Χριστούγεννα





Χριστούγεννα…



και στης νυχτιάς τη σχόλη



χιονόλευκων πετάλων δρόμοι.



Μεταξωτές στο φως τους οι ψυχές



σκεπάζουν , λιώνουν…

Φως των φάρων

Τα δίκτυα λόγων ψυχής , ιδεατοί  ανεμώνες

στους κύκλους των ανέμων μας αμάραντοι λειμώνες.

Στις κρήνες του καλοκαιριού τις γλώσσες τους δροσίζουν

στου φθινοπώρου τις πηγές τις αντοχές  σταθμίζουν .

Όσες κι αν είναι οι απειλές σπάζουν κι αυτές μοιραία

όπως του φλοίσβου οι πτυχές καπάτσο    Καφηρέα.

Η  ανοιχτή τους θάλασσα μισεύει  τα  πλοιάρια

κι οι  ύφαλοι των στεναγμών ξεσκίζουν…

Αδιαπραγμάτευτο όχι !





Μα και να μη θέλω , γράφω

να πω ένα όχι στην "ανυπαρξία".

Για το πνεύμα , τα πνεύματα

που δεν κοιμούνται και στοχάζονται…

Για την ψυχή ,τις ψυχές που συμμερίζονται

έναν αγώνα επίγειο ανεξαργύρωτο

γραμμένο στα χαρτιά

στις δυνατές μνήμες.

Για ένα όχι των επιγόνων αδιαπραγμάτευτο…





Με την ψυχή μας εκεί , μαζί τους

στη δυναμική της αναλλοίωτης έκβασης.

Και μια θέληση ανεξίτηλη…