Συρφετός εξαθλίωσης

Σ’ ένα στίβο παράνοιας,

Αλλοτρίωσης, ισοπέδωσης!

‘’Τίτλοι’’ χωρίς αντίκρισμα,

Λόγια για τα Λόγια!...

Έκλειψη ήλιου και σελήνης

Αστέρια στη λάσπη…

Ουρανός ώρα μηδέν!

Πλανητική διαστροφή,

ανοργασμικοί εγκέφαλοι,

ιοί φιλαυτίας,

ακατέργαστης ‘’μαγκιάς’’…

παλικαριά της δεκάρας!

Ξεπεσμός με ωδές βούρκου,

Ύμνοι του ΤΙΠΟΤΑ!

Υποκλίσεις σε θεούς

‘’Άνευ χαρτοφυλακίου’’.

Εμπαιγμοί πίσω από… Συνέχεια

Δροσοσταλίδες της αυγής η θύμησή σου

Κι ένα φεγγάρι λησμονιάς μέσα στο χρόνο.

΄Αγνωστο άκουσμα ο ήχος της φωνής σου

Και η μορφή σου στου μυαλού την πλάνη μόνο!



Ξεθωριασμένες πινελιές τα γράμματα σου ,

Η απουσία σου κενό που ισοπεδώνει,

Να’ μουνα εικόνα σμιλεμένη στα όνειρά σου

Κι αυτό το ‘’τσακ’’ που τη στιγμή απογειώνει!



΄Όμως δεν ήμουν ούτε όνειρο, ούτε αλήθεια,

Ήμουνα φαίνεται για σένα ένα παιχνίδι,

Και κάθε λέξη σου ειπωμένη από… Συνέχεια

Το κτήνος βρυχάται…

κάθε ώρα , κάθε στιγμή,

κάθε λεπτό!

Ρουφά το αίμα σου,

την ψυχή σου,

την ανάγκη σου

και …χαίρεται!

Φουσκώνει από αγαλλίαση!

Δηλώνει άνθρωπος,

μα είναι τέρας…

Κι εσύ στωϊκά εκεί!

Είναι στιγμές

που θες να το λιώσεις!

Μα, περιμένεις τη στιγμή,

που θα το δεις να πέφτει,

κατάχαμα…

να σωριάζεται,

πάνω στη δική του οργή…

Μόνο που η στιγμή αργεί…

Σιγοτραγουδάς,

Κόντρα στο βρυχηθμό… Συνέχεια

Μια μοιραία στιγμή,

η στιγμή που σε είδα,

Λατρεμένη γιορτή

κι όμως ήταν παγίδα.

Ναι… σε άφησα φως μου,

στης ζωής σου το ψέμα,

Σιωπηλός ο καημός μου,

ζωγραφίζει στο βλέμμα.





Σε συνάντησα πάλι

Η στιγμή ήταν τυχαία,

Εσύ ήσουν με άλλη

Κι εγώ δίχως παρέα.

Σε προσπέρασα δήθεν

Με αδιάφορο βλέμμα,

Όμως δεν έχει κλείσει

Και με καίει το θέμα.



Ρεφραίν



Πως μπόρεσα και σ’ άφησα

Να ζεις στη φυλακή… Συνέχεια

Μια ανάσα ζωής

απ' τα χείλη μου πήρες,

και ξυπνήσαν θαρρείς,

κοιμισμένοι κρατήρες!



Μια σταγόνα δροσιάς,

το δικό σου το χάδι.

Πινελιές ζωγραφιάς,

σ' ένα άχαρο βράδυ!...

΄Ενα διάλειμμα πες,

σε μια άχρωμη μέρα,

ήταν Τρίτη μου λες

κι όμως ήταν Δευτέρα.



Σ' αγαπώ μου' χες πει,

κι εγώ σ' είχα πιστέψει,

όμως κάποιο πρωϊ,

είχες φύγει πριν φέξει!...

Στο κελί σου σκυφτός,

ξαναγύρισες φως μου,

τι κι αν… Συνέχεια

Χλωμά χαμόγελα και άδεια πορτοφόλια,

χρώματα γκρίζα και παράθυρα κλειστά,

οι υποσχέσεις πάντα μένουνε στα λόγια,

και οι καημοί πίσω από κάθε κλειδαριά!



Περνάς διαβάτη σκυθρωπός και όλο τρέχεις!

πρόσωπα ανέκφραστα στο δρόμο συναντάς...

σπρώχνεις, σε σπρώχνουν,πώς μπορείς και το αντέχεις,

πάνω στο άρμα των παθών σου να γερνάς;



Πλαστές εικόνες της ζωής σε ξεμυαλίζουν,

σου τις χαρίζουν για να νιώθεις δυστυχής.

Τα όνειρά σου στο συρτάρι… Συνέχεια

Το σκοτάδι σκεπάζει

κάθε τι που αγγίζω.

Ο θυμός με τρομάζει

και τα ενθύμια σχίζω.

Να χανόμουν στη νύχτα...

σε μιαν άλλη αγκαλιά,

δίχως πια να με καίνε,

τα δικά σου φιλιά.



=====



Ναι, σε ψάχνω στ' αστέρια

και απλώνω τα χέρια,

μα περνούν τόσα βράδια

και αυτά μένουν άδεια.

Μου θολώνουν τη σκέψη,

οι δικές μας στιγμές,

δεν το έχω πιστέψει,

πως θα μείνουν στο χθες.





Ρ

΄Αλλος ένα… Συνέχεια

Μια παλιά φωτογραφία,

που με καίει σαν αμαρτία,

χρόνια τώρα ξεχασμένη στο συρτάρι.

Γράμματα κιτρινισμένα,

μου ξυπνούν απωθημένα,

κάποιας νύχτας με ολόγιομο φεγγάρι.





Μια συνάντηση τυχαία,

μία σύμπτωση ακραία,

που σημάδεψε για πάντα τη ζωή μου.

Και κατέληξε μοιραία,

να βρεθούμε οι ΄δυο παρέα

και να κλέψεις το μυαλό και τη ψυχή μου!



Ρ

Και του έρωτα τα βέλη,

μας σημάδεψαν λαθραία,

τα κορμιά και οι καρδιές… Συνέχεια

Βαριά η διάθεση, όλα σου φταίνε,

βουτάς και χάνεσαι σε κάθε βήμα,

όλοι τριγύρω σου λάθη που καίνε,

κι εσύ βολεύεσαι να νιώθεις θύμα!



Κάθε σου μέρα, βαρύ φορτίο,

όλα ανάποδα λες πως σου πάνε,

κατακαλόκαιρο και νιώθεις κρύο,

βρίζεις τα ''βάσανα'' που σε γερνάνε!



Θυμώνεις με όλα και με το χρόνο,

με τη ζωή σου, το διπλανό σου,

μες το καβούκι σου βιώνεις πόνο,

μα εσύ φυλάκισες τον εαυτό σου!



΄Εξω η ζωή σε… Συνέχεια

Δυο κεριά μισοσβησμένα,

τα ρολά κατεβασμένα

και το σπίτι βυθισμένο στο σκοτάδι...

Μοιάζουν να θρηνούν για μένα,

που, παρά τα δεδομένα,

μένω ακόμα να ζητώ ένα σου χάδι.





Στου μυαλού μου τον καθρέφτη,

μας κοιτώ, δε βλέπω φταίχτη,

μα μετράω στο κορμί μου τα σημάδια.

Λες κι έχουν περάσει χρόνια,

τι κι αν άλλαξα κολόνια...

η καρδιά μου μακριά σου μένει άδεια.



Ρ

Η δική μας ιστορία,

ένα βότσαλο στη… Συνέχεια

Σε άπαιχτη ταινία της καρδιάς σου

ρόλο ζητώ να πάρω και να παίξω.

Μα εσύ δε λες ν' ανοίξεις τα χαρτιά σου,

δεν ξέρω άν και πόσο θα αντέξω.



Σ' απάτητα δρομάκια της ζωής σου

θέλω να κάνουμε τα βήματα παρέα,

να γίνω χορηγός της έμπνευσής σου

και ενιαίο να συστήσουμε φορέα!



Ρ

Μες την Ανώνυμη Εταιρεία σου κρυμμένος/η

στα καλντερίμια της ζωής σου μπερδεμένος/η,

δεν έχεις έμπνευση, δεν έχεις φαντασία

κι από το έργο έχεις χάσει την… Συνέχεια

Βαριανασαίνει η αντοχή,

και το σχοινί τεντώνει.

Θεέ μου να πέσει μια βροχή

να ξεπλυθούν οι πόνοι.



Η κουρασμένη η καρδιά,

το λυτρωμό γυρεύει,

αγάπη και παρηγοριά

μα η πίκρα διαφεντεύει!



Ξεσηκωμένη η λογική,

ορμάει και ξεσπαθώνει,

Κι έτσι και σπάσει το σχοινί…

ο λογισμός παγώνει!



Αχ, να’ χε στόμα το χαρτί και τούτη εδώ η πέννα,

θα’ χε ραγίσει η σιωπή, θα ράγιζε κι… Συνέχεια

Είπες πως έφυγα μα είμαι πάντα εδώ,

εσύ προσπέρασες χωρίς να με κοιτάξεις,

κι εγώ που πίστευα σε γνώριζα καιρό,

αναθεώρησα του νου μου τις διατάξεις!



Είπες πως χάθηκα μα ήμουνα εκεί,

σιωπηλά σε μια γωνιά να περιμένω,

η παρουσία σου φιγούρα μαγική,

μέσα σε όνειρο που μοιάζει στοιχειωμένο!



Τώρα θυμήθηκες τα ρέστα να ζητήσεις,

για ένα κεφάλαιο που θέλησες να κλείσεις!!

Τώρα το σκέφθηκες να βγεις και από πάνω…

στην ίδια θέση θα με… Συνέχεια

‘’Κάθε Πρωτοχρονιά θυμάμαι… κάθε Πρωτοχρονιά ελπίζω… κάθε Πρωτοχρονιά κλείνω λογαριασμούς! Απολογισμός και νέο ξεκίνημα!!’’ Κάπως έτσι πιστεύω πως είναι για τον καθένα μας αυτή η μέρα, πέρα από τα ψώνια, τη γαλοπούλα, το ρεβεγιόν και ότι άλλο σχετικό που μας απορροφά εν όψει αυτών των ημερών κάθε χρόνο.



΄Ενας χρόνος φεύγει άλλος έρχεται! Είναι δημιούργημά μας, ναι… για να μας θυμίζει την ανατολή και τη δύση της ζωής, την αρχή και το τέλος, το θάνατο και τη γέννηση, για να μας κρατάει… Συνέχεια