Άει ....στο καλό

[PEIRAIOTISSA]

Να μπορούσα να σε συγχωρέσω
κι όλα όσα μου λες να τα πιστέψω
στη ζωή σου μέσα να χωρέσω
να ξεκουραστώ

Στην καρδιά σου νά΄μαι εγώ η μία
-μόνο εγώ-κι όχι άλλη καμμία
να με κυνηγάς νά΄μαι η λεία
να με κατακτάς

Να γινόταν όταν με κοιτάζεις
μέσα στην ψυχή μου να βουλιάζεις
και στην αγκαλιά μου να φωλιάζεις
σαν μικρό παιδί

Τ΄άστρα να μου κατεβάσεις
στ κρεββάτι μου τα τα στιβάξεις
και στο φως τους να μην ξεθωριάσεις
νά΄σαι ο πολικός

Μα τι ΄ναι όλα αυτά που μελετάω
τι με κάνει να τ΄αναμασάω?
είν΄η ανάγκη μου ν΄αγαπάω
ανάγκη για να ζω?

Λοιπόν...γι αυτό και δεν σε συγχωρώ
όχι γιατί μ΄έμαθες να σ΄αγαπώ
μα γιατί μού΄δωσες κάτι να πατώ
και να ελπίζω

Πάντα το ήξερες πως δεν μπορείς
να πέσεις στη φωτιά μου,να καείς
όλα τα δήθεν να απαρνηθείς
μαζί μου νά΄ρθεις

Μείνε λοιπόν μεσ΄τη μιζέρια σου
κλείσε τον πόνο σφιχτά στα χέρια σου
γύρισε πάλι στα λημέρια σου
και...άει στο καλό!

[Γιάννης Πρεβενιός]

Συμφωνώ απόλυτα με την Σοφία
η τελευταία η στροφή τα λέει όλα!!!

την καλησπέρα μου Αθηνά

[Κατερίνα]

κι αυτό πετυχημένο!!

[ermioni]