ξεχνούν ποτέ επετείους και γεγονότα.

Μπαρμάκια είναι Τούρκικη λέξη, λέγεται στα χωριά ακόμα, και σημαίνει κάγκελα . (Μπαρμάκι = κιγκλίδωμα)

[Στιχοπλάστης]

'

Είναι τα πράγματα απλά και λύση μιά ..φιάλη ...

Πίνοντας όλα τα ξεχνάς και ψάχνεις για μιά ...άλλη !

χα χα χα χα αχ

[Στιχοπλάστης]

'

Ωραίος και φοβερός !

[Στιχοπλάστης]

'

..και ο στίχος στιβαρός !!!

.

[Παντελής]

ας ξέχασες τόσο σημαντική γιορτή,

ξεπλήρωσες με τους στίχους στο χαρτί,

θύμισες το μεγάλο ποιητή μας Σουρρή,

και της έκανες μαζί σου να χαρεί.

 

καληνύχτα σας Ανδρέα.