Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιστολόγιο του/της ορφανιδης νικος (142)

ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ

εσείς που δεν αγαπήσατε

την χώρα των παιδιών σας

εσείς που πάντα χαιρόσαστε

μόνο για το καλό σας

που αφήνετε την χώρα σας

την χώρα τώρα των παιδιών σας

έρημη μέσα στο κάθε τι

στα χέρια των ορέξεων σας

τα πάντα τα ερημάξατε

όλα στο κάθε πέρασμα σας

εσείς τα πάντα εκάνατε

μόνο για το κάθε δικό σας

τα πάντα πρέπει πια να σβηστούν

όλα τώρα να γκρεμίσουν

από τα ίδια σας τα παιδιά

τώρα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 10 Δεκέμβριος 2008 στις 13:36 — 7 σχόλια

ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΗ

Στον Αλέξη

Πάλι ταξίδι γύρεψες

Στα χείλη σου ένα γέλιο

Ταξίδι δίχως γυρισμό

Σε γειτονιά αγγέλων

Σ’ αρπάξανε οι ουρανοί

σύννεφο να σε κάνουν

άφησες μία συντροφιά

φίλους σου να μην φτάνουν

από ψηλά που μας κοιτάς

περνάς καλά η είσαι μόνος

εδώ σε ψάχνουμε εμείς

κοιτάζοντας των δρόμο

λένε πως φταίει η στιγμή

τρελός πως ο αστυνόμος

μα συ ζητούσες για να βρείς

της λευτεριάς τον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 18:35 — 4 σχόλια

Και θέλεις να γίνεις Εξουσία

Πότε θα καταλάβεις την δύναμη σου

Πότε θα καταλάβω την δύναμη μου

Άδικα περιμένουμε η πόρτα να ανοίξει

Είναι σκληρά μανταλωμένη, μες το ψέμα

Άλλοι την κλείσανε, για σένα και για εμένα

Και εμείς παρακαλάμε, με τα χέρια σταυρωμένα

Μην περιμένεις να την ανοίξουν

Δεν θα χαρούμε απλά μας κοροϊδεύουν

Σε ένα νέο κόλπο ξανά να μας εντάξουν

Και αφού πάλι μας ξεζουμίσουν

Ξανά θα μας πετάξουν

Και εσύ ταλαίπωρος μια ζωή σκυφτός

Και εγώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 9 Δεκέμβριος 2008 στις 13:51 — 5 σχόλια

ΤΙ Τραγούδι

Κάποτε οι φίλοι μου παν

Για να γράψω ένα τραγούδι

Να μην είναι σαν και τ’ άλλα

Να το τραγουδάνε όλοι

Μου παν λέει να παντρέψω

Το φεγγάρι με τα λουλούδια

Ένα βυθό της θάλασσας

Γεμάτο με αγγελούδια

Μα πως μπορεί εγώ μικρός

Όλα αυτά να τα παντρέψω

Και την χαρά τον πόνο σας

Όλα σας να τα μαγέψω

Μες αυτήν την κοινωνία

Που όλοι μας αδιαφορούμε

Φίλος φίλο να πληγώνει

Τι τραγούδι πια να πούμε

Πώς… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 8 Δεκέμβριος 2008 στις 13:58 — 5 σχόλια

Σπασμενα ονειρα

Έφυγες χθες, μέσα στην νύχτα

Και πήρες ότι είχα, μέσα στην ζωή μου

Κάρφωσες το μαχαίρι σου, στα στήθια

Ξερίζωσες αυτήν ακόμη, την ψυχή μου

Και όταν μου ανοίξουν, το κορμί

Τότε θα δουν τα όνειρα, σπασμένα

Θα πουν πως είσαι η αιτία μου

ότι ποτέ σου δεν αγάπησες, εμένα

Και έδωσα, ότι κιαν είχα

Και εσύ μου χάρισες, πόνο στο κορμί μου

για μένα η τελευταία, η νύχτα

Μ’ ένα μαχαίρι, καρφωμένο, στην ψυχή μου

Και όταν μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 7 Δεκέμβριος 2008 στις 18:03 — 9 σχόλια

Σελιδα της Ζωης

Πόσες φορές είπα εγώ
Να βγω να το φωνάξω
Να βγάλω το μέσα μου
Στον δρόμο δεν αντέχω
Χωρίς το κόμπλεξ και αιδώ
Από όλα ν’ απέχω

Και να το πω ξεκάθαρα
Ελεύθερη να ζήσω
Θέλω σελίδα στην ζωή
Για πάντα να γυρίσω

Να βάλω γώ τα γιορτινά
Τα μάτια μου να βάψω
Με ροζ στο μάγουλο μου
Αντάβγιες για να φτιάξω
Με τατουάζ στα στήθια μου
Στο σώμα να χαράξω

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 6 Δεκέμβριος 2008 στις 13:51 — 9 σχόλια

Συμβιβασμος:;

Όταν που ήμουνα παιδί

Μέσα στους δικούς τους όρους

συμβιβάστηκα

μού λεγαν να μη ρωτώ

πάντοτε γω να εκτελώ

συμβιβάστηκα

άρχισα να μεγαλώνω

κάπως να τα μπουρδουκλώνω

συμβιβάστηκα

είπα μ’ αγάπες να μπλεχτώ

τους έρωτες για να δεχτώ

συμβιβάστηκα

είδα τα λάθει της ζωής

αν και δεν ήμουνα παιδί

συμβιβάστηκα

παντρεύτηκα και με παιδιά

σε κάθε ίσια και στραβά

συμβιβάστηκα

τώρα δεν θα συμβιβαστώ

θα κάνω ότι θέλω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 5 Δεκέμβριος 2008 στις 16:10 — 8 σχόλια

Τι ελλαδα τι σεα ντιαμοντ

Σιωπή μη μιλάτε,

η ελλάδα ξυπνάει

Φέρτε τσιγάρα,

καφέ να στανιάρει

Μπροστά τους οι χάρτες

Σαν νάνε καράβι

ΣαΪνια οι νάυτες,

οι πολιτικοί της

ο καπετάνιος,

στα ίδια τα μήκη

Στην γέφυρα πάνω,

την θάλασσα βλέπει

Και όλοι στον ύπνο,

κανείς δεν σαλεύει

Κανείς δεν γνωρίζει,

ποια ρότα θα πάρει

ένας τον άλλον,

στην τζέπη κοιτάζει

Οι άλλοι ρωτάνε,

τι λεν τα ταρώ τους

Μη τύχη και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 4 Δεκέμβριος 2008 στις 14:01 — 6 σχόλια

ΠΑΛΙ ΜΟΝΗ

Σε είδα πάλι, χθες να τριγυρνάς
Αριστοτέλους, μητροπόλεως, γωνία
Και στα λαδάδικα, να ξενυχτάς
Ποτό τσιγάρο, μοναξιά, με απορία

Πάλι στο πλήθος, μόνη σου
Πάλι στα χείλη, η σιωπή
Πάλι τα πίνεις, μόνη σου
Και αιτία, ψάχνεις, για να βρεις

Σε είδα πάλι, χθες, να περπατάς
Αριστοτέλους, πεζοδρόμιο σοφία
Και στο γέντι κουλέ, κάθε βραδιά
Ποτό τσιγάρο, μοναξιά, σε μια γωνία

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 18:00 — 5 σχόλια

ΠΟΣΟ ΘΑ ΠΑΕΙ

Τι κακό που μας συμβαίνει

Και έως όπου να τραβήξει

Βλέπω κόσμο που πεινάει

Άραγε πόσο θα αντέξει

Βλέπω τα παιδιά δεν παίζουν

Ο κόσμος να χει ανεργία

Κ’ όλοι οι συνταξιούχοι

Το έριξαν στην επαιτεία

Είπα κάπως να φωνάξω

Ίσως έτσι να κάνω κάτι

Μα αμέσως θα μου πούνε

Ότι είμαι ο τρομοκράτης

Όλ’ αυτοί που μας ληστεύουν

Που μας κλέβουν τον ιδρώτα

Σύμφωνα και με τον νόμο

Είναι τα μεγάλα τα όντα

λες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 16:33 — 6 σχόλια

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Χρόνια τώρα πόσο μίσος

ίδια πατρίδα άλλος θεός

Τι; Είχανε να μοιραστούνε

οσμάν ο τούρκος ο Πέτρος

Ο ρωμιός

Από παιδιά παθαίνανε

μες τα ίδια τα βάσανα τους

τους είχαν να μοιράσουνε

ένα θεό! Η μόνη διαφορά τους

ένας τον ήθελε θεό

αλλάχ τον ήθελε ο άλλος

μα όμως σαν μεγαλώσανε

καταλάβανε πως είχαν λάθος

πώς να μοιράσουν και η δυο

που με χίλιες δυο αιτίες

ένας θεός για όλους μας

μα τόσο διαφορετικές… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 3 Δεκέμβριος 2008 στις 13:19 — 6 σχόλια

Γύρισε

Γυρισε

Κάθομαι σε σκέπτομαι

με δάκρια στα μάτια

και εσύ στροβιλίζεις στον αέρα

θέλω παιχνίδι επανάληψη

ψάχνει απεγνωσμένα

η καρδιά μου την ανάνηψη

γύρισε σε θέλω σ’ αγαπώ

γύρισε το ξέρω θα χαθώ

γύρισε πως πρέπει να στο πω

γύρισε μόνο για σένα ζω

πονάω σε σκέπτομαι

ψάχνω τα μονοπάτια

λες να είναι η μοναξιά τα βράδια

λες το σημάδι εγκατάλειψης

που στην καρδιά μου χρόνια

έχεις κάνει συ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 2 Δεκέμβριος 2008 στις 13:57 — 6 σχόλια

Ηρθες Χαράματα

χαράματα

ήρθες χαράματα, και μου έφερες, το αγέρι

και μια αγκαλιά, στην ερημιά, του πρωινού

ήρθες εσύ, και μου έδωσες, το χέρι

και το φιλί, στα δυο μου χείλη, που διψούν

είσαι το όνειρο, το χάδι που ομορφαίνει

η ανάσα, του λάγνου σου, φιλιού

η αγκαλιά σου, απόψε με ανασταίνει

ο ερωτάς σου, το πάθος του κορμιού

και τώρα που να βρω, χαρτί να ζωγραφίσω, το κορμί σου

που τα χρώματα, πού να ψάξω, για να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 1 Δεκέμβριος 2008 στις 13:41 — 5 σχόλια

Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ

Γεννήθηκα ραγιάς

Να με μαστιγώνεις

Να με ταπεινώνεις

Να μου χαρίζεις ειρωνεία

Και εγώ να χαίρομαι

Μέσα στην ξευτίλα μου

Φτάνει στο τέλος εσύ

Να μου δώσεις το αντίτιμο

Την σταγόνα της ύλης σου

Να βγω να καμαρώσω πλάι σου

Και να σε υπηρετώ

Να βάλω γιορτινά

Να σου προσκυνήσω

Το μεγαλείο σου

Να με βαράς με ειρωνεία

Και γω να καμαρώνω

Να στέκομαι πλάι σου

Και γω να μην φοβάμαι

Μέσα στην αδυναμία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 30 Νοέμβριος 2008 στις 11:27 — 5 σχόλια

Ξημερωμα Σαββάτου

Ξύπνησα πάλι, σήμερα μια μέρα σαν της άλλες

Πρησμένα είναι τα μάτια μου, όλο βαρεμάδες

Ανοίγω τηλεόραση, δεν έχω τι να κάνω

Ανάλυση πολιτική, όποιον σταθμό να βάλω

Ο ένας να λέει τα κακά

Κι ο άλλος τα στραβά του

Μου κάνουν μαύρη την ζωή

Στο ξημέρωμα Σαββάτου

Άλλοι να λένε για της φωτιές

Και άλλοι για της πλημύρες

άλλοι ρωτούν πολιτικό

Για πες μας αν τα επήρες

Γ’ αυτό θα φύγω, να χαθώ από τι αηδίες

Γιατί όλοι οι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 29 Νοέμβριος 2008 στις 10:52 — 7 σχόλια

Τα Λαθει

Τόσα λάθει

Σου είχα χτίσει, μια φωλιά

Φτιαγμένη, από μετάξι

Και την ζηλεύαν, τα πουλιά

Με όνειρα, και με φιλιά

Για πάντα ,να είσαι εντάξει

Μα ήρθε ο χειμώνας, στη καρδιά

Και γκρέμισε, παντοτινά

Ότι σου είχα φτιάξει

Και τώρα μένω, μοναχός

Το όνειρο, δεν βγήκε αληθινό

Όλα έχουν ρημάξει

Τώρα ρήμωσε, η φωλιά

Από τα τόσα σου λάθει

Σε ξεγελάσαν, τα πουλιά

Αυτά που δεν είχαν φωλιά

Και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 28 Νοέμβριος 2008 στις 14:30 — 3 σχόλια

Περαστικες αγαπες

420 περαστικές αγάπες

Ήρθες πάλι εσύ περαστική

αγάπη

άκουσα τον συρμό της καρδιά σου

να χτυπά της ράγες

σε μια άγονη γραμμή

και των ματιών η πύρινη βροχή

στο θέρος της καρδιάς σου

προσπαθώντας να τα ανάψεις, όλα

στο πέρασμα σου

ναι ήρθες εσύ ντυμένη

με την άνοιξη

και προσπαθείς να φυτρώσει

ο έρωτας σου

μα το χώμα σκληρό πέτρα η καρδιά του

και εγώ στην άκρη προσπαθώ να

ξεφύγω

μην πέσω πάλι θύμα σου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 27 Νοέμβριος 2008 στις 14:14 — 11 σχόλια

Η Τελευταία λύση

Ειπα απόψε στην ζωή,

όλα να τα αλλάξω,

και με φτερά αετού,

για να πετάσω.

να ξημερώσει τον ήλιο,

πάλι να αντικρίσω,

και ότι δεν έζησα,

όλα τώρα να τα ζήσω.

Και θα φωνάξω

δεν πάει άλλο,

δεν θα αντέξω,

πόσο απο την ζωή μου,

ακόμα να ξοδέψω!

Τους έρωτες που έχασα,

τώρα για να τους ζήσω,

νύχτες που δεν έζησα,

να ξενυχτήσω,

Απόψε θα ζήσω ειναι,

η τελευταία λύση

προτού και για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 26 Νοέμβριος 2008 στις 14:46 — 6 σχόλια

Μάνα μητρια Πατριδα

Λες και βρεθήκαμε

μέσα σε κάμπο

και μητριά η μάνα μας

δεν μας πόνεσε καθόλου

Οτι κιάν έχουμε μας το

αρπάζει

και εμάς δεν μας σκέπτεται

διόλου

Μες τα ίδια μας τα λάθη

για να ζούμε μας μαθαίνει

μια φόνισσα απο χρόνια

τα παιδιά της τα φονεύει

¨Ετσι μας έμαθε

πάντα να ζούμε

ο θάνατος σου η ζωή μου

και η μητριά πατρίδα

στα καλά παιδιά τηςνα το

μοιράζει

κ' εμας σαν ξένα πάλι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 25 Νοέμβριος 2008 στις 14:48 — 4 σχόλια

Του έρωτα σου τα σημάδια

Μέσα στους δρόμους μπήκες

της άχαρης της ζωής μου

μα το μόνο που σε ένοιαξε

πως να κοιμηθείς μαζί μου

και εγώ σου έστρωσα χαλί

την καρδιά μου να πατήσεις

όμως δεν μοιάζαν οι δικές μας

συνειδήσεις

και εσύ την πάτησες

την έκανες κομμάτια

έτσι εγώ τα ένοιωσα

του έρωτα σου τα σημάδια

Μέσα στους δρόμους θέλεις

να γυρνάς να απολαμβάνεις

νύχτα σε άνομα σεντόνια

μια βραδιά μόνο σε φτάνει

Ενα εξάρτημα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 23 Νοέμβριος 2008 στις 14:04 — 4 σχόλια