Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Λεύτερος...

Σαΐνι είμαι κι αγαπώ

τον τόπο που πετάω

Μαύρο βουνό με γέννησε

στον κάμπο δε χωράω

Κατέβα ωρέ γέρακα

στου κάμπου τα χασίλια

που τραγουδούν οι όμορφες

με τ' άλικα μαντήλια

Δω που ανθούν οι κουμαριές

και τα θυμάρια χάμου

που περπατούν οι πέρδικες

με τα πλουμιά του γάμου

Έλληνας είμαι κι αγαπώ

τον τόπο που πατάω

Μάνα μ' εσύ με γέννησες

μα εγώ σε χαιρετάω

Έλα και σύ ωρέ Έλληνα

μαζί μας να καθήσεις

στου κάμπου την ακρολιμνιά

όμορφα 'δω να ζήσεις

Μη περιμένεις και ζητάς

μη μου μηνάς κατέβα

κάλιο να δω το αίμα μου

να χύνεται απ' τη φλέβα

παρά ν' αφήσω το βουνό

τ' άγριο κορφοβούνι

να γίνω σκλάβος είλωτας

για τη σφαγή γουρούνι

Ελεύθερος γεννήθηκα

'λεύτερος θα πεθάνω

πετώ και προσευχήθηκα

νά 'μαι στα όρη πάνω

Προβολές: 45

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 27 Οκτώβριος 2010 στις 23:47: Ελεύθερος γεννήθηκα
‘λεύτερος θα πεθάνω
πετώ και προσευχήθηκα
νά ‘μαι στα όρη πάνω

Σχόλιο από τον/την αισχυλος στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:07: Φοβερη η δημιουργια σου Στιχοπλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Κώστας στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:11: Δικό σου ωρέ άρχοντα στιχοπλάαααααααααααααααααααααααστ' !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Βουνό σαν είσαι, τα ..βουνά
σπίτι σου εδώ αφήνω !
Βουνά και χιόνια και κλαριά
κι αθάνατο κλαρίνο..

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:13: Έλα και σύ ωρέ Έλληνα
μαζί μας να καθήσεις
στου κάμπου την ακρολιμνιά
όμορφα 'δω να ζήσεις

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:30: '
Αφιερωμένο στο Λεύτερο που τόσα καλά είπε για μένα...

'
Λεύτερε πάμε στα βουνά
στους γρανιτένιους τοίχους
να φύγουμε από τα φτενά
να ζούμε με τους στίχους

Να πίνουμε από το κρασί
πού 'χουμε στοιβιαγμένο
στου εγκεφάλου το νησί
χρόνια συντηρημένο...

Να τραγουδάμε αντάματις
της λεβεντιάς τραγούδια
ποιός θα ακούσει σάματις
ο Θ'ιός μόν΄και τα ζούδια...

Θα ακούνε πως αντιλαλούν
ψυχές-φωνές καμπάνες
θα βλέπουνε πως μας καλούν
των Αχαιών οι μάνες...

Παρακαλούν δακρύζοντας
"πείτε ξανά τη μελωδιά"
τα στήθη μας στολίζοντας
"ν' αναστηθούνε τα παιδιά"...

Φίλε Λεύτερε,
θά 'ρθει μιά μέρα
με τον βουνίσιο μας αέρα
θα πιούμε κόκκινο κρασί
τραγούδι αντάμα εγώ και σύ...

.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:41: αυτό είναι που μετράει στιχοπλά

αυτό το αλισβερίσι
αυτή η ανταλλαγή εκτίμησης κι αγάπης!!

φτιαχτηκα τώρα ....θελω κι εγώ να πιω μαζί σας κόκκινο κρασί!!!

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:43: '
Φίλε Κώστα !!!!!!!!!!!!!
Που είσαι παληκάριμμμμμ' ;;;

Σ' έχω χάσ
νιός ήμουνα κι έχω γεράσ
ως να σε δώ να περπατάς
και σάπιες πόρτες να βροντάς !
Πόσοι θα κρύφκαν σαν σε είδαν
κουσί σαν ξιπασμένη γίδαν
μην τους περάσεις απ την πένα σ
γιατί είσαι μάγκα μου ο Ένας !!!

.

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 28 Οκτώβριος 2010 στις 0:51: '
Κατερίνα όμορφη...
μετά χαράς και εννοείται !
πως το κρασί το κόκκινο
μαζί μας θα το πιείται...
Και ότι επιθυμήσετε
ευχή να τ' αποκτήσετε
σου δίνω από καρδιάς...

.