Πως να σου πω για τις σιωπές;

σαν δεν υπάρχει το κενό

δε βγαίνουνε οι φθόγγοι

με τη γλώσσα του σώματος μιλώ

με τα θλιμμένα μάτια,

τη νοηματική μου έμαθαν

οι βράχοι που σμιλεύω

σ΄ένα κατάρτι πήλινο

σημαία δε γυρεύω



Πως να σου πω

για το κυπαρισσόμηλο που από παιδί

στις χούφτες μου το έκλεινα

μαργαριτάρι να γενεί

τάμα να το προσφέρω

σ΄ έναν αλλιώτικο θεό,

έναν… Συνέχεια

Η πρώτη μου ανάσα σε χώμα άνυδρο, ραγισμένο

άνθος εύοσμο, άγριο

με παράξενους χρωματισμούς κι αγκάθια

κάτω ακριβώς από τις μασχάλες των ματιών μου



Επιβίωσα με συγγενείς ανωμαλίες

αδιανόητο για τους βοτανολόγους

ρίζες διάχυτες, επιφανειακές όλες

όλες εκτός από μία, τη κεντρική



Βρήκε πηγή στο διάβα της και αναπτύχθηκε

στα έγκατα της γης έφτασε

Έντομα ποικιλόμορφα

εντόπισαν την… Συνέχεια