Καποτε ειχα τον παραδεισο στα χερια
και εναν κηπο με λουλουδια στη καρδια μου
τωρα με σφαζουνε του πονου τα μαχαιρια.
Ησουν δικια μου.

Στην αγγαλια μου, καποιο βραδι σε κρατουσα
καποιου αυγουστου παραμυθενιο δειλινο
που ειναι τωρα, ‘κεινα τα χειλη που φιλουσα
αναρρωτιεμαι και ρωταω τον ουρανο.

Κρατα καρδια μου, μην δακρυζεις ουρανε μου
πες της μοναχα πως την αγαπω
κι αν ειναι ο πονος μου αβασταχτος, θεε μου
ενα τσιγαρο τον κερνω.

Προβολές: 43

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 25 Ιανουάριος 2010 στις 1:14
ωραίο και τρυφερό!!!

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services