Παρρησία

Αν ανοίξω το στόμα μου

και όλα όσα έχω στον νου αραδιάσω

με παρρησία γαληνή

…Τις σκέψεις μου σαν ξεπεράσω

και όλα όσα μοχθώ

με ηρεμία, ορθά, αποστομίσω

και σας αγγίξω… λίγο

με κάθε λέξη που θα πω…

Ν’ αφήσω όλη την Αγάπη να ξεχυθεί

να ειπωθεί

αυτό που θέλω τόσο

ό,τι μοχθώ

ό,τι θα ήθελα να είμαι

εκείνο που δεν φτάνω, μα ποθώ…

Λέω στον εαυτό:

           κοντά κάτσε και μείνε