Σε σας γελώ

μάσκα φορώ

κλόουν αστείος,

χορεύω μόνος

σ΄ ένα σανίδι

ο κόσμος κρύος..



Να μ΄ αγαπάς,

να μου μιλάς

να με θυμάσαι,

το δάκρυ κρύβω

σε μια μου τσέπη

μη με φοβάσαι..



Χλωμό φεγγάρι

και το σκοτάδι

με ξεγυμνώνει,

πετώ τη μάσκα

η νύχτα φεύγει

δε ξημερώνει..



Κι αν ο καιρός

είναι ακριβός

και σε χρεώνει

αλλάζει ο… Συνέχεια

Πως να σου πω για τις σιωπές;

σαν δεν υπάρχει το κενό

δε βγαίνουνε οι φθόγγοι

με τη γλώσσα του σώματος μιλώ

με τα θλιμμένα μάτια,

τη νοηματική μου έμαθαν

οι βράχοι που σμιλεύω

σ΄ένα κατάρτι πήλινο

σημαία δε γυρεύω



Πως να σου πω

για το κυπαρισσόμηλο που από παιδί

στις χούφτες μου το έκλεινα

μαργαριτάρι να γενεί

τάμα να το προσφέρω

σ΄ έναν αλλιώτικο θεό,

έναν… Συνέχεια

Η πρώτη μου ανάσα σε χώμα άνυδρο, ραγισμένο

άνθος εύοσμο, άγριο

με παράξενους χρωματισμούς κι αγκάθια

κάτω ακριβώς από τις μασχάλες των ματιών μου



Επιβίωσα με συγγενείς ανωμαλίες

αδιανόητο για τους βοτανολόγους

ρίζες διάχυτες, επιφανειακές όλες

όλες εκτός από μία, τη κεντρική



Βρήκε πηγή στο διάβα της και αναπτύχθηκε

στα έγκατα της γης έφτασε

Έντομα ποικιλόμορφα

εντόπισαν την… Συνέχεια

Το λευκό μου το σύννεφο

απλωμένο στον ήλιο

αρμενίζει στο γιαλό τ΄ουρανού

Επιβάτης ο άνεμος

και μια ανάσα μικρή

ταξιδεύουν μακριά

διασχίζοντας τ΄οριζόντιο πέλαγος

Στη καμπύλη του τόξου,

την άγκυρα ρίχνουν

και θαυμάζουν φεγγάρια αναμμένα

κι αστερίες που λάμπουν



Δώρα στέλνουν φιλιά

και σε γράμμα τα κλείνουν

Ανθισμένα κλωνιά

τα σκαλιά που πατούν

Δεν υπάρχει… Συνέχεια

Παρατηρητής απεσταλμένος

εμφανίστηκα μέρα γιορτινή

Οι άγγελοι γελούσαν,

οι άνθρωποι έκλαιγαν

Αναρωτήθηκα το γιατί πολλές φορές

Συγκέντρωσα στοιχεία

έμαθα, δικαιολόγησα

Ο φόνος φάνηκε να είναι ένας συντελεσμένος μέλλοντας

Θα έχω λοιπόν, θα έχω γεννηθεί

εφόσον θνητοί με φέρουν στη ζωή

θνητοί με θηλάσουν, θνητοί με αναστήσουν..



Τα πέλματά μου γη δεν άγγιζαν

κι είχα τόσο ανάγκη να… Συνέχεια

Ρούχα φθαρμένα

μάτια θαμπά

μαλλιά ασπρισμένα

χέρια σκληρά



Η κάμαρη άδεια

εσύ πουθενά

γυρεύω σημάδια

στα γκρίζα κελιά



Κρυμμένοι οι στίχοι

αρνούνται να βγουν

τα χείλη σωπαίνουν

οι αλήθειες γελούν



Ραμμένα τα χείλη

κραυγής φυλακή

ελπίδες κλεισμένες

σε κρύο χαρτί



Με ασπρόμαυρες νότες

σεντόνι μπαλώνω

πεντάγραμμο στρώνω

το σώμα… Συνέχεια

Πολεμώ μια ζωή μεταλλαγμένη

να θρέψω με τροφή φυσική

Στα καταστήματα υγιεινής διατροφής

τα ράφια γεμάτα

η τιμολόγηση με bar code



Βρίσκομαι στης πόλης το κέντρο



Επιχειρώ να βγάλω

τις μεταξωτές μου μάσκες

Θεέ μου!

Πως να αντικρύσω το πρόσωπό μου;



Γιαούρτι με λιπαρά κατεργασμένα,

μηδενικά σαν τη ζωή μου και μέλι

με άρωμα γνωστού σχεδιαστή καταναλώνω



Αποσύνθεση… Συνέχεια

Είδος σπάνιο

στεφανωμένο από φως

εξαγνισμένων δαιμόνων



Η ασπίδα και το δόρυ λευκόχρυσα

Στο χέρι, πένα που στάζει μελάνι κόκκινο

Ένας αιμόφυρτος στίχος σε φωνή παθητική

με πληγές από νωπές κεντιές στο στήθος



Κατ΄ εξακολούθηση ανιχνευτής του παρόντος

Καλλιεργητής μαργαριταριών

στο κοραλλιογενές νησί των ονείρων



Ποιας ηλιαχτίδας είσαι ο γιος;

Ποιας παλάμης είσαι η… Συνέχεια

Φιλενάδα το σκέφτηκα και έτσι

μα το σκέφτηκα κι αλλιώς

Λέω άλλο λαδάκι να μη βάλω..



Υπάρχει μια στιγμή

που η ζωή κι εσύ

ενώ περπατάτε παράλληλα

πλάι, πλάι

ξάφνου χάνεστε

Αρχίζει ένας πανικός

ένας αγώνας ταχύτητας

για να ξαναβρεθείτε

Κάνεις κύκλους

ανεβοκατεβαίνεις σκαλιά

ιδρώνεις από αγωνία

Ψάχνεις παντού για να τη βρεις

Χτίζεις, γκρεμίζεις, σκάβεις..



Τα… Συνέχεια