ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΤΥΣΕ Η ΧΑΡΑ (ΑΠΟ ΤΗ 10Η ΣΥΛΛΟΓΗ)

[ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Τίποτα για να χάσουμε , τίποτα για να βρούμε,
από το γλυκοχάραμα αρχίζει η ζωή μας ,
όλοι τον επιούσιο να βγάλουμε μοχθούμε ,
την καλημέρα στη ματιά , αγάπη στη ψυχή μας .
Ρεφ.
Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,
της πίκρας πανωφόρι ,
φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,
γελάμε σαν μικρά παιδιά ,
στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,
ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .

Στον πόνο πάντα τρέχουμε και στη χαρά παρόντες ,
η γειτονιά μια αγκαλιά μοιράζεται τα πάντα ,
στη μνήμη μας αθάνατοι , του χάρου οι απόντες ,
ο ένας για τον άλλονε στα δύσκολα αβάντα .
Ρεφ.
Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,
της πίκρας πανωφόρι ,
φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,
γελάμε σαν μικρά παιδιά ,
στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,
ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .

Φτωχολογιά της γειτονιάς , με πλούτο στη καρδιά σου ,
μες τη ζεστή σου αγκαλιά , πόσοι δεν μεγαλώσαν ,
μάνα μας είσαι δυνατή κι εμείς μικρά παιδιά σου ,
ανθοί που στ’ άγιο χώμα σου βγήκανε και τρανώσαν .

Ρεφ.
Κι αν δεν μας έντυσε η χαρά ,
της πίκρας πανωφόρι ,
φοράμε και περήφανοι στα πόδια μας πατάμε ,
γελάμε σαν μικρά παιδιά ,
στης ζήσης τ’ ανηφόρι ,
ήλιο αγάπης στη καρδιά καθημερνά φοράμε .

[γκατλούλα]

Η καλούλα υποκλίνεται

[Παντελής]

μπράβο Γιάννη στην ανθρωπιά και στη Τέχνη σου,
αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο.