Κουπλέ

Καημέ,  βαρύς, ασήκωτος, 

σαν το καφέ που  πίνω

κατάντησες  τα στήθεια μου

…παράθυρο κλειστό.

Μου κλέβεις, το χαμόγελο

έστω, κι’ αν, δε το δείχνω…

Κουπλέ

Φεύγουν τα νιάτα, περνούν τα χρόνια

χάνεται η ζωή

η ευωδιά της , σαν τη κολόνια

σβήνει, ως  το πρωί.

Η  μέρα ψεύτρα  η  νύχτα κλέφτρα

μικρή η ανατολή…

Στη …κατάρα σου, δεν έδινα βαρύτητα

αψηφώντας  το πανάθλιο πρόσωπο σου.

Επαρκώς,  ποτέ μου, δεν αναρωτήθηκα,

για το αόρατο, στυγνό …χαμόγελο σου.

Στις προκλήσεις σου, αδιάφορα  προσπέρναγα

παραβλέποντας,  την εμπαθή σου…

Πρωί, πρωί ,ανέτειλε

και, σήμερα ο ήλιος

τι  ευτυχία, να θωρείς

την  κόκκινη μορφή του

να ορθώνεται απ’ της θάλασσας  

τα ολόφυρα μετάξια.

Μεγαλειώδεις  οι…

Γιατί, καμπάνα αρνήθηκες

να αντιλαλήσεις  ήχο

αφήνοντας  την εκκλησιά

σ΄ απέραντη σιωπή?

Ωδή πως και, θεώρησες

ανεπαρκή το στίχο

…παντρεύοντας  το εύηχο,…

Κουπλέ

Στα  παραθύρια σου γέρνεις

τις  πλεξούδες σου και, υφαίνεις…

Μες τα μάτια σου τον  ήλιο

κι’ ονειρεύεσαι  βασίλειο.

Ρεφρέν…

Ψέμα!  Καθώς  αθέτησες

τη πρώτη σου συγνώμη,

στο λάθος,  δίνοντας  λαβή

να αναπαραχθεί…

Έχασες  το δικαίωμα

της  ηθικής  οι νόμοι

να δουν, με ελαφρυντικά

την όποια  σου, ενοχή.

Εάν, το παρερμήνευσες

από κακή συνήθεια

στο …ψεματάκι σου…

Παγκόσμια  μητέρα μας:  Ελλάς…

Απαύγασμα, πολιτισμών και, μήτρα

μυστήρια, ανυπέρβλητα φυλάς,

στη γη σου, με βαριά ,αιώνια ρήτρα.

Ανάδελφη,  αρχέγονη γωνιά

…ουράνιων Θεών  προικώο δώρο…

Εκεί η χαρά  που ορθώνεται η λύπη παραστέκει,

στα σκοτεινά ανεπαίσθητα, στους  ίσκιους,  ελλοχεύει.

Βλέπει, την όμορφη χαρά,  πλουμιδοστολισμένη,

παντού καλοδεχούμενη, στο πέρασμα της γέλια,

εγκώμια ασματόπλεκτα ,  χνάρια,

τραβούν ξωπίσω, σαν τ’ οίστρου…

Τι προσδοκάς , το δίκιο σου

από, τους …δήθεν νόμους?

Οι δυνατοί τους έφτιαξαν

αυτούς, υποστηρίζουν

κι’ αν κατά τύχη αδύναμοι,

τους ισχυρούς …νικήσουν,

σαν νικητές  μετά κι’ αυτοί,

τους  ίδιους, …

Εγώ, στο υποσχέθηκα

πως, θα σε καθαρίσω

κι’ όσο επιμένεις δάκρυα

να μου προσθέτεις… πίσω,

  σου το ομολογώ,

δε κάνω ούτε βήμα,

και, μη θαρρείς  εκδίκηση

παίρνω, για να σαι  …θύμα.

Απλώς , αυτή  η διάθεση

αυξάνει, όταν σε βλέπω

ένστικτα ,…

Στην αφέλεια  μου  κάποιους …σοβαρούς  εμπιστεύτηκα  που  αποδείχτηκαν , διαβρωμένοι  περίτρανα  …

Το  προηγούμενο, στην αφέλεια μου … λογικό σφάλμα , σε εκχώρηση αρμοδιοτήτων, σε …σοβαροφανείς  μετέτρεψα  επιτρέποντας,  να  διαχειρίζονται  τα  φτωχικά  μου  ιμάτια  ωστόσο  τα κενά,  χυδαία  συμπλήρωναν  στην ισχνή γκαρνταρόμπα  τους …  

Μα, δε διδάχτηκα!  Με άφεση αμαρτιών  επέτρεψα  στους  φαύλους  την  επανόρθωση  πρότερης,  στην…

Κι’ αν τον εαυτό μου, ειλικρινά

σου αποκάλυψα, τι?

Στην αδιαφορία σου οι ευαισθησίες μου,

έτυχαν αρνητικής  ανταπόκρισης.

Κι’ αν, θετικά

να, σε προσεγγίσω αποπειράθηκα, τι?

Τα υπέρ του χαρακτήρα μου, ακροθιγώς

υπέπεσαν, στην αντίληψη σου.

Στην ουσία, άσχετο προέταξες λόγο…

Το  πνεύμα μου, το δήλωσε

…αφεντικούλη, φτάνει

άσε, το έρμο σου μυαλό

διακοπές  να κάνει.

Πάψε, να το παρατραβάς

σκυμμένος, στη σελίδα

κλείσε τον υπολογιστή

πριν, σου λασκάρει  η βίδα.

…Πάρε  βατραχοπέδιλα

μάσκα, μαγιό, ομπρέλα

και,…

Κουπλέ

Άλλη,  μια μέρα

που καράβια αρμενίζουνε,

σ’  άγριες  θάλασσες,

με εύνοια του καιρού.

Ψεύτικους  όρκους

  κάποιοι, αγάπης  ψιθυρίζουνε,

άσχημα λόγια

 άλλοι  λένε, χωρισμού.

Ρεφρέν

Κι’ εγώ, στα στέκια της Ερμού…

Βαθυστόχαστες  εκφράσεις

η  σοφία δίχως …οίκτο

είναι εκείνα,  που απορρίπτω

σ’ όλες  τους, τις  διακυμάνσεις.

Ξεδιαλέγω  σπείρα, σπείρα

της  ζωής  τα  ότι, κι’ ότι

αφενός,  γιατί η  διότι

αντιστέκομαι, στα  στείρα.

Αναπόσπαστο κομμάτι

ως  πιστεύω, στη ζωή…

Μια φορά κι’ ένα καιρό τότε, που τα όνειρα, δεν είχαν σταθερή κατοικία μα τριγύρναγαν πότε δω και, πότε εκεί αποφάσισαν ότι, κάπου επιτέλους, θα έπρεπε να εγκατασταθούν  μόνιμα  αλλά… Που? 

Το πρόβλημα  φαινόταν άλυτο διότι, τα καλύτερα στέκια εκείνης  της  εποχής  ήδη, ήταν πιασμένα  όπως  ας  πούμε...

Στο ψηλότερο βουνό  όπου,  κατοικούσαν οι Θεοί!

Στις  μεγάλες  σπηλιές,  που ζούσανε τέρατα και, δράκοι!

Στη  θάλασσα……

Αγάπη, κι’ αν ξεσπάθωσες

στ’ αδίστακτο συμφέρον

θεωρώντας, με αγνότητα,

θα του εναντιωθείς

όσο να το  προσπάθησες

χαμένη, εκ’ των  προτέρων

η μάχη και, στα…

Κουπλέ

Όσοι, ρωτούν γιατί,

απορρίπτω συντροφιές?

Τέτοιο ερώτημα

αβασάνιστα,  ας  μη θέτουν,

δεν  αποκλείεται

να έρθει, μια στιγμή

στη συνταγή, π’ ακολουθώ,

να ανατρέχουν.

Ρεφρέν

Δικαιολογία, δε χρειάζομαι  καμιά

την…