ΠΟΙΟΣ ΠΗΡΕ Τ’ ΟΝΕΙΡΟ (ΑΠΟ ΤΗΝ 10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Ποιος πήρε τ’ όνειρο να κλείσει σε κελί ,
ανήλιαγο και του ‘βαλε αλυσίδες ,
ποιος φράγμα έβαλε στου αύριο το φιλί
κι έκλεισε της ελπίδας τις περσίδες .
Ρεφ.
Γυρνάει η ελπίδα ορφανή ,
ρακένδυτη το όνειρο γυρεύει ,
σε αχυρένια την πετάξανε στρωμνή
και δίχως τ’ όνειρο εκεί χαροπαλεύει .

Ποιος πήρε τ’ όνειρο να κλείσει σε κελί ,
υπόγειο με δίχως σκαλοπάτια ,
ποιος έκοψε φτερά σ’ ένα πουλί ,
που της καρδιάς τραγούδησε κομμάτια .
Ρεφ.
Γυρνάει η ελπίδα ορφανή ,
ρακένδυτη το όνειρο γυρεύει ,
σε αχυρένια την πετάξανε στρωμνή
και δίχως τ’ όνειρο εκεί χαροπαλεύει .

Με δίχως όνειρο δεν γίνεται ζωή ,
μαυρίζει δίχως έρωτα και χρώμα ,
όποιος δεν ένοιωσε τ’ ονείρου τη πνοή ,
σκουλήκι μες της μαύρης γης το χώμα .
Ρεφ.
Γυρνάει η ελπίδα ορφανή ,
ρακένδυτη το όνειρο γυρεύει ,
σε αχυρένια την πετάξανε στρωμνή
και δίχως τ’ όνειρο εκεί χαροπαλεύει .

[M alive s]

Δυσαναπλήρωτο του ονείρου το έλλειμα.
Η ανάγκη για κάλυψη του,τις αισθήσεις κινητοποιεί.