Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της Παντελής (977)

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΣΤΙΧΟ

ΦΤΙΑΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΣΤΙΧΟ

Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

τον γράφω πάνω στον τοίχο,

να περάσουν να τον δούνε,

οι πονεμένοι που τραγουδούνε.

Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

ότι πιο καλό να πετύχω,

οι φίλοι να με θυμηθούνε,

όπως παλιά να ξηγηθούνε.

Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

να ψάλλουν σε πλάγιο ήχο,

εκείνες που προσπαθούνε,

αμαρτωλές να μεταμεληθούνε.

Φτιάχνω τον πόνο μου στίχο,

και με τρόπο ξεροβήχω,

γι’ όσες δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 14 Ιούλιος 2010 στις 19:00 — 13 σχόλια

Ο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ

Ο ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ

Όλοι οι διάβολοι κάτσανε,

μέσα στη ψυχή μου,

κι ακόμα δε βγαίνουνε,

με τη προσευχή μου.

Τον εαυτό μου κατηγορώ,

σα να ‘μαι δαιμονισμένος,

νομίζω ο άλλος ο ντουνιάς,

είναι πιο πολιτισμένος.

Να κρύψω μάταια προσπαθώ,

τη πολύ ταραχή μου,

σα να ‘μαι ο μοναδικός,

π’ έχω την ενοχή μου.

Τον εαυτό μου υποτιμώ,

δεν είμαι ευχαριστημένος,

πιστεύω ο κάθε άνθρωπος,

πως ζει ευτυχισμένος.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 7 Ιούλιος 2010 στις 17:30 — 13 σχόλια

ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Της αγάπης το βοτάνι,

γιατρικό μοναδικό,

όποιο τραύμα θα στο γιάννει,

το φιλί του το γλυκό.

Της αγάπης το βοτάνι,

δώρο το πιο ακριβό,

σ' όποιο το δίνουν δε χάνει,

ας τον κάνει παλαβό.

Της αγάπης το βοτάνι,

αλαφρώνει το ζυγό,

κι όποιος διαβολιές δε κάνει,

αντέχει σα φορτηγό.

Της αγάπης το βοτάνι,

έχει κάτι μαγικό,

όποιος μπορεί να το πιάνει,

τον φυλάει απ’ το κακό.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 25 Ιούνιος 2010 στις 15:30 — 11 σχόλια

ΝΟΜΙΖΕΣ ΕΔΙΝΕΣ ΒΑΡΟΣ

ΝΟΜΙΖΕΣ ΕΔΙΝΕΣ ΒΑΡΟΣ

(για το θάνατο νεαρού συγχωριανού μου)

Νόμιζες έδινες βάρος,

θαρρείς και δεν είχες ψυχή,

δε κοιτάζανε το θάρρος,

να περπατάς μες τη βροχή.

Νόμιζες έδινες βάρος,

όμως κανένας τι να πει,

ήρθε ο μαύρος κουρσάρος,

κι έκλαψε για τη ντροπή.

Νόμιζες έδινες βάρος,

γιατί σε έτρωγε πληγή,

τώρα πια πετάς σα γλάρος,

ψηλά πάνω από τη γη.

Νόμιζες έδινες βάρος,

γλυκό μου άμοιρο παιδί,

το υπόδειγμα σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 12 Ιούνιος 2010 στις 11:30 — 9 σχόλια

ΔΙΚΗ ΣΟΥ Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ

Αφού μ’ αντιμετωπίζεις,

όλο με προκατάληψη,

θα πάω να…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 10 Ιούνιος 2010 στις 17:30 — 8 σχόλια

ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΠΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

ΠΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Απόφαση το πήρα,

πια να δείξω χαρακτήρα,

γιατί πολύ έχω πικράνει,

όσους καλό μου έχουν κάνει.

Μια συγγνώμη δε φτάνει.

Σας κοιτάζω μες τα μάτια,

η καρδιά σπάει κομμάτια,

γιατί βαθιά έχω πληγώσει,

όσους ανθρώπους μ’ έχουν νιώσει.

Μα το έχω μετανιώσει.

Σήμανε τώρα η ώρα,

να γλυτώσω τη κατηφόρα,

γιατί μ’…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 5 Ιούνιος 2010 στις 21:00 — 8 σχόλια

ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΣΟΦΟΣ

ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΣΟΦΟΣ

Ας μην είμαι κάποιος σοφός,

μου φτάνει του ήλιου το φως,

τη κάθε μου ημέρα,

να παίρνω λίγο αγέρα.

Απ’ όλους σας ο πιο φτωχός,

μέσα στη ζήση μοναχός,

κι όμως τα βγάζω πέρα,

μάνα μου και πατέρα.

Νιώθω κρατιέμαι ζωντανός,

ο αμαρτωλός ο χριστιανός,

πάνω στης γης τη σφαίρα,

με του θεού τη πλέρα.

Ας είμαι αχ! τόσο μικρός,

κι είναι ο βίος μου πικρός,

η μόνη μου φοβέρα,

να μη πέσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 25 Μάιος 2010 στις 14:58 — 12 σχόλια

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΑΣ

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Σα πιανόμαστε αγκαλιά,
αγάπη μου απ' τα χέρια,
παράδεισος με πουλιά,
λουλούδια κι αστέρια.

Κι αρχίζουμε τα φιλιά,
χωρίς χασομέρια,
παίζουνε γλυκά βιολιά,
όλα τα νυχτέρια.

Μας χαϊδεύουν τα μαλλιά,
δροσερά αγέρια,
και μεθά γουλιά-γουλιά,
η ύπαρξη ακέρια.

Στη κρυφή μας ακρογιαλιά,
λέμε ευχή σα ταίρια,
να μη γίνουν τα παλιά,
μες τη καρδιά μαχαίρια.

+ 23/5/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 23 Μάιος 2010 στις 15:00 — 11 σχόλια

ΜΑΝΤΟΝΑ ΜΟΥ

ΜΑΝΤΟΝΑ ΜΟΥ

Μαντόνα μου, Μαντόνα μου,

στο δύσκολο αιώνα μου,

Μαντόνα μου, Μαντόνα μου,

μες τη ζωή κολώνα μου.

Η αγάπη σου με τρέλανε,

και ποιητή με έκανε,

η αγάπη σου με τρέλανε,

ένα σου βλέμμα έφτανε.

Μαντόνα μου, Μαντόνα μου,

πανάχραντη εικόνα μου,

Μαντόνα μου, Μαντόνα μου,

λουλούδι στο χειμώνα μου.

Η αγάπη σου με τρέλανε,

η μάνα μου με έχανε,

η αγάπη σου με τρέλανε,

και υπάρχω για σένανε.

+… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 18 Μάιος 2010 στις 20:00 — 8 σχόλια

Ο ΠΙΟ ΤΡΩΤΟΣ ΘΝΗΤΟΣ

Ο ΠΙΟ ΤΡΩΤΟΣ ΘΝΗΤΟΣ

Θα ‘θελα να ‘μουν δυνατός,

στους ουρανούς σαν αετός,

ας έχω βάσανα πολλά,

να μη ξεπέφτω χαμηλά.

Μα ο δικός μου εαυτός,

είναι ο πιο τρωτός θνητός,

το δάκρυ μου δε σταματά,

και δε γουστάρω σαματά.

Θα ‘θελα να ‘μουν δυνατός,

στους ουρανούς σαν αετός,

με συντρόφους στις κορφές,

μόνο αγέρωχες μορφές.

Μα ο δικός μου εαυτός,

είναι ο πιο τρωτός θνητός,

από τις βαριές μου πληγές,

που όλο δίνουν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 13 Μάιος 2010 στις 22:00 — 8 σχόλια

Σ' ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΡΗΝΟΥΛΑ

Σ’ ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΙΡΗΝΟΥΛΑ

Σ’ εύχομαι Ειρηνούλα,

να σε καμαρώνει το σόι σου,

σύντομα να παντρευτείς,

κάποιον όπως το μπόι σου.

Την αστείρευτη αγάπη σας,

τη λαμπερή ομορφιά σας,

να έχετε για καύχημα,

και όχι τα φλουριά σας.

Σ’ εύχομαι Ειρηνούλα,

με το γλυκό κουβεντολόι σου,

να κλεβεις πάντα τη καρδιά,

του λατρεμένου γόη σου.

Να γίνετε εκατό χρονών,

και μέχρι τα υστερνά σας,

να δοξολογείτε το Θεό,

να γλυκαίνει τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 6 Μάιος 2010 στις 7:30 — 9 σχόλια

ΔΕΚΑ ΜΕ ΤΟΝΟ

ΔΕΚΑ ΜΕ ΤΟΝΟ

Δεν είναι η ομορφιά σου,
μοναχά εξωτερική,
είναι χρυσή η καρδιά σου,
οι τρόποι σου ευγενικοί.

Δεν είναι τα διπλώματα σου,
η φαμελιά σου η καλή,
παλεύεις για τα δικαιώματα σου,
και γι’ αυτό μετράς πολύ.

Δεν είναι τα φορέματα σου,
που σε κάνουν ξεχωριστή,
δίνεις κι απ’ το υστέρημα σου,
όσες φορές να χρειαστεί.

Όλοι λέμε ένα μόνο,
αξίζεις δέκα με τόνο.

2/5/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 2 Μάιος 2010 στις 22:00 — 10 σχόλια

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Με τα πικρά δάκρυα σου,

δε θέλω να πληρώσεις,

και πετάξεις τ’ αργύρια σου,

όταν θα με παραδώσεις.

Ο φτωχός καταλαβαίνω,

το μαρτύριο που θα νιώσεις,

σα με δεις πια σταυρωμένο,

αχ! τότε να μετανιώσεις.

Τ’ αμαρτωλά φιλιά σου,

δε ζητώ να μου δώσεις,

και περάσεις τη θηλιά σου,

ότανε θα με προδώσεις.

Ο φτωχός καταλαβαίνω,

το μαρτύριο που θα νιώσεις,

σα με δεις πια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 24 Απρίλιος 2010 στις 11:14 — 10 σχόλια

ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ

Είπαμε πως θα φτιάξουμε τον κόσμο,

μα δε φυτέψαμε ένα κλωνάρι δυόσμο,

είπαμε θα τηρήσουμε της αγάπης το νόμο,

μα τα παρατήσαμε στο δρόμο.

Και μείναμε μόνο,

να παζαρεύουμε το πόνο,

να ζητιανεύουμε στο χρόνο,

είμαστε συνένοχοι για το φόνο.

Είπαμε δε θα βγάλουμε για κανένα ψόγο,

μα δε σεβαστήκαμε αυτό μας το λόγο,

είπαμε δε θα σηκώσουν άλλοι σταυρό στον ώμο,

μα σπείραμε παντού το τρόμο.

Και μείναμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 16 Απρίλιος 2010 στις 22:02 — 11 σχόλια

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

Δεν υπάρχει σφάλμα πιο μεγάλο,
από το να υποτιμάς τον άλλο,
όποιος αυτός κι ας είναι,
πάρε τα μάτια του και κρίνε.

Εκείνος που κατέχει τρόπους,
δε ξεχωρίζει τους ανθρώπους,
ποιος ξέρει τι να τους συμβαίνει,
για να ζούνε απελπισμένοι.

Ας κατρακύλησαν στη σκάλα,
δείξε ζεστασιά μια στάλα,
κανένας πριν το τέλος μη μακαρίζει,
τι θα του φέρει το αύριο δε γνωρίζει.

+ 27/3/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 8 Απρίλιος 2010 στις 11:30 — 10 σχόλια

ΕΥΤΥΧΙΑ

ΕΥΤΥΧΙΑ

Έχει η ευτυχία,
λίγα βασικά στοιχεία,
πρώτα απ’ όλα η υγεία,
ο Χριστός κι η Παναγία.

Έρχεται νηνεμία,
μετά κάθε τρικυμία,
δε θέλει φιλοσοφία,
γέλα στη φωτογραφία.

Θέμα η ευκαιρία,
όλοι να βρουν σωτηρία,
σε μια δίκαια Πολιτεία,
που πονά την αλητεία.

Μια είναι η ουσία,
για την όποια σου θυσία,
αποχτάς με τη φιλία,
της γης την απαγγελία.

+ 31/3/10
Παντελής

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 31 Μάρτιος 2010 στις 12:07 — 8 σχόλια

ΑΔΕΣΠΟΤΟ

ΑΔΕΣΠΟΤΟ

Η ψυχή μου μαύρη,

ζητά κάτι να ‘βρει,

ποια πλάι της θέλει,

κάποιο πουν κουρέλι.

Και περνούν οι μέρες, και περνούν οι νύχτες,

μα στα ίδια μένουνε οι ωροδείχτες,

και περνούν οι μέρες, και περνούν οι νύχτες,

κι όλες οι χαρές άφαντοι διαρρήχτες.

Η καρδιά μου πέτρα,

να τηρεί τα μέτρα,

δεν έχει λιμάνι,

όπως οι ζητιάνοι.

Και περνούν οι μήνες, και περνούν τα χρόνια,

μα μες τη ζωή μόνο καταφρόνια,

και περνούν οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 22 Μάρτιος 2010 στις 16:30 — 14 σχόλια

ΣΤΙΣ ΤΡΩΓΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΙΑ

ΣΤΙΣ ΤΡΩΓΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΓΩΓΙΑ

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

δε γουστάρω μοιρολόγια,

ας ζω με την αγάπη χώρια,

ξέρω να βαστώ στα ζόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

με περιφρονούν τα σόγια,

για τη μεγάλη κατηγόρια,

μα δε θέλω παρηγόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

με εφιάλτη μου το μπόγια,

όση να ‘χω στενοχώρια,

δε θα χάσω τα βαπόρια.

Στις τρώγλες και τα καταγώγια,

σταματήσανε τα ρολόγια,

με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 5 Μάρτιος 2010 στις 23:12 — 6 σχόλια

ΕΔΕΙΧΝΕΣ ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ

ΕΔΕΙΧΝΕΣ ΝΑ Μ’ ΑΓΑΠΑΣ

Έδειχνες να μ’ αγαπάς,
παραμύθια που πουλούσες,
νόμιζες με ξεγελάς,
και στα χείλη με φιλούσες.

Έδειχνες να μ’ αγαπάς,
κι όμως δε το εννοούσες,
δε θα ‘θελα αλλού να πας,
αν ποτέ μετανοούσες.

Έδειχνες να μ’ αγαπάς,
για τ’ αστέρια μου μιλούσες,
μάλλον δε με εκτιμάς,
κι όλο ας παρακαλούσες.

+++ 24/2/10
Παντελής
εμπνευσμένο
φιλικά απ’ την Κούλα
σαν άνθρωπο.

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 24 Φεβρουάριος 2010 στις 21:55 — 13 σχόλια