Ο μαύρος λωτός

[Βάλια Τσακίρη]

Στις φλέβες των αγέννητων, θλιμμένων ποετάστρων
και στ' αντιφέγγισμα τ' αχνό των μακρινών των άστρων,,
ανθίζει ο μαύρος ο λωτός, το στοιχειωμένο τ' άνθος,
που 'χει ριζούλες τρίσβαθες, μες στου καιρού το βάθος.

Στάζουν τα φύλλα του σιωπή, κι οι στήμονές του αίμα.
Δροσούλα ψάχνει και τροφή, στης μοναξιάς το ρέμα.
Κι ολόγυρα απ' το μίσχο του, που πέτρινο είν' αδράχτι,
σταλάζει ο χρόνος κεραυνούς, φωτιά και μαύρη στάχτη.

Πάνε και τον ποτίζουνε, ψυχές γονατισμένες,
με τραγουδάκια-προσευχές, με ρίμες λυπημένες,
με συναξάρια μυστικά, απ' των τρελών τη Βέδα,
για να θεριέψει και να βγει ψηλά στην Ανδρομέδα.

Μα, αυτός αντί να πάει ψηλά,τρυπώνει μες στο χώμα
και γίνεται απολίθωμα στης κρύας γης το σώμα,
μαύρο διαμάντι, αμέθυστος, ν' αστράφτει μες στο χρόνο,
λάβα να καίει κάθε θνητού, τον άσωστο τον πόνο.
..................................................................................
Ο μαύρος, διάφανος λωτός, τ' άσβηστο κι άγιο δάκρυ,
μες στων λειμώνων του ματιού τη σκοτεινή την άκρη,
της μάνας η υπομονή, ο στεναγμός των άστρων,
το αίμα των αγέννητων θλιμμένων ποετάστρων :

τ' άγιο μας δάκρυ, ο διάφανος κι αμάραντος λωτός.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Καταπληκτικο!!!

[Ειρήνη]

Αμάραντος ο δικός σου ο λωτός στους αιώνες των αιώνων!!!!

[Παντελής]

ούτε το γιοφύρι της Άρτας δεν είχε περισσότερη μαστοριά Βάλια.

 

καλό σας μήνα.

[Κώστας]

Έλα τώρα ρε Παντελή..!

Συγκρίνεις το γιοφύρι της Άρτας με το ..τέτοιο της Βάλιας ???

Έλεος δηλαδή.

Λίγο σεβασμός στον πρωτομάστορα...

Καλή κι η "καμάρα" της Βάλιας, δε λέω, αλλά  του πρωτομάστορα το πράμα δεν παίζεται.-

[Κατερίνα]

το λατρεύω ετούτο το ποίημα !

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Μα, αυτός αντί να πάει ψηλά,τρυπώνει μες στο χώμα 
και γίνεται απολίθωμα στης κρύας γης το σώμα, 
μαύρο διαμάντι, αμέθυστος, ν' αστράφτει μες στο χρόνο, 
λάβα να καίει κάθε θνητού, τον άσωστο τον πόνο.(Έντονη πνευματική εμπειρία!!!!!)

[COSMIEL]

Όμορφες σκέψεις - πολύ πλούσιο λεξιλόγιο.!!!

Καλό μήνα.!!