Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Στης σιωπής το ξερονήσι

Πόσο πολύ το ξέχασες
πως μ' είχες αγαπήσει,
στης σιωπής με γέλασες
και πας το ξερονήσι.

Πόσο πολύ σ' αγάπησα
ακόμα απ' την πάνα,
πως φεύγεις όμως άργησα
να καταλάβω μάνα.

Μα πώς είναι δυνατό
να μη με ρωτάς πού πάω
να μην ξέρεις πού πατώ,
τι θα φτιάξεις για να φάω.
Πώς σου είναι μπορετό
να γυρνάς αλλού το βλέμμα,
σου φωνάζω, τ' απαιτώ,
έχω να μου λύσεις θέμα.

Για δες εδώ τι σου 'φερα,
νήμα για τη δαντέλα,
μες τα χεράκια σου κερά
πάρτο και χαμογέλα.

Ρώτα με σε παρακαλώ,
πες κάτι, μάλωσε με,
εμείς οι δυο πώς στο καλό
τίποτα δε θα λέμε!

Προβολές: 86

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 1 μέλος

Σχόλιο από τον/την Αννέτα στις 1 Απρίλιος 2010 στις 12:29: Με συγκίνησε πολύ!

καλό μήνα και καλή Ανάσταση!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 1 Απρίλιος 2010 στις 16:40: '
Απ' τα κόκαλα βγαλμένο βρε Ειρήνη !
Από τα εσώτερα βάθη...

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 1 Απρίλιος 2010 στις 16:41

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 1 Απρίλιος 2010 στις 16:44: '
Και τι έγραψε ο 'σπίτι στο ποτάμι'...;;;
Ο Πορτοφολοβασίλης Δραχμοκωσταντίνου ;;;!!!!.......
χα χα χα χα χα
Τι ήταν αυτό !; δεν το 'χω ξανακούσει...........

.

Σχόλιο από τον/την M alive s στις 2 Απρίλιος 2010 στις 11:54: Αυτόφωτη ανάμνηση,
αναριωτιέται,διαγείρει,χαράσσει.

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Ποταμιάνος στις 3 Απρίλιος 2010 στις 0:32: Αποπνέει γνήσια συγκίνηση
Νάσαι καλά Ειρήνη

Σχόλιο από τον/την Βάλια Τσακίρη στις 3 Απρίλιος 2010 στις 0:49: Ξανά εδώ !
"Απ' τα κόκαλα βγαλμένο..." όπως πολύ σωστά είπε ο Σιχοπλάστης !
Απ' τα κόκκαλα ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ βγαλμένο !