2 Φεβρουαρίου 1853, γεννήθηκε ὁ Γεώργιος Σουρῆς!

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

2 Φεβρουαρίου 1853, γεννήθηκε ὁ Γεώργιος Σουρῆς!
~~~~
καὶ ποὺ γεννήθηκε τέτοιαν ἡμέραν;
τώρα καλὰ τὴν ἔχει στὸ ὑπερπέραν.
Καὶ σὰν γεννήθηκ' ἕνας ποιητὴς, ὁ Σουρῆς; - σκασίλα μας μεγάλη!
Στὸ Φόρουμ ξεπετάχτηκε ὁ Κλινὸ, τοῦ πῆρ' ἀμέσως τὴ σκυτάλη
καὶ... Θεός σ' χωρέσ' τον, ἐκεῖνον, τὸν λεγόμενον, ποὺφ! σιγὰ! Γεώργιον,
ποὔβγαζε χρόνια τὸν "Ρωμηὸ" καυτηριάζων τῆς πατρίδος τ' ὄργιον:
ἠθικὸν, πολιτικὸν, χρηματικὸν, θρησκευτικὸν... μιᾶς ἐποχῆς,
π' ὅπως καὶ νὰ τὴν πεῖς, συμπεραίνεις: πτωχὴ Ἑλλὰς καὶ Οἶκος Ἀνοχῆς,
μὲ τὰ σκέλια 'νυψωμένα!...
- Κάτσε, μωρὴ, καὶ σ' ἐμένα!
Θέλω, κι' ἐγὼ, σκρόφα, νὰ σὲ πηδήξω, νὰ χαρῶ... Μὴν πᾶς μὲ ξένους.
Χίλια χαράτσια σοῦ τάζω, κι' ἄς σμίξουμε καὶ... μ' εὐλογιὲς τεμένους,
δὲν μὲ πειράζει - τὸ θέλεις;
Ἕλλην ὤν - μὲ ξαποστέλλεις;

Βρὲ, Σουρῆ, τοσοῦτον τοῦ βλακὸς εἶσαι βλὰξ, ἀμὰν πιὰ! νὰ πιστεύεις,
(σοφὸς καὶ νεκρὸς, ἐσὺ! πρὸ τόσων χρόνων) πὼς, ἄν τυχὸν δὲν κλέβεις,
μπορεῖς ποτὲ ν' ἀγοράσεις φτηνὴ - μ' εὐρὼ μιλᾶμε - στὴν Ἑλλάδα
ντόπια - ποὺ δὲν παράγ' ἡ χώρα πιὰ (τέλος πάντων) - μισὴ κουράδα;
Ἀχὰ! Κοιμᾶσ' ὁλόρθος μὲς τὴν ξάπλα σου, καημένε, μποῦφε ποιητὰ!
Πάντως εἶσαι καὶ τυχερὸς
- μὴ πεῖς πὼς κι' ἀπὸ κάδους τρῶς!
Κι' ἐκεῖ, ποὺ σ' ἔχουν θάψει, μάκαρ, δὲν φτάνουν τὰ δικά μας βογγητὰ.

Παρεσύρθην, σήμερον, τὴν ἡμέραν τῶν σεπτῶν γενεθλίων σου·
ἐθλίβην, ἐδάκρυσον, προσπαθὼν, μὲ χρῆσιν τῶν ἐργαλείων σου,
κάτι, κάπως κι' ἐγὼ νὰ σατιρίσω...
Συνελθὼν, μπαίνω μέσα νὰ κατουρήσω.
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

[Κατερίνα]

[Ειρήνη]

[NO]

Φίλε Ιάνη, τούτο ειδικά το ποίημα σου με κατενθουσίασε. Το περιπαιχτικό σου ύφος, η φτιαγμένη ειρωνεία και ο παραλληλισμός σου με κέρδισαν κατά κράτος. Ότι και να πω παραπάνω θα είναι λίγο. Προσωπικά σε συγχαίρω για το όλο. Για το ποίημα, για την ιδέα και για τον τρόπο που το χειρίστηκες. 

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Ιανη  ωραιος!!!

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Ἄς πῶ πρῶτα κάτι γιὰ τὸν spartinos

Βρῆκα μὲ τὶ νὰ τὸν...παρομοιάσω, ἐπιτέλους! Σὰν Ἰαβέρης μὲ παρακολουθεῖ, ὅμως ὄχι πὼς μὲ καταδιώκει σὰν Γιάννη-Ἁγιάννη, ὄχι, συμπαθέστατος φαίνεται, μ' ἕνα βλέμμα...ποὺ μᾶλλον τίποτα δὲν τοῦ ξεφεύγει.

Ὅσο γιὰ τὸν Κράζοντα Ἄφωνο τὶ νὰ πῶ; Μὲ ἐνθαρρύνει καθὼς  ξέρει νὰ κάνει κριτικὴ.