Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (219)

ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΘΑ ΣΕ ΤΥΡΑΝΝΟΥΝ

Στην άκρη της απελπισιάς

στα σύννεφα τ’ ονείρου ,

στο πρόναο μιας εκκλησιάς ,

ή στο ζενίθ τα’ απείρου ,

θα ξοριστώ και θα χαθώ ,

να μην με βρίσκει μάτι ,

απ’ το δικό σου το πικρό ,

φαρμακερό γινάτι.

Ρεφ.

Θ’ αναζητάς τη συντροφιά μου ,

οι μνήμες θα σε τυραννούν ,

κι οι μαχαιριές σου , στην καρδιά μου ,

μες τη δική σου θα πονούν.

./././././

Στην πιο απόμακρη γωνιά ,

σε άλλον γαλαξία ,

στων αστεριών την ερημιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 12 Δεκέμβριος 2009 στις 11:06 — 9 σχόλια

Αν σου τρέξει η ζωή (Από την 1η Συλλογή)

Αν σου τρέξει η ζωή ,

άλλη πόρτα θα διαβείς και θα περάσεις ,

μ΄ αν επόνεσες πολύ ,

βρες το δρόμο το στρατί ,

που σε οδηγεί στην κορυφή να φτάσεις .

./././././

Κι αν θα βρείς παντού φωτιές ,

βρες κουράγιο να παλέψεις να τις σβήσεις ,

πρέπει στις κακοτοπιές

να διδάσκεσ΄ απ’ το χθές

τη ζωή σου όπως θέλεις να τη ζήσεις .

./././././

Μη ρωτάς πως και γιατί ,

άσε μόνη την καρδιά σου ν’ απαντήσει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 11 Δεκέμβριος 2009 στις 8:07 — 6 σχόλια

ΠΥΡΠΟΛΗΣΕ ΑΠΟΨΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ (ΑΠΟ ΤΗΝ 5Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Σαν άγγελος , σαν αστραπή ,

σαν βέλος , σαν γεράκι ,

σαν δροσερή αναπνοή ,

μες το καλοκαιράκι ,

ήρθες με γέμισες φιλιά ,

μου κράτησες τα χέρια ,

μου είπες λόγια τρυφερά ,

μ’ ανέβασες στ’ αστέρια .

ρεφ.

Πυρπόλησε απόψε την καρδιά μου

κι ας είσαι μια εικόνα τρυφερή ,

το βράδυ πού ‘ρχεσαι στα όνειρά μου

και φεύγεις πριν να έρθει η αυγή.

./././././

Σαν σύννεφο τη χαραυγή ,

σαν μιας βροχής ψιχάλα ,

σαν το πολύχρωμο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 10 Δεκέμβριος 2009 στις 15:22 — 8 σχόλια

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ

ΓΙΟΡΤΗ ΑΝΝΑΣ
9/12/09
Μες του χειμώνα του χιονιά ,
Στο κρύο και στ’ αγιάζι ,
Ευχές ζεστές , πολλά φιλιά ,
Στην Άννα που γιορτάζει .

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 8:23 — 6 σχόλια

Από τα δύσκολα με πας (Από την 1η Συλλογή)

Ζωή περνάς δεν μ’ ακουμπάς

και ξέρεις το πώς δεν σ’ αρνιέμαι,

περνάς γοργά δεν σταματάς

και γω απάνω σου κρεμιέμαι .

Από τα δύσκολα με πας

τα σκοτεινά τα μονοπάτια

και μ΄ αγοράζεις με πουλάς

κι είν’ η καρδιά χίλια κομμάτια.

Πήρα το δρόμο το στρατί

μ’ αργεί πολύ να ξημερώσει

και μες το νου μου το γιατί

δεν θελει η νύχτα να τελειώσει .

Μα στης καρδιάς τη παγωνιά

βρήκα στο δρόμο μου δυο μάτια

και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 9 Δεκέμβριος 2009 στις 7:30 — 5 σχόλια

ΣΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΠΟ (MELODY) ΜΑΡΙΑ ΜΕΡΑΜΒΕΛΙΩΤΑΚΗ

Ήρθες σαν χελιδόνι στην αυλή ,

με μάγεψες με αηδονιού φωνή ,

άνοιξη ψυχής και καλοκαίρι ,

αχ παραμύθι ζω με σένα ταίρι .

Φεύγεις με την πρώτη τη βροχή

Σεπτέμβρη και φθινόπωρου αρχή ,

μ’ άφησες με μάτια δακρυσμένα ,

αχ δεν μπορώ να ζω , χωρίς εσένα .

Ρεφ.

Χελιδόνι πάρε με μαζί ,

η αγάπη σου μη με ματώσει ,

ειν’ ο χωρισμός βαθιά πληγή ,

δεν μπορεί η καρδιά να τη σηκώσει ,

χελιδόνι πάρε με μαζί .

Κέντησες τη φωνή σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 8 Δεκέμβριος 2009 στις 7:58 — 7 σχόλια

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ

Ένας ζωγράφος το πρωί τα μάτια ανοίγει ,

στήνει καμβά στη κεντρική την αγορά ,

όλα τα πρόσωπα στον πίνακα τα σμίγει ,

σμίγει , το γέλιο , με τη λύπη τη χαρά .

Φτιάχνει χασάπηδες μαχαίρια και μπαλτάδες ,

φτιάχνει ψαράδες με γαρίδες κι αστακούς ,

τα καροτσάκια τους να σέρνουν οι κυράδες ,

πορτοφολάδες , κλέφτες κι αστυνομικούς .

Φτιάχνει μπαρμπέρηδες , ξουράφια και πινέλα ,

φτιάχνει μοδίστρες μπρος στις ραπτομηχανές ,

τις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 7 Δεκέμβριος 2009 στις 12:12 — 9 σχόλια

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ-ΟΣΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΑΥΡΙΟ 6/12/09

Ρότα να παίρνεις στη ζωή

τ’ ανέμου του ουρίου ,

με συντροφιά ευχή ζεστή

σαν λάβα ηφαιστείου .

*****

Ξάστερο να ‘χεις ουρανό

στη σκέψη , στην ευθύνη

και στη γιορτή χρωματιστό

τόνο η χαρά να δίνει

*****

Ποτέ στο διάβα σου μη βρεις ,

του πόνου το σημάδι ,

μα αν τον βρεις , να μη τρωθείς ,

να ‘ναι απαλός σαν χάδι .

*****

Όμορφο να ‘ναι και γλυκό ,

ότι βαθιά σ’ αγγίζει ,

αγγέλου , ασπίδα σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 5 Δεκέμβριος 2009 στις 21:25 — 6 σχόλια

ΜΗΝ ΤΑ ΛΥΓΙΣΕΙΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ

Βγαίνει αγνάντια το παιδί ,για της ζωής τη μάχη

και όπλο του για να ‘χει , της μάνας η ευχή ,

που έβγαινε απ’ τη καρδιά , που είπε η ψυχή της ,

ανάσα και πνοή της ,για ‘κείνη τα παιδιά .

Ρεφρέν

Μη τα λυγίσεις τα φτερά ,

σαν πληγωθείς αητέ μου ,

είναι γεμάτη η ζωή κάθε λογής πολέμους ,

μη μου στερήσεις τη χαρά ,

να σε θωρώ ακριβέ μου ,

στους ουρανούς της σκέψης μου , να σκίζεις τους ανέμους..

Βγαίνει στ’ αγνάντια το παιδί κι η… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 4 Δεκέμβριος 2009 στις 8:17 — 10 σχόλια

ΣΤΗ ΓΚΡΙΖΑ ΑΥΓΗ ΚΑΝΕ ΕΥΧΗ

i>b>Γκρίζα ξημέρωσε αυγή ,

στο νου και τη καρδιά μου ,

σκουπίδια λιώνουνε στη γη ,

όλα τα όνειρά μου .

Ρεφρέν

Στη γκρίζα αυγή , κάνε ευχή ,

ο ήλιος φως να στείλει ,

έχε ελπίδα κι αντοχή ,

άνοιξη θ΄ ανατείλει .

Μουντός βαραίνει ο καιρός ,

πλακώνει τη ψυχή μου

κι ένας βαρδάρης φοβερός ,

σαρώνει τη ζωή μου.

Ρεφρέν

Στη γκρίζα αυγή , κάνε ευχή ,

ο ήλιος φως να στείλει ,

έχε ελπίδα κι αντοχή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 3 Δεκέμβριος 2009 στις 7:27 — 9 σχόλια

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Πάνω στα χνάρια τα δικά σας δεν πατάω ,

εγώ κρατάω τη δική μου τη γραμμή ,

σεις μου χρωστάτε , μα εγώ δεν σας χρωστάω

δεν την πουλάω της ψυχής μου την τιμή .

Ρεφ.

Βαρέθηκα να σας ακούω να μιλάτε ,

για μια Πατρίδα , που εσείς δεν αγαπάτε ,

βορά την κάνετε στην κάθε βουλιμία ,

για να την σώνετε στην πρώτη ευκαιρία .

Δεν αποδέχομαι τις όποιες σας προτάσεις ,

που ‘χετε φτιάξει με αρρωστημένο νου ,

που ‘ναι γεμάτες από μύριες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 2 Δεκέμβριος 2009 στις 8:29 — 9 σχόλια

ΣΤΗΣ ΖΩΗΣ Τ’ ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΑ

Μπάτης πνέει δροσερός ,

πουνέντες στη ψυχή μας ,

σβάρνα πάει ο καιρός

κι η μοίρα τη ζωή μας .

Ρεφ.

Στης ζωής τ’ ανεμολόγια ,

παρά πέντε τα ρολόγια ,

της ζωής μας δείξανε ,

χιόνια πάνω στα μαλλιά μας

και το κρύο στη καρδιά μας ,

οι καημοί μας ρίξανε .

Όστρια στρέφει τα πανιά

και δεν ακούει τιμόνι ,

τρώει αρμύρα τα σκαριά ,

ποιος φεύγει , ποιος γλιτώνει .

Ρεφ.

Στης ζωής τ’ ανεμολόγια ,

παρά πέντε τα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 1 Δεκέμβριος 2009 στις 7:27 — 16 σχόλια

ΤΙ ΕΙΝ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ

Απ’ της ζωής το ισοζύγιο ,

με τη χαρά σε διαζύγιο ,

είμαστε πάντοτε χαμένοι από χέρι ,

τι είν’ αυτό που μας κρατάει ,

στον άνεμο δεν μας σκορπάει ,

βουτιές σαν κάνουμε στου πόνου το πανέρι .

Ρεφ.

Είν’ η αγάπη που τη δύναμη μας δίνει ,

στα δυο τον πόνο τον μοιράζει κι απαλύνει ,

σκουπίζει δάκρυ που στα μάγουλα κυλά ,

αιώνια τη συντροφιά της μας χαρίζει ,

ότι γκρεμίζεται ξέρει και ξαναχτίζει ,

σαν Άγιο χέρι , μας χαϊδεύει , μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 30 Νοέμβριος 2009 στις 7:26 — 8 σχόλια

ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΥ (ΑΠΟ ΤΗ 12η ΣΥΛΛΟΓΗ)

Αφού στεγνά μας ξέγραψες ζωή από παιδιά σου ,

πικρά μας αποκλήρωσες , σαν νόθους , σαν αλήτες ,

μονάχη να τη χαίρεσαι , τούτη την ανθρωπιά σου ,

εμείς αλλού πηγαίνουμε , του σύμπαντος κομήτες .

Ρεφ.

Ταξιδευτές του νου ,

στα βάθη τ’ ουρανού ,

σ’ άλλους αστερισμούς και γαλαξίες ,

αφού η γη πληγή ,

σ’ ουράνια σιγή ,

θα ψάξουμε γι ανθρώπινες αξίες .

Αφού μας περιφρόνησες , τον ήλιο στην καρδιά ,

του νου μας τη διάσταση και την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 29 Νοέμβριος 2009 στις 13:06 — 9 σχόλια

ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΑΣΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Στείρα ανάσα της ζωής , μη δόσεις στο κορμί σου ,

μη το μεθάς με ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις ,

μόνο με τ’ άσπρα όνειρα , π’ αγγίζουν τη ψυχή σου ,

ντύσ’ ‘το το φως για να σκορπά , στις μαύρες παρενθέσεις .

Ρεφ.

Μοιάζει η ζωή σαν σέρνεται ,

απ’ του κορμιού τα πάθη ,

άδειο σακί από χρυσό , δίχως σκοπό και χρώμα ,

στ’ όνειρο ανασταίνεται ,

που απ’ της ψυχής τα βάθη ,

άνοιξη σπέρνει στης καρδιάς , το νοτισμένο χώμα .

Στείρα ανάσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 28 Νοέμβριος 2009 στις 13:12 — 8 σχόλια

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΑΣ ΒΡΑΔΙΑΣ (Από την 12η συλλογή)

Την ομορφιά σου χάρισε απλόχερα η φύση ,

τα πιο αγνά της έβαλε για σένα υλικά ,

μα γέμισες εγωισμό κι αυτός σου έχει στήσει ,

παγίδες σε λασπόνερα και στέκια πονηρά .

Ρεφ.

Απόψε τ’ άστρα ντύθηκες

και τ΄ ουρανού μετάξι ,

μες΄ το σκοτάδι χύθηκες , νεράιδα της νυχτιάς ,

καθόλου δεν λυπήθηκες

τα νιάτα που ‘χουν στάξει

ανθόμελο και έγινες γυναίκα μιας βραδιάς .

Ανθός είσαι που κόπηκες τη ζήση να στολίζεις ,

σαν μαραθείς και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 27 Νοέμβριος 2009 στις 7:21 — 7 σχόλια

ΔΥΟ ΠΟΤΗΡΙΑ ΑΓΑΠΗ ΣΤ’ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ

Ποτάμια έξω η βροχή ,

μέσα μου μαύρη καταιγίδα ,

καρδιά μου είσαι μοναχή ,

στου έρωτά σου τη παγίδα .

Ρεφ.

Δύο ποτήρια αγάπη στ’ όνομά σου ,

πίνω απόψε και ας με πιούν ,

όπου και να ‘σαι στείλε μου δύο φιλιά σου ,

στη μοναξιά μου να με βρουν .

Του φθινοπώρου η αγκαλιά ,

σε τύλιξε πικρή – φαρμάκι

και στου χειμώνα τα σκαλιά ,

θα μπεις καρδιά μου σε λιγάκι .

Ρεφ.

Δύο ποτήρια αγάπη στ’ όνομά σου ,

πίνω απόψε και ας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 26 Νοέμβριος 2009 στις 7:19 — 8 σχόλια

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΦΡΥΔΙΑ

Δυο μάτια και δυο φρύδια ,

με ζώσανε τα φίδια ,

σαν με καρφώσανε ,

μάνα μου με κοιτάξαν ,

τα στήθη μου στενάξαν

και με τελειώσανε .

Ποιος είμαι δεν θυμάμαι ,

μ’ αυτά ξυπνώ κοιμάμαι ,

μάγια μου κάνανε ,

μου πήραν το μυαλό μου ,

στο ξύπνιο στ’ όνειρό μου ,

φωτιά μου βάλανε .

Μάνα μου δεν τ΄ αντέχω ,

ξοπίσω τους να τρέχω

και να τα κυνηγώ ,

δίχως αυτά δεν κάνω ,

θα πέσω θα πεθάνω ,

για κείνα θα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 25 Νοέμβριος 2009 στις 13:49 — 6 σχόλια

ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ (από τη 12η συλλογή)

Το Σαββατόβραδο με σύννεφα και γκρίζο

και ασταμάτητα να πέφτει η βροχή ,

ένα τραγούδι της καρδιάς μου μουρμουρίζω

και παίρνω πλοίο για την άγονη γραμμή .

Ρεφ.

Δεν είχες κάποιον να περιμένει ,

καρδιά να δώσει ένα φιλί ,

σ’ όποιο λιμάνι το πλοίο δένει ,

η μοναξιά σου , στρώνει χαλί .

Αργά τα μίλια καταπίνοντας μ΄ αγέρι ,

η συννεφιά μου ‘χει ματώσει τη ψυχή ,

σε δύο μάτια άπλωσα ζεστό το χέρι ,

πάνω στο πλοίο για την άγονη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 14:34 — 6 σχόλια

Για τη Γιορτη ΤΗς Κατερίνας (Αφιερωμένο σε όσες γιορτάζουν αύριο)

Στην αυλή σου Κατερίνα ,

δυο τριαντάφυλλα , δυο κρίνα ,

άνθισαν και προς τιμή σου ,

σήμερα για τη γιορτή σου .

Να γιομίσουν τη ματιά σου ,

να αγγίξουν τη καρδιά σου ,

τ’ άρωμά τους να σκορπίσουν ,

με χαρά να σε γεμίσουν .

Φυτεμένα απ’ τη καρδιά μας ,

με τη σκέψη , τη ματιά μας ,

οι ευχές μας ν’ ανεβούνε ,

στα ουράνια να πετούνε ,

Άγγελοι να τις κρατήσουν ,

στο Θεό να τις μηνύσουν ,

ευλογία να τους… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 24 Νοέμβριος 2009 στις 7:27 — 10 σχόλια