Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μέσα μου σε φυλάκισα

Δεν έχω λόγια να σου πω, στερέψανε σαν βρύση,
κατέκτησες το είναι μου …. κι η πόρτα έχει κλείσει.

Μέσα μου σε φυλάκισα, στο νου και στη ψυχή μου,
το τέμπο δίνεις στης καρδιάς …. το κτύπο πια μικρή μου.

Σ’ ακούω σε αισθάνομαι εκεί που περπατάω,
είσαι στο πλάνο της ματιάς όπου και να κοιτάω.

Είσαι στο ηλιοβασίλεμα κόκκινο συννεφάκι,
δροσοσταλιά το πρωινό σε κάθε φυλλαράκι.

Οι λέξεις πάει σώθηκαν, μικρές όλες φαντάζουν,
μ' αν τις μαζέψω όλες μαζί, πως σ' αγαπώ φωνάζουν!!!

Προβολές: 18

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 27 Ιανουάριος 2009 στις 0:21: "Δεν έχω λόγια να σου πω, στερέψανε σαν βρύση,
κατέκτησες το είναι μου …. κι η πόρτα έχει κλείσει."

Δεν έχω λόγια!
Πολύ-πολύ ωραίο!
καλησπέρα Γιάννη!

Σχόλιο από τον/την Μαίρη στις 27 Ιανουάριος 2009 στις 15:19: πως σ' αγαπώ φωνάζουν!!!

Yπέροχο Γιάννη μου!

Σχόλιο από τον/την PEIRAIOTISSA στις 27 Ιανουάριος 2009 στις 15:55: Μέσα μου σε φυλάκισα, στο νου και στη ψυχή μου,
το τέμπο δίνεις στης καρδιάς …. το κτύπο πια μικρή μου

Μπράβο Γιάννη...μίλησες στην καρδιά!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος στις 28 Ιανουάριος 2009 στις 13:22: Σ’ ακούω σε αισθάνομαι εκεί που περπατάω,
είσαι στο πλάνο της ματιάς όπου και να κοιτάω.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΕΡΩΤΙΑΡΙΚΟ ΦΙΛΕ ΓΙΑΝΝΗ...